Opieka nad góropatwą skalną dotyczy przede wszystkim ptaków żyjących w wolierach. Jednak na wolności zwierzęta również mogą potrzebować ludzkiego wsparcia, jeżeli są chore czy okaleczone. W środowisku naturalnym ptaki te atakowane są przez zwierzęta drapieżne.
Opieka nad góropatwą skalną to bardzo interesujące hobby, które przynosi wiele satysfakcji zwłaszcza przy pomyślnym rozmnażaniu. Ptaki te w naturze żyją na terenie Alp w Południowej Europie i odporne są na zimno. W warunkach hodowlanych umieszczane są w dość obszernych wolierach.
Góropatwy można również podziwiać w ogrodach zoologicznych i parkach narodowych. Jednym z nich, gdzie żyją góropatwy skalne jest Park Narodowy Bałkanów Środkowych, który znajduje się w samym centrum Bułgarii. Występuje w nim wiele ciekawych gatunków fauny i flory, podlegające często ochronie.
Hodowla góropatw skalnych
Opieka nad góropatwą skalną wymaga wiedzy w zakresie stylu życia tych ptaków. Skierowana jest w kierunku miłośników ptaków ozdobnych. Zwierzęta te nie są wymagające. Jednak należy zapewnić im odpowiednie warunki bytowania i właściwe żywienie. W ten sposób zapobiegamy wszelkim chorobom i niedomaganiom.
Ptaki te mogą być hodowane w grupach, w dość dużych oraz zadaszonych i osłoniętych wolierach. Najlepiej utrzymywać parę góropatw Pomieszczenie powinno być o wymiarach 2 x 1,5 m. Na jednego ptaka musi przypadać co najmniej 0,8 m2. Wzdłuż woliery powinien znajdować się gęsty żywopłot albo murek o wysokości minimum 0,5 m.
Woliera powinna być wykonana z mocnej siatki o drobnych oczkach. Zabezpieczeniem przed drapieżnikami jest gęsta siatka u góry pomieszczenia i betonowy fundament. Woliera powinna być porośnięte bujną roślinnością, najlepiej trawą i krzewami. Można wewnątrz pomieszczenia umieścić również 2 lub 3 duże kamienie.
Góropatwy skalne odporne są na zimno, ale źle znoszą zawilgocone podłoże. W przypadku upałów należy ptakom zapewnić czystą i świeżą wodę oraz pożywienie. Nie należy ich wtedy łapać. Bardzo ważne w hodowli jest pomieszczenie na kwarantannę. Powinna być to osobna woliera dla nowo nabytych ptaków lub osobników z objawami chorobowymi.
Opieka nad góropatwami w ZOO
Opieka nad góropatwą skalną w ogrodach zoologicznych przekłada się na jej długość życia. Zwierzęta te w swojej diecie powinny mieć zapewniony pokarm roślinny, ziarna, owady i ich larwy. Podawanie posiłku we właściwej formie i o tej samej porze jest bardzo ważne dla właściwego funkcjonowania tych ptaków.
W ogrodach zoologicznych ich posiłki podobnie, jak innych zwierząt są urozmaicone. Życie góropatw w niewoli dostosowane jest do bytowania ich w środowisku naturalnym. W ogrodach zoologicznych mogą spacerować po dużym terenie i również samodzielnie zdobywać pożywienie. Nierzadko przychodzi tam na świat potomstwo góropatw.
Pracownicy ogrodów zoologicznych są pod tym względem bardzo dobrze przeszkoleni. Wszystkie góropatwy skalne, zarówno dorosłe, jak i młode mają zapewnione higieniczne warunki bytowania i opiekę medyczną. Pisklęta, które przychodzą na świat objęte są opieką weterynaryjną i otrzymują niezbędne szczepienia.
Polskie ogrody zoologiczne zajmują się rozmnażaniem góropatw skalnych. Odtworzone jest tam naturalne środowisko tych ptaków. Podoba się to góropatwom i wszystkim mieszkańcom ogrodów zoologicznych, jak i osobom zwiedzającym. Góropatwy skalne w ogrodach zoologicznych żyją dłużej niż na wolności.
Rozmnażanie góropatw skalnych
Opieka nad góropatwą skalną dotyczy rozmnażania tych ptaków i stanu zdrowia ich potomstwa. Na początku maja miejsce na założenie gniazda w naturze i w hodowli wybiera samiec. Natomiast samica w tym miejscu wygrzebuje zagłębienie, w którym składa jaja w ilości 8-14 sztuk. Termin składania jaj uzależniony jest od zamieszkałego regionu.
Po złożeniu przez samicę połowy jaj wysiaduje je samiec przez około 25 dni. Natomiast samica po wybudowaniu drugiego gniazda składa w nim pozostałe jaja i samodzielnie je wysiaduje. Taki typ gniazdowania typowy jest dla ptaków, które gnieżdżą się na ziemi. Pisklęta, które wysiadywane są przez samicę wykluwają się późnej.
Młode zaraz po wykluciu przystępują do żerowania. Mają jasny spód i kremowo-brązowy wierzch. Po 3 miesiącach osiągają rozmiary rodziców. Po 4 miesiącach ich masa ciała wynosi tyle samo, co osobników dojrzałych. Zimowe stada zaczynają się rozpadać w lutym, natomiast w marcu i kwietniu przystępują do ochrony swojego terytorium.
Jest to gatunek monogamiczny, który tworzy najczęściej stałe pary, gniazdujące na ziemi. Ptaki te prowadzą osiadły styl życia. W hodowlach powinny być przeprowadzane badania bakteriologiczne i parazytologiczne w celu zachowania zdrowego gatunku i jego potomstwa. Cena góropatw wynosi około 150 zł za pojedynczego osobnika.
Opieka nad góropatwą skalną przekłada się na funkcjonowanie tego ptaka w niewoli i w środowisku naturalnym. Wpływa również na stan zdrowia psychicznego i fizycznego tych zwierząt. Góropatwy nie przysparzają problemów w hodowli. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje te ptaki za gatunek bliski zagrożenia.
