Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego to ważne aspekty w życiu tego gatunku ryb. Dieta tych wspaniałych okazów świata podwodnego powinna być pełnowartościowa i urozmaicona. Zdrowe osobniki buszowca ostropyskiego są szybkie i ruchliwe. Gatunek ten jest dość wymagający pod względem żywieniowym.
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego przekładają się na jego wygląd i zachowanie. Na dobrą kondycję ryb i ich samopoczucie duży wpływ oprócz pożywienia, ma prawidłowo urządzone akwarium. Profilaktycznie warto jest sprawdzać stan zbiornika oraz wygląd i zachowanie ryb, nawet dwa razy dziennie.
W dużym akwarium łatwiej jest utrzymać równowagę biologiczną, niż w małym. Odpowiednie stężenie tlenu w wodzie ma duże znaczenia dla samopoczucia ryb i egzystencji roślin. Ponadto tlen ogranicza rozwój niektórych bakterii chorobotwórczych. Nowo nabyte ryby należy w każdym przypadku poddać kwarantannie.
Rybi catering
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego to podstawa jego prawidłowego rozwoju i dobrej kondycji. Źle dobrana dieta może być przyczyną wielu różnych chorób, a nawet śmierci ryb. Posiłek dla ryb hodowanych w zbiornikach, powinien być zbliżony do życia tych zwierząt w środowisku naturalnym.
W naturze głównym pokarmem buszowców są mniejsze ryby. Chętnie również zjadają bezkręgowce wodne i lądowe, które wpadną do wody. W warunkach hodowlanych ryby te preferują żywy pokarm lub ewentualnie mrożony. Nie są zadowolone, gdy otrzymają suchy pokarm. Jako drapieżniki są zwinne i szybkie oraz świetnie polują z ukrycia.
Te okazy świata podwodnego trzeba nauczyć spożywać specjalnie przygotowane pokarmy z dużą zawartością białka zwierzęcego. Ostrożnie należy postępować z podawaniem żywych pokarmów, a szczególnie unikać ochotki, wodzenia i tubifeksu z rodziny rurecznikowatych. Można podawać larwy wioślarek lub czarnego komara.
Bezpieczeństwo buszowca ostropyskiego zwiększa się, jeżeli żywe posiłki będą pochodziły z własnej hodowli. Można również podawać mrożony posiłek. Świetnie do tego nadają się muchówki bądź rozwielitki. Ważne, aby pokarm był różnorodny. Dieta ryb powinna zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze.
Sposoby podawania posiłków
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego przekładają się na jego funkcjonowanie w świecie podwodnym. Karmienie ryb powinno odbywać się o określonych porach. Najlepiej dwa razy w ciągu dnia: rano i wieczorem. Należy pamiętać, że ryby te onieśmiela ostre światło. Powoduje, że ukrywają się wśród roślinności bądź w kącie zbiornika.
Wielkość porcji nie powinna być większa, niż ryby są w stanie zjeść w ciągu kilku minut. Jedynie pokarm roślinny można pozostawić w zbiorniku do dwóch dni. Jeżeli zdecydujemy się na podanie pokarmu mrożonego, to należy rozmrozić go bezpośrednio przed podaniem w małej ilości wody akwariowej.
Dla lepszego zakonserwowania mrożona karma poddawana jest suszeniu w warunkach próżniowych. Jest to karma liofilizowana, która stanowi urozmaiconą dietę żywych organizmów świata podwodnego. Porcjami takiego pożywienia buszowce ostropyskie nie powinny pogardzić.
Profilaktyka w życiu buszowców
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego wpływają znacząco na rozmnażanie i wzrost potomstwa. Chore osobniki należy odizolować od pozostałych ryb i skutecznie leczyć. Prawie każdy gatunek wykazuje wrażliwość na konkretną chorobę. Ryby pochodzące z odłowu należy trzymać oddzielnie.
W każdym, nawet najlepiej utrzymanym akwarium istnieje możliwość pojawienia się chorób i różnych niedomagań. Bagatelizowanie schorzeń i odstąpienie od leczenia rybich pacjentów, powoduje duże straty w hodowli. Wina często leży po stronie akwarysty. Każdy troskliwy opiekun powinien codziennie poświęcać trochę czasu swym podopiecznym.
Znane choroby buszowców
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego to ważne czynniki w życiu tego taksonu. Pielęgnacja tych ryb nie jest łatwa ze względu na małą odporność na infekcje bakteryjne. Hodowla tego gatunku polecana jest doświadczonym akwarystom. Trzeba posiadać pewien zasób wiedzy o stylu życia buszowców ostropyskich.
Do znanych chorób buszowca ostropyskiego należą:
- Przeziębienie, czyli za niska temperatura wody dla wymagań tego gatunku. Objawy to brak apetytu, częściowy zanik ubarwienia i stulenie płetw. Przeziębione ryby pływają apatycznie i chwiejnie. Należy stopniowo podnieść temperaturę wody do wymagań gatunkowych ryb, czyli w granicach 20-25oC.
