Terier czeski jest rasą stosunkowo młodą, którego ojczyzną jak jego nazwa wskazuje są Czechy. Rasa ta powstała w wyniku utrwalanie się cech mieszańców terierów krótkonożnych. Posiada on cechy norowca oraz psa myśliwskiego w polu. Wyróżnia się pastelowym umaszczeniem okrywy o jedwabistym połysku.
Terier czeski to bardzo urocza rasa o miłym wyglądzie. Na Słowacji i w Czechach ceniony i popularny. Znany jest w tych krajach jako efektowny pies rodzinny. Terier czeski współcześnie jest psem wyłącznie do towarzystwa. Jest to atrakcyjny pies o niskim wzroście. Polecany jest rodzinom z dziećmi i osobom samotnym, którzy lubią spacerować.
Krótka historia rasy
Terier czeski narodził się w XX wieku i jest przemyślaną rasą hodowlaną. Powstał przede wszystkim w wyniku skrzyżowania teriera szkockiego z sealyham terierem. Dokonał tego czeski zootechnik, hodowca i kynolog František Horàk z Klanovic, który był również twórcą psa laboratoryjnego. Planem było stworzenie czworonoga łatwego do układania i pielęgnacji.
Miał zostać wyhodowany pies lekki i na krótkich nogach, przystosowany do polowań na lisy i borsuki. Pierwsze okazy tej rasy wystawione były dopiero w 1959 roku. Wzorzec został wpisany do rejestru Międzynarodowej Federacji Kynologicznej czyli Fédération Cynologique Internationale (FCI) 23 maja 1963 roku.
Wygląd teriera czeskiego
Terier czeski jest psem niedużym o prostokątnej sylwetce i ciekawym wyglądzie. Wysokość psa w kłębie wynosi 30 cm, a suki 28 cm. Natomiast masa ciała psa sięga 8 kg, a suki 7 kg. Klatka piersiowa jest raczej cylindryczna niż głęboka. Grzbiet o linii przebiegającej prosto jest średniej długości i silny, a żebra wysklepione.
Brzuch dość pojemny i nieznacznie podciągnięty. Głowa jest stosunkowo długa w kształcie tępo zakończonego klina z brwiami i obfitą broda. Zgryz nożycowy bądź kleszczowy, a nos duży i dobrze ukształtowany. U odmiany szaroniebieskiej czarny, a u jasnokawowej w kolorze skóry. Fafle stosunkowo mięsiste i dobrze przylegające, a szczęki silne.
Oczy średnie o łagodnym wyrazie. Trochę ukośnie osadzone i przysłonięte bujnie zwisającym włosem. U odmiany szaroniebieskiej tęczówki są brązowe do ciemnobrązowej. Natomiast u odmiany jasnokawowej w kolorze skóry. Średniej wielkości uszy są obwisłe, stosunkowo wysoko osadzone i ściśle przylegające do boków głowy.
Płaty uszne są w kształcie trójkąta. Średniej długości szyja jest silna i ukośnie noszona. Zad muskularny i silnie rozwinięty. Kończyny przednie proste o mocnym kośćcu, wyrzucane prosto przed siebie. Kończyny tylne o mocnym kośćcu i dobrze umięśnionych udach, a w ruchu posuwiste. Łapy duże z wysklepionymi palcami i mocnymi pazurami, przednie mniejsze niż tylne.
Przednie kończyny nie powinny być zakrzywione, ponieważ uznawane jest to za wadę. Ogon jest silny, nie za wysoko sadzony o długości 18-20 cm. W spoczynku noszony do dołu, a w chwili podniecenia wzniesiony nieco ku górze i szablasto zakrzywiony. Terier czeski żyje w granicach 13-15 lat, a nawet dłużej, jeżeli ma zapewnioną odpowiednią opiekę.
Szata i umaszczenie
Terier czeski posiada szarą skórę u odmiany szroniebieskiej, a barwy mięsa u odmiany jasnokawowej. Długość szaty regulowana jest strzyżeniem w zależności od potrzeb i pory roku. Wyjątkiem stanowi sierść na przodzie głowy, gdzie włosy tworzą brodę i wydatne brwi oraz na klatce piersiowej, brzuchu i nogach.
Pomiędzy włosami strzyżonymi, a naturalnej długości wymagane jest stopniowe przejście. Psy wystawowe powinny mieć na szyi i grzbiecie włos nie dłuższy niż 1,5 cm. Owłosienie całego tułowia gęste i jedwabiste. Włosy przystrzyżone na krótko są jaśniejsze, delikatnie i umiarkowanie falujące. Natomiast włosy dłuższe ciemniejsze i bardziej falujące niż lokowate.
Terier czeski występuje w dwóch zasadniczych odmianach:
- umaszczonej szaroniebiesko, gdzie szczenięta przychodzą na świat czarne,
- maści jasnokawowej, gdzie psie noworodki są czekoladowobrązowe.
U obydwu odmian dopuszczalne są znaki białe, szare i żółte, które występują na policzkach, dole pyszczka, szyi, piersi, brzuchu, dolnych partiach nóg i pod ogonem. Może wystąpić również biała kryza na szyi lub biały koniec ogona. W każdym przypadku powinna przeważać barwa podstawowa.
Charakter i temperament
Terier czeski pomimo swoich krótkich kończyn jest bardzo bystry i ruchliwy, zwłaszcza w walce ze szkodnikami. Jest psem wesołym i łatwym do ułożenia. Świetnie nadaje się na kompana również dzieci. To wspaniały towarzysz dnia codziennego. Jest zrównoważonym przyjacielem człowieka, ale z rezerwą podchodzi do nieznanych mu osób.
Porusza się swobodnie. Wszystkie cztery nogi w ruchu wyrzucane są równo do przodu. Kroki posuwiste widoczne są w stepie i kłusie. Galop jest wolniejszy i wytrwały. Zwracana jest szczególna uwaga na właściwą akcję i dobre ustawienie kończyn. Wadą jest zła postawa tylnych nóg i nieprawidłowe chody.
Terier czeski jest psem dobrze ułożonym o łagodnym usposobieniu. Wyróżnia się ciekawym wyglądem ze względu na swoją sylwetkę i szatę. W dzisiejszych czasach jest to typowy pies rodziny o sympatycznym wyglądzie. Terier czeski jest psem inteligentnym i pojętnym. Szkoda, że ta atrakcyjna i nieagresywna rasa jest tak mało znana w Polsce.
