Króliczek miniaturowy to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, rząd: zajęczaki i rodzina: zającowate. Należy on do grupy: królika europejskiego. Współcześnie jest popularnym zwierzęciem domowym w wielu krajach świata. Istnieją organizacje, które zrzeszają hodowców i miłośników królików miniaturowych.
Króliczek miniaturowy został uznany na naszej planecie. Jest wiele ras, które oficjalnie posiadają już swoje rodowody. Można według nich określić pochodzenie króliczków. Odmian i ras miniaturek jest już ponad 80 i liczba ich będzie wciąż rosła. Na organizowanych wystawach króliczych, zwierzęta oceniane są przez sędziów, a także podziwiane przez zwiedzających. W Polsce króliczek ma również grono swoich zwolenników.
Krótka historia królika
Króliczek miniaturowy dostępny jest w sklepach zoologicznych. Pierwotnie króliki żyły w Hiszpanii i Portugalii oraz zamieszkiwały Północną Afrykę po drugiej stronie Cieśniny Gibraltarskiej. Powszechnie uważa się, że to właśnie naród hiszpański udomowił dziko żyjące króliki europejskie. Miało to miejsce około 100 lat przed naszą erą. W początkowym okresie były one trzymane na zamkniętych terenach i tam dokarmiane.
Na przełomie I oraz II wieku naszej ery poza ludnością hiszpańską, hodowlą królików zajęli się zakonnicy mieszkający w klasztorach. Przyczynili się oni do udoskonalenia tych zwierząt. Hodowle nastawione były wówczas na zwiększenie masy ciała zajęczaków w celu uzyskania większej ilości mięsa z jednego osobnika.
Króliki powoli zaczęły rozprzestrzeniać się w Europie i w niedługim czasie były obecne już na całym kontynencie. Jak się okazało, zwierzęta te nie potrzebowały ciepłego klimatu, ponieważ szybko przystosowały się do niższych temperatur. Z czasem powstało wiele ras królików, które różniły się między sobą nie tylko wielkością, ale również sylwetką, rodzajem sierści i umaszczeniem.
Króliki mniejszych ras zaczęto utrzymywać, jako zwierzęta domowe, które miały za zadanie jedynie towarzyszyć ludziom. Spowodowało to, że rosło zainteresowanie królikami małych rozmiarów, co doprowadziło do wyhodowania ras miniaturowych, cieszących się obecnie bardzo dużym uznaniem.
Cechy zewnętrzne króliczka
Króliczek miniaturowy jest małym i słodkim zwierzątkiem. Długość jego ciała nie powinna przekroczyć 40 cm. Posiada on zwykle ciemnobrązowe oczy, ale zdarzają się również niebieskie. Czerwone są u albinosów, u których brak jest pigmentu w skórze i sierści. Uszy rasowych miniaturek nie mogą przekroczyć 5,5 cm. Posiadają 28 zębów z długimi koronami i nierównomiernie rozłożonym szkliwem.
Królik miniaturowy ma gęste i pluszowe futerko i występuje w całej palecie barw. Między innymi istnieją króliczki białe, srebrne, rude, podpalane i łaciate. Bardzo często hodowane są osobniki białoczarne, które wyglądają bardzo efektownie. Króliki przeważnie dwa razy w roku linieją, zmieniając okrywę włosową. Masa ciała króliczków uzależniona jest od rasy i nie powinna przekroczyć 2,5 kg.
Nierasowe miniatury mogą ważyć nawet 3,5 kg. Dojrzałość płciową samice osiągają mając 7 miesięcy, natomiast samce w wieku 5 miesięcy. Długość ciąży samiczki waha się w granicach 28-31 dni. Rasowe miniaturki mają około 4 młodych, a nierasowe około 8. Długość życia króliczka wynosi przeciętnie około 8 lat, ale może dożyć nawet 10 lat. Jest to uzależnione od jego żywienia, zdrowia i warunków, w jakich przebywa.
Charakter i temperament
Króliczek miniaturowy jest zwierzątkiem cichym i bardzo sympatycznym. Jest on najbardziej aktywny rano i wieczorem. Jest to zwinny zajęczak, radosny i ciekawy świata. Nie lubi hałasu i samotności. Oznacza to, że dobrze adoptuje się w domu, w którym panuje spokój. Szybko potrafi nawiązać przyjaźń z opiekunem, ponieważ lubi towarzystwo człowieka i z nim zabawy.
Ssaki te są roślinożerne i stadne. W naturze żyją w koloniach. Łatwo można je oswoić. Wykazują tendencję do gryzienia przedmiotów. Samce znaczą teren moczem. Zwierzęta te są wrażliwe na przegrzanie. Króliczki raczej nie wydają dźwięków. Jedynie gdy są przestraszone przeraźliwie piszczą. Przerażone również tupią nogami miedniczymi o podłoże.
Nie jest zwierzęciem agresywnym bez przyczyny. Atakuje tylko w przypadku, gdy broni swojego terytorium lub czuje się zagrożony. Jego naturalnym zachowaniem jest gryzienie i kopanie. Dobrym rozwiązaniem jest dostarczenie pupilowi dodatkowych rozrywek, aby nie psocił z nudów. W większości lubią pieszczoty i zabawy oraz zwiedzać otoczenie, w którym przebywają. W naturze miniaturek są również psoty i figle.
Bohaterskie króliki
Króliczek miniaturowy bardzo często utrzymywany jest w warunkach domowych przez rodziny z dziećmi. Króliki nie byłyby tak znane na naszej planecie, gdyby nie działalność człowieka. Zwierzęta te wraz z upływem czasu stawały się coraz bardziej słynne. Zagościły także w literaturze dziecięcej ubiegłego stulecia.
Przykładami tego są: „Kubuś Puchatek” czy „Chatka Puchatka”, których autorem jest Alan Alexander Milne. W książkach tych nie tylko opisywany jest bohater tytułowy, ale także jego przyjaciele. Wśród nich występuje królik wraz ze swoimi znajomymi i krewnymi. Książką, która wyłącznie poświęcona została królikom jest „Wodnikowe Wzgórze” napisane przez Richarda Adamsa. Dzieło to zostało wydane w 1972 roku.
Stało się ono światowym bestsellerem, a także uważane jest za jedną z najbardziej znanych powieści dla dzieci XX wieku. W książce tej nie tylko zainteresowanie wzbudza ciekawa akcja, ale również opisany świat królika. Został on oparty na znajomości zachowań i biologii gatunku. Jest to wspaniała literatura dla miłośników miniaturowych króliczków.
Króliczek miniaturowy dobrze traktowany i odpowiednio karmiony może cieszyć się dobrą kondycją i długim życiem. W domu zwierzątko powinno mieć stworzone właściwe i bezpieczne warunki bytowania. Trzeba zadbać o jego zdrowie psychiczne i fizyczne. Opiekun powinien codziennie poświęcić króliczkowi odpowiednią ilość czasu, żeby zwierzątko było zdrowe i szczęśliwe.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