- Choroby związane z błędami żywieniowymi popełnianymi zwłaszcza przez początkujących akwarystów. Są one najczęściej spotykanymi przyczynami pośrednimi pojawienia się różnych schorzeń. Do często spotykanych chorób związanych ze złym karmieniem ryb należą:
- Otłuszczenie narządów wewnętrznych, głównie wątroby u starszych ryb. Otrzymują one zwykle nadmierną ilość pokarmu, który jest jednolity. Niekiedy skutkiem ubocznym tej choroby jest bezpłodność. Sygnałami tego schorzenia mogą być: wzdęcia brzuszne bądź przekrwienie gałek ocznych. Jednak otłuszczenie narządów wewnętrznych przebiega zwykle bezobjawowo.
- Zapalenie przewodu pokarmowego, którego przyczyną jest podawanie wyłącznie suchej karmy albo tylko jednego rodzaju pokarmu. Zapalenie przewodu pokarmowego może też nastąpić na skutek niedostatecznie oczyszczonego pokarmu, pochodzącego z ziem, na który te ryby źle reagują. Objawy to obrzęk przedniej części ciała, blednięcie ubarwienia, zaczerwienienie okolic odbytu i ciągniecie się za rybą białawego śluzu z otworu odbytowego.
- Choroby wirusowe i bakteryjne. Jedną z dobrzerozpoznanych chorób wirusowych jest limmfocystoza, która objawia się zmianami nowotworowymi na zewnątrz rybiego ciała. Widoczne są narośla lub białawe guzki. Innymi chorobami bakteryjnymi są:
- Mykobakterioza, którą wywołują różne patogenne bakterie, jeżeli hodowla ryb jest źle prowadzona. Choroba może rozwijać się od 2 tygodni do 4 miesięcy. Objawy to: apatia, wychudzenie, postrzępione płetwy oraz utrata apetytu i barw. W późniejszym okresie występuje wyraźne zapadanie brzucha.
- Fleksibakterioza, która jest chorobą powłok zewnętrznych, jamy gębowej, skrzeli, a także narządów wewnętrznych. Jest to choroba bakteryjna. Bakterie przeważnie przenoszone są przez chore osobniki. Objawy najczęściej pojawiają się po umieszczeniu ryb w świeżej wodzie albo po transporcie.
- Choroby grzybicze, do których należy pleśniawka, pleśnienie ikry i bardzo groźna i nieuleczalna choroba grzybicza ichtiofonoza, występująca rzadko. Powodem pleśniawki jest zbyt niska temperatura dla hodowanych w akwarium buszowców ostropyskich.
- Choroby pasożytnicze, do których zaliczane są:
- Choroba welwetowa, która spowodowana jest przez wiciowce, atakujące przeważnie skórę zarażonej ryby i nabłonek listków skrzelowych. Choroba jest najbardziej niebezpieczna dla narybku i podrostków. U dorosłych osobników schorzenie może być ostre lub przewlekłe.
- Choroba neonowa czyli Plistoforoza. Choroba spowodowana jest pasożytami przenoszonymi przez zainfekowane ryby i ich odchody. Zarażenie następuje przez układ pokarmowy. Zakażone ryby powinny być odłączone od pozostałych. Choroba ta powoduje śnięcie ryb i uznawana jest za nieuleczalną.
- Gyrodaktyloza, której przyczyną jest żyworodny płaziniec. Zdiagnozowanie choroby polega na pobraniu wycinka z chorego miejsca i obejrzenia go pod mikroskopem.
- Daktylogyroza, której przyczynami są jajorodne przywry. Prawidłowe zdiagnozowanie tej choroby możliwe jest tylko poprzez pobranie wycinka z chorego miejsca buszowca ostropyskiego i obejrzenie go pod mikroskopem.
- Ospa rybia czyli kulorzęsek, wywołany przez orzęska, który najczęściej umiejscawia się w skrzelach i skórze. Odżywia się komórkami.
- Spironukleoza, którą wywołują wiciowce atakując przewód pokarmowy ryby. Pasożyty są przyczyną zapalenia i owrzodzenia jelita, a także atakują narządy wewnętrzne buszowca ostropyskiego.
- Kapilarioza czyli choroba przewodu pokarmowego ryb, która spowodowana jest jajorodnymi nicieniami.
Podsumowując
Żywienie i zdrowie buszowca ostropyskiego w warunkach akwariowych przekłada się na długość życia tego gatunku. Zróżnicowany pokarm wraz z higienicznymi warunkami zapewnią rybom zdrowie i witalność. Nie wolno leczyć ryb samodzielnie. Akwarystyka to ciekawe hobby, ale pod warunkiem, że znamy się na hodowli nabytych okazów.
