Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych dotyczy gatunków żyjących w środowisku naturalnym i w niewoli. Niektóre z tych ssaków występują w polskich lasach iglastych i liściastych, a także w parkach i ogrodach. Wiewiórkowate przebywające na wolności mogą czasami potrzebować ludzkiego wsparcia.

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych ma wpływ na ich rozwój i rozmnażanie. Kondycja tych gryzoni uzależniona jest od zbilansowanej diety, dużej aktywności w ciągu dnia i systematycznego ruchu. Zdrowe wiewiórkowate są żywotne i bystre. Niektóre gatunki można spotkać w parkach, jak wspinają się po wysokich drzewach. Wiewiórkowate można również podziwiać w ogrodach zoologicznych.

Dieta naturalna

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych ma duży wpływ na ich funkcjonowanie w naturze i w hodowli. Przekłada się również na kondycję, wygląd i zachowanie. Na wolności dieta tych gryzoni zawiera niewiele tłuszczu i bogata jest w włókno. W środowisku naturalnym nie są zwierzętami wybrednymi. Najczęściej spożywają pokarm, jaki uda im się zdobyć.

Podstawowym pokarmem wiewiórkowatych w środowisku naturalnym są:

świeże gałązki z pąkami,
kora z drzew,
jagody i spady owocowe,
grzyby,
rozmaite nasiona,
orzechy włoskie i laskowe,
brukiew,
żołędzie,
jaja ptaków śpiewających.

Wiewiórkowate dietę uzupełniają ślimakami i larwami mrówek. Ze względu nieustannie rosnące siekacze, zwierzęta te muszą spożywać pokarm twardy w celu ich ścierania. Nie gardzą suchym chlebem, który otrzymują od ludzi.

Stołówka wiewiórkowatych

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych wpływa na ich dobrostan. Wadliwe odżywianie powoduje otyłość i kłopoty z sercem, co znacznie skraca długość ich życia. Koniecznie trzeba naśladować dietę naturalną, która zawiera dużą dawkę włókna i uboga jest w tłuszcze.

Przekarmianie zwierząt żywnością wysokotłuszczową może również doprowadzić do schorzeń pęcherza żółciowego. Do głównej diety wiewiórkowatych należy zaliczyć pokarmy roślinne.

Do podstawowych produktów, jakie należy dostarczyć tym gryzoniom należą:

Mieszanki ziaren i orzechów specjalnie przegotowane dla wiewiórkowatych, które można kupić w sklepach zoologicznych.
Woda, która zawsze powinna być czysta i świeża. Woda jest niezbędna dla wszystkich żywych organizmów.
Świeża trawa, liście, bulwy roślinne czy korzonki. Na przykład mlecz, tasznik pospolity czy gwiazdnica. Rośliny powinny zostać dokładnie umyte i wysuszone. Dla zdrowia tych gryzoni bezpiecznie jest hodować trawy w doniczkach.
Susze rośliny i gałązki, które dostępne są w specjalistycznych sklepach. Na przykład mogą to być liście truskawki.
Ciastka z przeznaczeniem dla gryzoni, które można kupić w sklepach zoologicznych.
Owoce i warzywa, które należy drobno pokroić. Na przykład można podawać: brzoskwinię, melona, śliwkę, marchew czy buraki.
Psie ciasteczka czy kawałki suchej bułki lub chleba, które są niezbędne do ścierania siekaczy u gryzoni. Dobrze jest również podawać szyszki.
Gotowane jajo na twardo i kiełki pszenicy. Są doskonałym uzupełnieniem diety wiewiórkowatych.
Kostki mineralne i witaminy dla gryzoni oraz kostka solna do lizania.

Pokarm ciężarnych samic powinien być dodatkowo wzbogacony mlekiem dla kociąt. W żadnym wypadku nie wolno podawać: warzyw, które powodują wzdęcia, awokado, czekolady czy cukierków. Karmić należy dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Niedojedzony miękki pokarm trzeba usunąć. Ziarna najlepiej kupować w sprawdzonych miejscach i zamkniętych pojemnikach.

