Psie szczekanie oznacza mowę psa i posiada ono bardzo wiele znaczeń. Należy właściwie odbierać i rozumieć sygnały wokalne wysyłane przez psiego przyjaciela. Szczekanie czworonoga posiada przyjazne i wrogie sygnały. Najczęściej używane są one w komunikacji z człowiekiem.
Psie szczekanie często wysyłane jest bezpośrednio do opiekuna zwierzęcia. Pies szczekaniem wyraża swoje emocje, takie jak radość, niezadowolenie czy frustrację. Większość psich właścicieli potrafi rozpoznać charakterystyczne szczekanie swojego pupila. Dobrze jest nagrywać dźwięki wydawane przez czworonoga, którego jesteśmy opiekunem.
Szczekanie formą komunikacji
Psie szczekanie oznacza komunikowanie się zwierzęcia z innymi psami i przede wszystkim z ludźmi. Szczenięta psiej mowy uczą się poprzez naśladownictwo swojej psiej mamy. Wczesna nauka daje najlepsze efekty. Świetnym wzorem do naśladowania są inne psy, za którymi młode osobniki mogą podążać.
Czworonogi posiadają umiejętność rozpoznawania innych osobników po ich sposobie szczekania. Potrafią również zidentyfikować zawartą w szczekaniu informację. Należy bacznie obserwować czworonoga i nauczyć się sygnałów, które do nas wysyła. Szczekanie może być zachowaniem naśladowczym i zaraźliwym, które często wzrasta w grupie.
Szczekający pies może sprowokować drugiego do wydania głosu. Psie szczekanie jest typową komunikacją pomiędzy osobnikami z rodziny psowatych. Zwierzęta te porozumiewają się ze sobą za pomocą komunikatów głosowych. Wysyłają sygnały dźwiękowe nawet wówczas, gdy znajdują się w znacznej odległości od siebie i pozbawione są komunikacji wzrokowej.
Rodzaje psiego szczekania
Psie szczekanie ma wiele znaczeń. Jednak komunikacja wokalna czworonoga może zostać zakłócona z różnych powodów. Często przyczyną są: elementy fizjologiczne, niewłaściwa socjalizacja czy zakłócenia na tle urazowym. Pojedyncze i głośne szczekanie oznacza u psa zwrócenie na siebie uwagi. Czworonogi z różnych powodów sprowokowane są do szczekania.
Najpowszechniejszymi rodzajami psiego szczekania są:
- Szczekanie ostrzegawcze, które zostało uznane za przydatne od początku udomowienia psów. Są to przeważnie niskie i pojedyncze dźwięki, które oznaczają ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem, wyczuwanym przez czworonoga. Taki komunikat wysyłany przez pupila, nie powinien być ignorowany przez opiekuna. Należy potraktować go jako ostrzeżenie przed potencjalnym zagrożeniem. Pies będzie szczekał jeszcze intensywniej, gdy nie zrozumiemy jego mowy.
- Szczekanie ochronne, któremu często towarzyszy warczenie. Niejednokrotne mylone jest z dominacją albo agresją. Pies może być zestresowany i zły. Uznaje on wówczas, że musi obronić swoje terytorium, swoją posiadłość, jakiś przedmiot lub własnego opiekuna. Strach czworonoga przed utratą czegoś dla niego bardzo ważnego, oznacza czasem obawę o własne bezpieczeństwo. Może odstraszać inne psy i bronić swojego właściciela przed nimi. Niekiedy wyrywa się ku innemu osobnikowi, warczy, a czasami może nawet ugryźć.
