Żywienie i zdrowie ary

Żywienie i zdrowie ary wpływa na rozwój ptaka, który będzie źle reagował na nieświeży pokarm. Ara właściwie żywiona i trzymane w higienicznych warunkach choruje rzadko. Do tej rodziny należą długowieczne gatunki papug. Ary to bardzo inteligentne ptaki, które są marzeniem wielu ludzi.

Żywienie i zdrowie ary jest bardzo ważne w ich hodowli i chowie. Trzeba pamiętać, że nadmiernie wychudzona papuga przy zbilansowanej diecie świadczy o zarobaczeniu ptaka. Leczenia nie należy podejmować samodzielnie. Z chorym ptakiem należy udać się do lecznicy dla zwierząt. Często weterynarz przed postawieniem diagnozy odda do badania ptasi kał.

Jadłospis ary

Żywienie i zdrowie ary wpływa na jej wygląd i samopoczucie. W naturze ptaki te żywią się przeważnie owocami, pąkami, liśćmi, jagodami, orzechami, kukurydzą, nasionami i korzonkami oraz bulwami. Ary preferują pokarm roślinny. Ptaki te żyją w parach lub niedużych stadach. Ulubionym przysmakiem ary są orzechy, które powinny być podawane w nagrodę. Ich duże zakrzywione dzioby doskonale sobie z nimi poradzą.

Mieszanka ziaren

Żywienie w niewoli nie powinno sprawiać kłopotów, ponieważ w sprzedaży dostępne są specjalne skomponowane mieszanki pokarmowe. Uwzględniają one wymagania i potrzeby egzotycznych ptaków. W sklepach zoologicznych dostępne są słoiki z naturalnymi kiełkami. Najlepiej kupować mieszanki renomowanych firm, które są urozmaicone i wystarczająco zbilansowane.

Podstawową dawką pokarmową dla ary jest mieszanina ziaren: prosa, owsa, kukurydzy, słonecznika, mokrzycy, pestek dyni i pinii a także nieprażone orzeszki ziemne. Dawka pokarmowa nasion słonecznika nie powinna przekroczyć 20% jednej dawki posiłku. Ary uwielbiają orzechy i nasiona słonecznika.

Pokarm powinien być uzupełniony preparatami mineralnymi i witaminowymi.

Najlepiej podawać jest nasiona i ziarna w małych ilościach kilka razy w ciągu dnia. Karma może być także w formie granulek. Każdego dnia należy myć karmniki i naczynia na wodę oraz usuwać z klatki niespożyty posiłek. Tak trzeba ustawić karmniki, żeby ptaki mogły pokonać pewien dystans. Sprawi to, że będą musiały się poruszać.

Pokarm jajeczny

W żywieniu ary niezbędny jest pokarm jajeczny. Jajko ugotowane na twardo po rozgnieceniu powinno być zmieszane z utartą bułką lub kaszą kukurydzianą, biszkoptem czy sucharem. Można dodać również zmielone skorupki kurzych jaj. Takie pożywienie jest wskazane szczególnie dla młodych papug. Konsystencja takiego pokarmu powinna być sypka.

Owoce i warzywa

Papugi lubią jabłka, gruszki, banany, czereśnie, brzoskwinie, śliwki czy morele. Nie wszystkie owoce czy warzywa będą spożywane, ponieważ ary posiadają różne gusta. Niekiedy nieznany wcześniej owoc czy warzywo pupil zaczyna konsumować dopiero po kilku dniach. Można podawać różnorodne owoce i warzywa wraz z egzotycznymi i leśnymi. Ary uwielbiają jagody. Świeży pokarm pokrywa zapotrzebowanie na witaminy.

