Lhasa apso to typowy pies do towarzystwa. To bardzo stara tybetańska rasa, która przynosi szczęście. Pies ten był czczony w klasztorach i wioskach. Jest on świetnym przyjacielem człowieka w domu i na spacerze. Zachwyca swoim wyglądem i poziomem inteligencji.
Lhasa apso to wesoły i sympatyczny towarzysz człowieka. Oryginalna nazwa tej rasy to abso seng kye, co oznacza szczekającego stróża. Rasa ta jest polecana rodzinom ze starszymi dziećmi, domatorom i osobom starszym. U tych czworonogów występuje niska tolerancja upałów i średnia mrozu. Z tego względu należy chronić te zwierzęta przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi.
Krótka historia rasy
Lhasa apso pochodzi z Tybetu i znane są jemu czasy starożytne. Wierzono tam w reinkarnację i sądzono, że dusze kapłanów po śmierci wchodziły do ciał świętych psów tybetańskich. Hodowano je w klasztorach i darzono szacunkiem. Historia Tybetu sięga 639 roku, kiedy zostało założone miasto Lhasa i wprowadzony buddyzm.
Czworonogi te ze względu na swoją hałaśliwość pełniły również rolę strażników klasztorów. Głośno alarmowały o pojawieniu się gości. Początkowa nazwa ich brzmiała lhasa terrier pomimo, że z terierami nie miały te psy nic wspólnego.
Najwięcej tych czworonogów mieszkało w stolicy Tybetu czyli w Lhasa, stąd wzięła się ich nazwa. Na zachodzie pojawiły się stosunkowo późno, dopiero w XX wieku. Rasę tę uznała w 1935 roku międzynarodowa organizacja kynologiczna o nazwie AKC. Niebawem pies ten zdobył popularność i zwolenników na całym świecie.
Wygląd
Lhasa apso to mały pies o wydłużonej sylwetce i dobrze rozwiniętych mięśniach łap. Posiada prosty grzbiet i silne żebra. Waga jego wynosi w granicach 5-7 kg. Wysokość psa mieści się w przedziale 25-28 cm. Suki są trochę mniejsze. Głowa jest umiarkowanie wąska i obficie owłosiona.
Kufa nie jest kwadratowa, a zęby nie powinny mieć braków. Szyja jest silna i porośnięta dobrze gęstą grzywą, wyraźniejsza u psów niż u suk. Jego średniej wielkości oczy są ciemne o kształcie owalnym i głęboko osadzone frontalnie. Ma zwisające uszy, które są mocno owłosione. Pożądane jest ciemne owłosienie na ich końcach.
Ogon jego jest wysoko osadzony i obficie owłosiony oraz noszony nad grzbietem. Może być załamany na końcu. Posiada dwa rodzaje szaty. Umiarkowany podszerstek oraz długie i gęste włosy okrywowe, które są proste i twarde w dotyku.
Pożądane jest umaszczenie: białe, piaskowe, miodowe, złote, ciemnoszare, łupkowe, dymne, brązowe, czarne i łaciate. Te wszystkie kolory są jednakowo cenione. Rasa ta wyróżnia się długimi wąsami i brodą.
Charakter i temperament
Lhasa apso jest bardzo odważny i chętny do zabawy. Uwielbia głaskanie i wszelkie pieszczoty. Ten pies to typowy kanapowiec. Jest ruchliwy, ale nie wymaga długich spacerów. Wystarczą mu zabawki i towarzystwo ludzi. Nie wymaga dużo ćwiczeń. Przyjaźnie nastawiony jest do innych psów i zwierząt.
W stosunku do obcych ludzi podchodzi z rezerwą. Lhasa apso to świetny kompan do domowych zabaw. Lubi przesiadywanie na kolanach. Towarzystwo dzieci mu nie przeszkadza, jeżeli nie są natarczywe. Jest to bardzo wesoły pies o łagodnym usposobieniu, który nie znosi samotności.
Wykazuje dużą podatność na szkolenie. Jednak woli wspólne zabawy z opiekunem niż nudne komendy. Jest to pies zrównoważony, żywotny i zwarty oraz pewien siebie. Przywiązuje się do swojego właściciela i jest mu bardzo oddany. Bez problemów dostosowuje się do nowych warunków.
Rasa ta ma tendencje do szczekania i niekiedy reaguje na każde odgłosy za drzwiami. Pies ten wymaga kreatywnego i cierpliwego przewodnika. Osoby zapracowane nie spełnią oczekiwań tej rasy. Lhasa apso nadaje się dla miłośników małych psów rasowych. Długość jego życia waha się w granicach 12-14 lat.
Zdrowie i pielęgnacja
Lhasa apso to dosyć zdrowa rasa, która rzadko choruje. Niekiedy może cierpieć na schorzenia oczu czy zwichnięcie rzepki. Rzadziej na kamicę moczanową i dysplazję. Charakterystyczną cechą lhasa apso jest łzawienie oczu. Zalecane jest dokładne zmywanie śladów łez z pyszczka oraz badanie oczu i kolan.
Pielęgnacja lhasa apso jest trudna i czasochłonna. Naszego podopiecznego powinniśmy kąpać dwa razy w miesiącu. Do kąpieli należy używać specjalnych szamponów dla ras długowłosych. W czasie suszenia szaty, włos psa trzeba przeczesywać. Włos powinno wyczesywać się co drugi dzień, żeby nie dopuścić do tworzenia się kołtunów.
Lhasa apso nie nadaje się dla ludzi niecierpliwych, nerwowych i bardzo aktywnych. Natomiast polecany jest osobom z uczuleniami, ponieważ sierść lhasa apso ma niskie właściwości alergizujące. Pies ten nie sprawia kłopotu. Jest on zwierzęciem wiernym i posłusznym. W dzisiejszych czasach jest to najczęściej reprezentowana rasa tybetańska.
ZOBACZ TAKŻE
Jak psu założyć kaganiec?
Jakie ptaki tracą okresowo zdolność lotu?
Najmniejszy gatunek dzikiego kota na świecie
Żywienie i zdrowie ślimaków
Opieka nad gurami olbrzymim
