Żywienie i zdrowie susła perełkowanego wpływają na jego funkcjonowanie w naturze i w niewoli. Ten uroczy gryzoń wyróżnia się nie tylko swoim wyglądem, ale również zachowaniem. W Polsce gatunek ten występuje tylko na nieznacznym obszarze. Susły perełkowane są również mieszkańcami ogrodów zoologicznych.
Żywienie i zdrowie susła perełkowanego to czynniki wpływające na rozwój i rozmnażanie tych zwierząt. Bardzo duży wpływ na sprawność tych gryzoni ma regularny ruch i wysoki stopień aktywności. Nadwaga i otyłość wpływa niekorzystnie na zdrowie i samopoczucie wszystkich zwierząt. Niebezpieczny również dla susłów perełkowanych jest mało różnorodny pokarm lub jego brak.
Stołówka susła perełkowanego
Żywienie i zdrowie susła perełkowanego wpływają na jego aktywność i samopoczucie. Przekładają się również na wygląd i zachowanie tego gryzonia. Stworzenia te w naturze potrafią zadbać o swoją stołówkę. Susły należą do zwierząt roślinożernych, a dieta ich najczęściej uzależniona jest od pory roku.
Podstawowy skład diety susła perełkowanego:
- Zielone części roślin: liście, łodygi, gałązki, kłącza, bulwy, młode pędy, pączki. Jest to podstawowa dieta tych gryzoni. Szczególnie upodobał sobie mniszek pospolity, babkę zwyczajną i lancetowatą, koniczyny oraz krwawnik pospolity.
- Kwiaty: nektar i pyłek kwiatowy.
- Podziemne części roślin, takie jak bulwy, kłącza czy korzenie.
- Nasiona: zbóż, dyni, słonecznika. To podstawowy składnik tego gryzonia, szczególnie wiosną i jesienią, kiedy nasiona są najbardziej dostępne. Suseł perełkowany chętnie spożywa nasiona zbóż, roślin zielonych, również tych dziko rosnących.
- Owady: chrząszcze, świerszcze. Zwłaszcza wiosną uzupełniają nimi swoją dietę.
- Inne bezkręgowce: dżdżownice, ślimaki.
- Jaja i pisklęta ptaków gniazdujących na ziemi, co zdarza się raczej rzadko.
- Dostęp do świeżej i czystej wody.
Na dietę susłów perełkowanych ma wpływ środowisko, w którym żyją, pora roku i dostępność pokarmu. Dobrze rozwinięty wzrok, słuch i węch pomaga im w odnajdywaniu pożywienia. Stołówka susła perełkowanego jest bardzo zróżnicowana. Przed snem zimowym zaczyna odżywiać się pokarmem bardziej kalorycznym.
Dieta susła perełkowanego w ciągu roku ulega zmianie:
- Wiosną. To wspaniała pora na wybudzanie się tych gryzoni. W tym czasie żywią się przede wszystkim podziemnymi częściami roślin.
- Latem. Jest to wspaniała pora roku pod względem różnorodności pokarmowej. Susły pręgowane chętnie w tym okresie zjadają zarówno zielone części roślin, jak również nasiona.
- Jesienią. To czas na zbieranie nasion, które stanowią zapasy zimowe.
Dieta susła perełkowanego jest doskonale przystosowana do warunków środowiskowych, w którym żyje. Dzięki urozmaiconemu menu, susły mogą przetrwać nawet w okresach, kiedy dostępność pokarmu jest ograniczona. Susły perełkowane często chowają nadmiar pokarmu w specjalnych skrytkach, aby mieć do niego dostęp w późniejszym czasie.
Choroby susłów perełkowanych
Żywienie i zdrowie susła perełkowanego wpływają na jego tryb życia. Zróżnicowany pokarm i czyste środowisko zminimalizuje choroby tych gryzoni. Susły są raczej odporne na niesprzyjające warunki atmosferyczne i różne schorzenia, ale na niektóre mogą być podatne. Choroby mają negatywny wpływ na zdrowie i przeżywalność zwierząt.
Częste choroby susłów perełkowanych:
- Choroby bakteryjne i wirusowe. Jedną z chorób bakteryjnych jest Tularemia przenoszona przez kleszcze, która może być dla susła śmiertelna. Natomiast wirusy grypy czy parwowirusy, mogą powodować schorzenia układu oddechowego i pokarmowego.
- Choroby pasożytnicze. Pasożyty zewnętrzne, takie jak pchły, wszy czy kleszcze mogą wywoływać swędzenie czy być przyczyną anemii. Natomiast pasożyty wewnętrzne, takie jak nicienie mogą osłabiać organizm zwierzęcia i prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
- Niedożywienie. Zła dieta susłów w niewoli, albo brak dostępu do pokarmu w naturze może osłabić układ immunologiczny i zwiększyć podatność na choroby.
- Urazy. Zwierzęta te mogą doznać różnych okaleczeń w wyniku ataków drapieżników czy upadków.
- Choroby nowotworowe. U susła może pojawić się nowotwór, chociaż nie występuje on często.
Przyczyny chorób
Żywienie i zdrowie susła perełkowanego uzależnione są od wielu czynników. Zmiany w składzie gatunkowym lasów, zanieczyszczone środowisko czy fragmentacja siedlisk mogą negatywnie wpływać na liczebność populacji tych ślicznych gryzoni. Największym zagrożeniem dla susłów perełkowanych jest niszczycielska działalność człowieka.
Czynniki wpływające na podatność susłów perełkowanych na choroby to:
- Nieprawidłowa dieta lub brak pożywienia, które mogą prowadzić do osłabienia i zmniejsza odporność organizmu na choroby.
- Zanieczyszczone środowisko, takie jak skażona gleba czy woda może negatywnie wpłynąć na zdrowie gryzoni, a nawet być przyczyną ich śmierci.
- Długotrwały stres, który może osłabić układ immunologiczny susłów perełkowanych, czyniąc te zwierzęta bardziej podatnymi na choroby.
- Zagęszczona populacja, która może mieć negatywny wpływ na zdrowie zwierząt. W takiej sytuacji choroby łatwiej się rozprzestrzeniają. Poza tym w niesprzyjających warunkach susły mogą przestać się rozmnażać.
Ochrona zdrowia susłów perełkowanych jest ważnym czynnikiem działań na rzecz ochrony tych gryzoni. W ramach programów ochrony susłów przeprowadzane są regularne badania zdrowotne. W przypadku wystąpienia chorób, urazów czy innych niedomagań podejmowane są odpowiednie działania lecznicze w celu zachowania populacji tego gatunku.
Żywienie i zdrowie susła perełkowanego przekładają się na jego dobrostan. Jest w Polsce gatunkiem chronionym, a jego populacja jest monitorowana ze względu na zagrożenia, jakie czyhają na te zwierzęta. Susłom perełkowanym zagrażają drapieżniki widząc w nich łatwy posiłek. Populacja tego gatunku maleje, dlatego w Polsce gatunek ten objęty ścisłą ochroną gatunkową.