Zielenina i dodatki mineralne

W okresie wiosennoletnim ptaki należy odżywiać zieleniną, ponieważ liście wielu roślin są składnikami różnych witamin. Papugi lubią młode listki mniszka lekarskiego. Rośnie on w miejscach nasłonecznionych już pod koniec kwietnia. Nie należy karmić ptaki przydrożnymi roślinami z powodu ich zanieczyszczenia. Powinno się również podawać gałązki krzewów i drzew, które papugi obdzierają z kory.

Ary chętnie jedzą liście gwiazdnicy pospolitej i kwiaty oraz liście babki zwyczajnej i lancetowatej. Można także podawać liście koniczyny i cykorii. W przypadku posiadania przydomowego ogródka warto jest wysiać sałatę, szpinak czy inne zboża w doniczkach bądź kuwetach. Do prawidłowego trawienia potrzebny jest drobny żwirek, który trzeba rozłożyć na dnie klatki.

Sole mineralne dostarczamy papudze poprzez kostkę wapienną bądź muszlę kałamarnicy.

Smakołyki podaje się arze dopiero po zjedzeniu dziennej dawki pokarmu. Papugi dziennie spożywają pokarm w ilości 5-10 % masy ciała. Pożywienie powinno być urozmaicone i pokrywać zapotrzebowanie na wszystkie składniki pokarmowe. Węglowodanów i tłuszczów nie należy ptakom podawać w nadmiernej ilości. Nieodpowiednia dieta jest przyczyną wielu chorób i otłuszczania ptaków.

Zdrowy tryb życia

Żywienie i zdrowie ary zmniejszy możliwość zachorowania papugi. Należy zapobiegać chorobom, żeby nie trzeba było leczyć podopiecznego. Najczęstszym objawem złego samopoczucia papug to nastroszone pióra i osowiałość. Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować z lekarzem weterynarii.

Nie należy leczyć ptaki samodzielnie. Rola opiekuna to codzienna obserwacja papugi.

Do najczęstszych chorób ary należą:

Choroba papuzia, której inna nazwa to papuzica. Jest ona groźną chorobą wirusową przenoszoną z chorego ptaka na człowieka. W dzisiejszych czasach ryzyko zachorować jest minimalne, ponieważ ary zostały udomowione. Ponadto obecnie wyleczenie papuzicy nie stanowi problemu.
Zapalenie dróg oddechowych podczas których oddychanie jest utrudnione na skutek niedrożności nozdrzy. Przyczyną jest przeziębienie. Najczęściej klatka stojąca w przeciągu.
Choroba dzioba i piór psittacine, która powoduje utratę piór, zniekształcenie dzioba i pazurów ptaka. Infekcja wirusowa zmniejsza odporność papugi.
Biegunka, która może być spowodowana wieloma czynnikami. Najczęściej przyczyną jest spożycie przez ptaka nieświeżego pokarmu.
Świerzb jest jednym z poważniejszych schorzeń papug. Są to pasożyty zewnętrzne należące do roztoczy. Oznakami świerzbowca są porowate ślady na dziobie i w okolicy oczu.
Pasożyty przewodu pokarmowego to tasiemce lub nicienie. Objawy to chudnięcie pomimo ptasiego apetytu.
Wyskubywanie piór może następować na skutek samotności ptaka czy niedoboru mikroelementów i witamin. Nie należy dopuszczać do takiej sytuacji.
Zaparcie jaja ma miejsce u młodych i niedoświadczonych samiczek lub osłabionych. Następuje zatrzymanie jaja w jajowodzie, przy czym ptak zachowuje się niespokojnie. Jeżeli nie zniesie jaja w ciągu kilku godzin należy skorzystać z pomocy weterynarza.

Żywienie i zdrowie ary wpływa na jej zdrowie psychiczne i fizyczne. Jadłospis papugi powinien być prawidłowo ułożony. Zbilansowana dieta i troskliwa opieka w higienicznych warunkach, przekłada się na długość życia tego egzotycznego ptaka. Każde zaniedbanie ze strony opiekuna może odbić się ujemnie na zdrowiu hodowanych gatunków papug.