Buszowiec ostropyski to królestwo: zwierząt, gromada: promieniopłetwych i rząd: okoniokształtnych. Należy on do podrzędu błędnikowców i rodziny błędnikowatych. Jest to atrakcyjna ryba z rodzaju Ctenopoma. Buszowiec ostropyski występuje w dorzeczu rzeki Kongo i jest drapieżnikiem.
Buszowiec ostropyski nazywany jest również buszowcem leopardzim. Zamieszkuje on rozmaite siedliska. Można spotkać te ryby w wodach płynących i stojących. Głównym pokarmem buszowców są mniejsze ryby. Dietę swoją uzupełniają bezkręgowcami wodnymi i lądowymi, które wpadną do wody. Jest to bardzo atrakcyjna ryba labiryntowa, posiadająca dodatkowy narząd oddychania.
Wygląd buszowców
Buszowiec ostropyski to ciekawie ubarwiona ryba. Gatunek ten dorasta do 15 cm. Jednak niektóre osobniki osiągają nawet długość 20 cm. Posiadają zdolności szerokiego otwierania ostro zakończonego otworu gębowego i w dużym stopniu wysuwania go do przodu. Boki pokryte są dobrze wykształconymi i silnymi łuskami.
Płetwa grzbietowa i ogonowa zakończone są półkoliście. Na nasadzie płetwy ogonowej widoczna jest ciemna plama, która zwana jest „fałszywym okiem”. Ryba ta posiada zwarte i silnie spłaszczone ciało. Na płetwie grzbietowej znajdują się kolce. Podstawowe zabarwienie boków jest żołtawo-brązowe.
Na ich tle widoczne są niedużych rozmiarów, ciemnobrązowe plamy. Występują też na głowie tych ryb. Rzadko można spotkać osobniki o jednolitym brązowym ubarwieniu. Płeć nie jest łatwa do odróżnienia. Samce wyróżniają się większą ilością kolców na pokrywach skrzelowych i podstawie ogona.
Zdolności i zachowanie
Buszowiec ostropyski wykształcił pomocniczy narząd oddechowy jakim jest labirynt. Ryba wykorzystuje go do oddychania powietrzem atmosferycznym. Jest on niezbędny w środowisku naturalnym tej ryby, zwłaszcza w wodach ubogich w tlen. Buszowiec ostropyski nie jest agresywny w stosunku do osobników swojego gatunku.
Nie wykazuje także agresywności wobec innych rybich gatunków, jeżeli są one większe od niego. W ciągu dnia ryba ta ukrywa się wśród roślin i korzeni, prowadząc nocny tryb życia. Wieczorem i porą nocną wypływa z ukrycia i zaczyna żerować już po wyłączeniu światła w akwarium. Podczas aktu agresji wpierw atakuje oczy przeciwnika.
Można hodować parę buszowców. Ryby onieśmiela ostre światło powodując, że zaczynają ukrywać się w roślinach czy kątach zbiornika. W niewoli niechętnie spożywają granulaty czy pokarm płatkowy, do którego powinny być stopniowo przyzwyczajane. Nie należy podawać pokarmu z miejsc silnie zanieczyszczonych, co grozi infekcjami.
Rozmnażanie
Buszowiec ostropyski to trudna ryba do rozmnażania w warunkach hodowlanych. Znane są przypadki rozrodu tego gatunku w akwarium. Sygnalizowane próby budowania gniazda raczej nie przynoszą rezultatu. Jest to zjawisko bardzo rzadkie. Tarło odbywa się w sposób podobny do błędnikowców.
Do tarła dochodzi wśród roślinności, gdzie zostaje złożona pływająca ikra. Wylęg następuje po około 2 dobach. Wędrówkę po akwarium larwy zaczynają dość szybko. W pierwszych 2 dniach należy podawać mikro pokarm. Później można karmić larwami solowca. Przede wszystkim zbiornik tarliskowy powinien być odpowiedniej wielkości z dużą ilością roślin pływających.
Poza tym akwarium z narybkiem trzeba dokładnie przykryć. Po tarle rodziców trzeba odłowić, ponieważ tracą oni zainteresowanie ikrą. Dojrzałość płciową uzyskują w dość późnym wieku około 5-10 lat. Ten gatunek ryb może rozmnażać się sezonowo. Przeżywalność narybku w akwarium nie jest duża.
Podsumowując buszowiec ostropyski jest ślicznie ubarwioną rybą. Najlepiej pielęgnować te rybie okazy w grupie, składającej się z kilku osobników. Buszowce można hodować w akwarium towarzyskim z większymi i spokojnymi rybami. Te interesujące i dekoracyjne okazy chętnie utrzymywane są w polskich domach.