- Szczekanie wynikające z entuzjazmu, któremu towarzyszą krótkie, szybkie i wysokie dźwięki, a nawet skomlenie czy pojękiwanie. Podniecony pies może biegać skakać i merdać ogonem. Takie zachowanie demonstrowane jest najczęściej, gdy właściciel czworonoga wraca do domu lub wychodzi ze swoim pupilem na obiecany spacer. Nadmierny entuzjazm widoczny jest niejednokrotnie u szczeniąt, które mają rzadki kontakt z innymi psami. Dojrzały pies również ulega podnieceniu na określone sytuacje. Pobudzenie czworonoga może być też wynikiem długotrwałego stresu spowodowanego przez jego opiekuna. Stres jest też wywołany zbyt małą ilością: odpoczynku, snu, ruchu, głośnymi dźwiękami czy samotnością.
- Szczekanie wyuczone, które zostało wzmocnione przez psiego właściciela. Nasz czworonożny przyjaciel jest bardzo inteligentny i spostrzegawczy. Obserwując zachowanie opiekuna szybko nauczy się, że reaguje on na jego szczekanie: uwagą, krzykiem, pieszczotami czy głaskaniem, a także spełnieniem jego zachcianek. Pies sprawdzając reakcję człowieka na wydawane dźwięki chwilę przycichnie i od nowa zaczyna swoją wyuczoną wokalizację.
- Szczekanie spowodowane strachem, które oznacza długą serię wydawanych dźwięków o wysokiej tonacji. Przypomina szczekanie spowodowane podnieceniem, któremu czasami towarzyszy wycie. Poziom strachu może spowodowany być lekkim stresem, a nawet przerodzić się w panikę. Wiele bodźców może być powodem takiego zachowania. Takimi przykładami są: niepokój, apatia czy wzmożona aktywność ruchowa.
- Szczekanie wywołane frustracją, które objawia się monotonnym i długotrwałym szczekaniem. Przeplatane jest ono okresami ciszy, a niekiedy bywa połączone z wyciem. Takie wokalne dźwięki mogą oznaczać samotność, brak odpowiedniej ilości pokarmu lub przestrzeni do życia. Może być również spowodowane brakiem kontaktu z innym psem lub człowiekiem. Zwierzę będąc w takiej sytuacji, szczekaniem rozładowuje swoje emocje. Może temu towarzyszyć: kopanie, lizanie, gryzienie czy pogoń za własnym ogonem.
Zrozumieć szczekającego psa
Psie szczekanie uległo znacznym zmianom w trakcie procesu udomowienia tych zwierząt i ich adaptacji do środowiska ludzkiego. Czworonogi bytując blisko człowieka wyuczyły się nowej formy wokalizacji, która przybiera różne funkcje i cechy akustyczne. Ułatwia to psu komunikację z ludźmi.
Psie szczekanie należy rozumieć, a nie uznawać za wadę. Większość psich właścicieli po szczekaniu potrafi bez trudu rozpoznać stan emocjonalny swojego pupila. Czworonogi wydają różne odgłosy spowodowane: agresją, podnieceniem, strachem, szczęściem czy rozpaczą. Nie trudno rozpoznać rozpaczliwe szczekanie psa spowodowane samotnością.
Szczekanie na nieznajomego rozpoznawane jest jako bardziej agresywne. Wydawane przez czworonoga dźwięki podczas zabawy są radosne i szczęśliwe, które rozpozna każdy właściciel. Natomiast uporczywe i nieustanne szczekanie może mieć różne podłoże. Trzeba zrozumieć motywację psa do szczekania bez krytycznej oceny.
Najczęściej przyczyną głośnego szczekania są:
- zaburzenia kompulsywne,
- lęk separacyjny,
- reakcja na bodźce zewnętrzne,
- zła socjalizacja bądź jej brak,
- problemy behawioralne,
- ochrona swojego terytorium lub właściciela,
- samotność, nuda i niepokój.
Psie szczekanie może irytować, ale jednocześnie wzbudzać ludzką ciekawość. Częste i uporczywe szczekanie nie jest pożądane. Można nauczyć swojego czworonożnego towarzysza szczekania na komendę „ Daj głos”. Po wykonaniu zadania pies spodziewa się nagrody w formie ulubionego smakołyka lub pochwały. Skłonności do szczekania często uzależnione są od psiej rasy.