Dokarmianie wiewiórkowatych zimą

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych zimą może zależeć od ludzkiego wsparcia. Zwierzątko chore, osłabione czy okaleczone będzie miało trudności z przetrwaniem w naturze. Może również w mroźne dni brakować jedzenia. Niektóre gatunki hibernują, a inne gromadzą pokarm na zimę.

Jednak niekiedy zapasy okazują się niewystarczające. Z tego względu należy dokarmiać wiewiórkowate. Na przykład w sklepach dostępne są gotowe karmy dla gryzoni. Dobrze jest podawać im kawałki owoców, orzechy włoskie i laskowe, a także warzywa. Wskazane jest dokarmianie tych zwierząt mieszanką zbóż, co w mroźne zimy może uratować im życie.

Problemy zdrowotne

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych wpływają na ich samopoczucie i żywotność. Najczęstszymi schorzeniami tych gryzoni są urazy i przerost siekaczy, spowodowany spożywaniem tylko miękkiego pokarmu. Przeważnie przyczynami urazów są: wystające pręty w klatce i brak środków bezpieczeństwa w mieszkaniu.

Niewielkie zadrapania często potrafią zagoić się same. Rany mogą być przemywane roztworem soli. Przy zwichnięciach i złamaniach trzeba skorzystać z pomocy weterynarza. Zbyt częste piłowanie prętów w klatce może zakończyć się zwichnięciem żuchwy.

Wiewiórkowate z chorobami oczu czy skóry powinny być umieszczone w miękko wyściełanych klatkach. Trzeba podopiecznym ograniczyć czynniki stresogenne. Podczas leczenia antybiotykami należy regularnie uzupełniać bakterie jelitowe w wyjałowionym przewodzie pokarmowym. Nie wolno również dopuszczać do zatuczenia tych zwierząt.

Wiewiórkowatym, jak również innym stworzeniom nie wolno podawać lekarstw przeznaczonych dla ludzi i leczyć ich samodzielnie. Korzystając z porady lekarza weterynarii trzeba zastosować się do jego zaleceń. Przede wszystkim prawidłowa dieta i higiena zminimalizuje ryzyko wystąpienia różnych niepożądanych dolegliwości.

Wiewiórkowate w ZOO

Żywienie i zdrowie wiewiórkowatych zależy od personelu, który zatrudniony jest w ogrodach zoologicznych. Podawanie posiłku o stałych porach jest bardzo ważne dla właściwego funkcjonowania wiewiórkowatych. Pracownicy ZOO są odpowiednio pod tym względem przeszkoleni.

W ogrodzie zoologicznym oprócz jedzenia i wody zwierzęta mają zapewnioną opiekę medyczną i odpowiednie warunki bytowania. Potomstwo przychodzące na świat otrzymuje niezbędne szczepienia. Opiekunowie nie oswajają zwierząt, zajmują się nimi na dystans. Pracownicy ZOO karmią zwierzęta i zapewniają im właściwą opiekę.

Wykwalifikowana kadra w ogrodach zoologicznych musi zadbać o czystość pomieszczeń, a także o kwestie administracyjne i techniczne. Wiewiórkowate w naturze narażone są na wiele niebezpieczeństw ze strony zwierząt drapieżnych i człowieka. Niektóre gatunki tych zwierząt zagrożone są wyginięciem.

Podsumowując żywienie i zdrowie wiewiórkowatych przekłada się na długość ich życia i zdrowie potomstwa. Okaleczony czy chory osobnik powinien być leczony w domowych warunkach. Po odzyskaniu zdrowia zwierzęta te powinny powrócić do swojego naturalnego środowiska. Niektóre gatunki wiewiórkowatych można hodować w domu.