Żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego

Żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego przekłada się na jego długość życia. Gryzoń utrzymywany we właściwych warunkach i otrzymujący zbilansowaną paszę choruje sporadycznie. Poza tym jest pełen energii i sił do życia. Wskazana jest regularna kontrola zdrowia nieświszczuka w lecznicy dla zwierząt.

Żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego to podstawa prawidłowego rozwoju tego gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Bardzo duży wpływ na kondycję zwierzęcia ma regularny ruch i wysoki stopień aktywności. Nie należy dopuszczać do otyłości zwierzęcia, co ma negatywny wpływ na jego zdrowie i samopoczucie.

Stołówka nieświszczuka czarnoogonowego

Żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego ma wpływ na jego kondycję i wygląd. Wadliwe odżywianie powoduje otyłość i kłopoty z sercem, co znacznie skraca długość jego życia. Koniecznie trzeba naśladować dietę naturalną, która bogata jest we włókno i w niedużą ilość tłuszczy.

Przekarmianie zwierzęcia żywnością wysokotłuszczową może również doprowadzić do schorzeń pęcherza żółciowego. Do podstawowej diety należy zaliczyć pokarmy roślinne.

Do głównych produktów, jakie należy dostarczyć nieświszczukowi czaroogonowemu należą:

Mieszanki ziaren i orzechów specjalnie przegotowane dla tych gryzoni, które można kupić w sklepach zoologicznych. Mogą to być również gotowe karmy dla królików i chomików.
Świeża trawa, liście, bulwy roślinne czy korzonki. Na przykład mlecz, tasznik pospolity czy gwiazdnica. Rośliny powinny zostać dokładnie umyte i wysuszone. Dla zdrowia pupila bezpiecznie jest hodować trawy samodzielnie w doniczkach.
Susze rośliny i gałązki, które dostępne są w specjalistycznych sklepach. Na przykład mogą to być liście truskawki.
Siano, które powinno być dobrej jakości i niepylące.
Ciastka z przeznaczeniem dla gryzoni, które można kupić w sklepach zoologicznych.
Owoce i warzywa, które należy drobno pokroić. Na przykład można podawać: brzoskwinię, melona, śliwkę, marchew czy buraki.
Psie ciasteczka czy kawałki suchej bułki, które są niezbędne do ścierania siekaczy u gryzoni. Dobrze jest również podawać szyszki.
Gotowane jajo na twardo, kiełki pszenicy czy larwy mącznika młynarka w ilości od 3 do 5 dziennie. Są doskonałym uzupełnieniem diety nieświszczuków czarnoogonowych.
Kostki mineralne i witaminy dla gryzoni oraz kostka solna do lizania.
Woda, która zawsze powinna być czysta i świeża.

Pokarm ciężarnych samic powinien być dodatkowo wzbogacony mlekiem dla kociąt. W żadnym wypadku nieświszczukom nie wolno podawać: warzyw, które powodują wzdęcia, awokado, sałaty, czekolady czy cukierków. Karmić należy dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Niedojedzony miękki pokarm należy niezwłocznie usunąć. Najlepiej kupować ziarna w zamkniętych pojemnikach i w sprawdzonych miejscach.

Nieświszczuk czarnoogonowy spożywa dziennie od 25 do 30 g karmy. Nadwyżki pokarmowe przenosi do spiżarni. Gryzoń ten zjada swoje odchody. Przechodzą one ponownie przez przewód pokarmowy, dostarczając zwierzęciu cennych składników pokarmowych. Niewykorzystane resztki pokarmowe przemieszczają się do jelita grubego, gdzie dochodzi do wydalania odchodów suchych.

Problemy zdrowotne

Żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego wpływają na jego żywotność i długość życia. Najczęstszymi schorzeniami tych gryzoni jest przerost siekaczy, spowodowany spożywaniem tylko miękkiego pokarmu i urazy. Gryzoń ten ma problemy z właściwą oceną wysokości. Są to bardzo ruchliwe i ciekawskie zwierzęta.

