KOT NA DRZEWIE

19/09/2020 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Kot na drzewie nie jest rzadkim widokiem, ponieważ zwierzęta te uwielbiają obserwować otoczenie z wysokości. Koci przyjaciel wykazuje niesamowitą zwinność podczas wspinania się, skakania i utrzymywania równowagi.

Kot na drzewie nie wzbudza w ludziach zdziwienia, bo jest powszechnie wiadomo, że koty lubią wspinaczki. Wchodzenie na wysokie obiekty sprawia kotu wielką frajdę, gdyż ma tam wspaniały punkt obserwacyjny na otaczający go świat. Nie ma on problemu wejść na drzewo dzięki chwytliwym łapkom i pazurom oraz mocnym tylnym kończynom.

Wspinaczka

Kot na drzewie siedzący, nie zawsze potrafi z niego zejść. Nie może tego zrobić głową w dół, ponieważ w tej pozycji pazury nie utrzymają futrzaka. Kot może wspiąć się na sam szczyt drzewa, z którego będzie bał się samodzielnie zejść. Powrót kota na ziemię może odbyć się na zasadzie zeskoczenia z drzewa lub wycofania się. Schodzi on wówczas tyłem z głową w górze.

Kot na drzewie siedzący wśród gałęzi może zaniepokoić przechodniów. Zwłaszcza, gdy warunki atmosferyczne na dworze są niekorzystne lub jest to koci junior, który nie potrafi samodzielnie zejść z drzewa. W takim przypadku wzywana jest straż pożarna, która posiada wyszkolonych i sprawnie fizycznie strażaków oraz wyposażona jest w specjalistyczny sprzęt.

Skakanie

Kot na drzewie dzięki niezwykle elastycznemu kręgosłupowi, mięśniom pleców zużywającym dużą ilość energii i silnym nogom może z niego zeskoczyć lub wykonać skok na sąsiednie drzewo. Futrzak podczas skoku może osiągnąć wysokość pięciokrotnie przekraczającą jego wzrost.

Kot zawsze precyzyjnie ocenia odległość.

W przypadku wykonania trudnego skoku kot będzie się zastanawiał nad podjęciem decyzji, oceniając odległość i ilość potrzebnej energii. Kiedy będzie gotowy do wykonania skoku przykucnie, ugnie przednie i tylnie łapki, przywrze do podłoża biodrami i kostkami, a następnie skoczy. Jest to niesamowity widok kociego akrobaty.

Utrzymywanie równowagi

Kot na drzewie posiada specjalne zdolności do utrzymania równowagi i umiejętności spadania na cztery łapy. Te umiejętność koci przyjaciel zawdzięcza wspólnemu działaniu układu nerwowego, ucha wewnętrznego i zdolności balansowania, za co odpowiada koci ogon. Jego ośrodkowy układ nerwowy składa się z mózgu i rdzenia kręgowego.

Problem z utrzymaniem równowagi może być wskaźnikiem choroby kota.

Kot jest niezwykle sprytnym i zwinnym zwierzęciem, gdyż jego system nerwowy wysyłający sygnały z mięśni i stawów do mózgu działa bardzo sprawnie. Ogon również pomaga w utrzymaniu równowagi podczas balansowaniu po gałęziach czy wąskich barierkach. Kot ma oczy skierowane na wprost, a pazury jego przygotowane są do wbicia w powierzchnię, po której się porusza.

Odruch statokinetyczny

Kot na drzewie nie jest często bezpieczny, ponieważ upadki z wysokości zdarzają się kotom nierzadko. Upadek z piątego piętra może być dla kota mniej groźny, niż z mniejszej wysokości. Powodem tego jest więcej czasu na obrócenie kociego tułowia. Po wykonaniu pełnego obrotu kot wypręża kręgosłup, wyciąga łapki i niczym spadochron spada na ziemię.

Koty na przestrzeni wieków wykształciły umiejętność prostowania ciała podczas spadania. Wpływ na to ma ucho wewnętrzne kota, w którym znajdują się kanaliki wypełnione płynem przemieszczającym się podczas ruchu. Za pozycję ciała odpowiedzialny jest móżdżek, który ma bezpośrednio przekazywaną informację o zmianie położenia ciała.

Kot na drzewie lubi spędzać czas, ponieważ jest to jego ulubione zajęcie.

Przestraszony futrzak często wchodzi wysoko po gałęziach lub niefortunnie spadnie z drzewa. Ptaki lub inne zwierzęta mogą zaskoczyć kota, a jego upadek z drzewa okazać się śmiertelny. Zwinność kota nie jest zależna od jego rozmiarów, ale może mieć na to wpływ kocia otyłość.