Pszczoły potrafią tańczyć, by przeżyć i ocalić cały rój. Owady te gwarantują również życie roślin i zwierząt na całej kuli ziemskiej. W taki sposób stworzony jest łańcuch pokarmowy. Dzikie pszczoły muszą same zadbać o siebie. Natomiast dobrostan pszczół hodowlanych zależy od wielu czynników.
Pszczoły potrafią tańczyć czyli doskonale się porozumiewają pomiędzy swoją pszczelą rodziną. Taniec pszczół oznacza to samo, co ludzka mowa. Pszczeli rój składa się z królowej matki, robotnic i trutni. Życia na ziemi nie istniałoby bez robotnych pszczół. Owady te są odpowiedzialne za zapylenie roślin, które są pokarmem dla ludzi i zwierząt. Jednocześnie odpowiadają za pożywienie dla wszystkich żywych organizmów.
Komunikacja pszczół
Pszczoły potrafią tańczyć, potrząsając przy tym szybko odwłokiem. Następnie lecą do przodu i robią pętle, zaczynając taniec od nowa. Podczas tańca pszczoły nie tylko rozgrzewają się, ale także wydzielają feromony, co stanowi instrukcję dla robotnic. Taniec pszczół to ich niewerbalna komunikacja.
Można zaobserwować tańce werbunkowe zbieraczek, które informują pszczoły znajdujące się w ulu o obecności pożytku, a także jego odległości od ula.
Pośród tych rytualnych ruchów wyróżnia się:
- taniec okrągły, który komunikuje o bliskim położeniu pożytku względem ula,
- taniec sierpowaty oznaczający pośrednią odległość,
- taniec wywijany, który oznacza odległość powyżej 100 m.
Tańce werbunkowe przekazują informację o znalezionym przez wywiadowczynie miejsca na osiedlenie się roju. W tańcu sierpowatym i wywijanym określony jest kierunek położenia pożytku. Odległość przekazywana jest częstością ruchów odwłoka i prędkością poruszania się tańczącej pszczoły. Im ruch pszczoły jest szybszy, tym odległość od pożytku jest mniejsza.
Znaczenie tanecznych rytuałów
Pszczoły potrafią tańczyć w różny sposób, w zależności od tego, co chcą przekazać pozostałym pszczołom. W 1973 roku po raz pierwszy szczegółowo opisał sposób komunikowania się pszczół biolog i zoolog austriacki Karl von Frisch. Za co otrzymał Nagrodę Nobla z fizjologii i medycyny. Wiele przeprowadzonych przez niego badań nad pszczołami miodnymi, doprowadziło do odkrycia złożonego systemu przekazywania informacji przez pszczoły.
Stwierdził, że owady te orientują się w przestrzeni wykorzystując obserwacje polaryzacji światła i kąt padania promieni słonecznych. Poza tym na podstawie przeprowadzonych badań Karl von Frisch dowiódł, że ruchy okrężne wskazują kierunek, w którym znajduje się pokarm. Natomiast częstość ruchów odwłoka wskazuje odległość.
Pszczoły potrafią tańczyć w skomplikowany sposób, co jest genetycznie zaprogramowane. W przypadku, gdy słońce nie jest widoczne, pszczoły wskazują kierunek źródła miodu na skutek analizy spolaryzowanego światła ultrafioletowego. W ciemności na pionowym plastrze miodu owady te wykonują zwykły taniec.
Do głównych tanecznych rytuałów pszczół należą:
- Taniec czyszczący mający na celu zachęcić inne pszczoły do czyszczenia ciała tancerki, która przestępuje z nogi na nogę i wstrząsa ciałem,
- Taniec alarmowy, który wykonywany jest przez pszczoły zbieraczki po przyniesieniu do ula zanieczyszczonego pokarmu. Tego rodzaju taniec polega na potrząsaniu odwłokiem i jednoczesnym ruchu pszczół po torze zygzakowatym bądź spiralnym.
- Taniec radości polegający na grzbietowo-brzusznej wibracji odwłoka. Te ruchy wykonują robotnice podczas przygotowywania młodej matki do lotu godowego.
Pszczoły potrafią tańczyć regularnie powtarzając swoje rytuały taneczne. W ten sposób informują inne pszczoły pracujące o wystąpieniu pewnego zjawiska. Owady te spełniają bardzo ważną rolę w życiu ludzi, fauny i flory. Obecnie następuje stopniowa dewastacja środowiska. Ofiarami padają zwierzęta i rośliny. Czasami giną całe ekosystemy w wyniku działania przemysłu i rolnictwa. Zagrożone w przyrodzie są również pszczoły, które należy wziąć pod ochronę.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