Najczęstszymi przyczynami urazów są: wystające pręty w klatce i brak środków bezpieczeństwa w mieszkaniu. Niewielkie zadrapania potrafią zagoić się same. Rany mogą być przemywane roztworem soli. Przy zwichnięciach i złamaniach trzeba skorzystać z pomocy weterynarza.

Zbyt częste piłowanie prętów w klatce może zakończyć się zwichnięciem żuchwy.

Najczęstszymi chorobami nieświszczuków czarnoogonowych są:

Tularemia, którą nieświszczuk zarażony jest poprzez ukłucie much, kleszczy czy komarów. Może być również zarażony przez kontakt ze skażonym środowiskiem, np. wodą czy sianem. U człowieka najczęściej dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych i mogą pojawić się objawy grypopodobne.
Nieżyty jelit, co może być spowodowane nagłą zmianą diety czy nadmierną ilością owoców w pożywieniu. W przypadku znalezienia śladów krwi w odchodach koniecznie należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Gruźlica rzekoma czyli paratuberkuloza, która jest przenoszona z kałem. Typowymi objawami choroby są: brak apetytu, osowiałość, częste biegunki, spadek wagi ciała. Chorobę w lecznicy dla zwierząt poprzez pobranie próbek: tkanek, krwi i kału. Leczenie polega na podawaniu antybiotyku.
Wyłysienie i towarzyszący mu świąd, które spowodowane są niewłaściwą dietą. Nadmiar płatków kukurydzianych w diecie może być przyczyną schorzeń alergicznych u pupila.
Ropnie, które są powikłaniem urazów i zadrapań. Często powstają w okolicy pyszczka. Leczenie polega na oczyszczeniu rany czy wyłuskania ropnia. Należy podawać antybiotyki przepisane przez weterynarza.
Problemy z układem oddechowym, któremu towarzyszy podrażnienie nosa i jego zablokowanie. Podrażnienia mogą być związane ze zniekształceniem kości nosowej i żuchwy. Alergie mogą również wywoływać olejki eteryczne. Nieświszczukom bardzo szkodzi dym z papierosa.
Pasożyty zewnętrzne, do których najczęściej należą: pchły, roztocza drążące czy larwy wolno żyjące. Do objawów należy zaliczyć: świąt, wyłysienie. Poza tym gryzoń jest niespokojny.
Owrzodzenie rogówki i wypływ z worków spojówkowych. Zmiany w gałce ocznej najczęściej powoduje ściółka czy wióry, o które gryzoń się otarł. Przyczyną tego schorzenia może być także zbyt pyliste podłoże albo urazy. Te ostanie związane są z walkami zwierząt. Chore oko należy przepłukać wodą. Weterynarz przepisze odpowiednią maść okulistyczną z antybiotykiem.
Zapalenie macicy u samicy, które może dojść w przypadku zalegania płodu. W następstwie dochodzi do zapalenia otrzewnej, co często kończy się śmiercią. Skutecznym leczeniem mogą być antybiotyki przepisane przez lekarza weterynarii.
Hipoklacemia, która może zaatakować samice karmiące. Stan zdrowia można poprawić podając pokarmy bogate w wapń. Na przykład mleko, preparaty wapniowe lub mleko w proszku.

Nieświszczuki czarnoogonowe z chorobami oczu czy skóry powinny być umieszczone w miękko wyściełanych klatkach. Trzeba pupilowi ograniczyć czynniki stresowe. Podczas leczenia antybiotykami należy systematycznie uzupełniać bakterie jelitowe w wyjałowionym przewodzie pokarmowym.

Nie wolno również dopuszczać do zatuczenia pupila.

Podsumowując żywienie i zdrowie nieświszczuka czarnoogonowego to istotne czynniki w jego prawidłowym bytowaniu. Przede wszystkim nie należy podawać zwierzętom lekarstw przeznaczonych dla ludzi i leczyć je samodzielnie. Korzystając z porady lekarza weterynarii trzeba zastosować się do jego zaleceń. Prawidłowa dieta i higiena zminimalizuje ryzyko wystąpienia różnych niepożądanych dolegliwości.