Orzesznica leszczynowa to królestwo: zwierząt, gromada: ssaków, rząd: gryzoni. Została zakwalifikowana do rodziny popielicowatych i podrodziny koszatek. Orzesznica leszczynowa jest jedynym przedstawicielem rodzaju orzesznica. Jest to gryzoń powszechny w Europie, ale również zamieszkuje Azję Mniejszą.
Orzesznica leszczynowa jest niedużym i sympatycznym zwierzątkiem. Zamieszkuje tereny od Wielkiej Brytanii poprzez Francję, aż do zachodniej części Rosji. Występuje również w Szwecji. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z 16 grudnia 2016 roku w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt.
Orzesznica leszczynowa występuje najliczniej w południowo-wschodniej części naszego kraju. W Polsce populacji tych gryzoni zagraża utrata naturalnych siedlisk poprzez niszczycielską działalność człowieka. Poza tym wrogami orzesznic są: ptaki drapieżne, lisy i dziki. Największą liczebność orzesznic w naszym kraju odnotowano w Tatrzańskim Parku Narodowym.
Wygląd
Orzesznica leszczynowa to małe zwierzątko, które jest wielkości myszy domowej. Długość ciała mieści się w granicach 6-9 cm, a ogon mierzy 5-8 cm. Masa ciała tego gryzonia mieści się w przedziale 9-23 g. Posiada krótki pyszczek oraz czarne i bystre oczy. Ma długi i chwytny oraz lekko owłosiony ogon.
Orzesznica leszczynowa posiada zręczne przednie łapki. Ma tylne zgrubienia na na spodniej stronie tylnych łapek, co ułatwia przyczepność do kory drzew. W umaszczeniu dominuje rudy kolor. Grzbiet jest koloru brązowoszarego, a brzuch kremowy. Przejście pomiędzy ubarwieniem jest łagodne.
Styl życia
Orzesznica leszczynowa przebywa w lasach liściastych i mieszanych z gęstymi krzewami. Zwierzęta te można spotkać przede wszystkim w warstwie leśnego podszytu, żywopłotach i zaroślach leszczynowych. W porze zimowej hibernuje od października do początku kwietnia. Przesypia ten okres w norach pod ziemią, między korzeniami drzew.
Najczęściej w jednej kryjówce może przezimować kilka osobników. W skład diety orzesznicy wchodzą przede wszystkim orzechy laskowe, żołędzie i jagody. Nie pogardzi również nasionami buku, liśćmi, kwiatami, pąkami, młodymi pędami, różnymi owocami, a także owadami. Prowadzi nadrzewny i nocny styl życia.
Gryzoń ten buduje dwa rodzaje gniazd. Jedno z nich służy do porodu i wychowywania potomstwa. Jest ono umieszczone nisko nad ziemią. Natomiast drugie znajduje się znacznie wyżej i jest wykorzystywane do odpoczynku i spania. Jest to dzienna kryjówka tych gryzoni przed ich wrogami.
Rozmnażanie
Orzesznica leszczynowa buduje gniazdo dla młodych, które znajduje się w gęstych krzakach i posiada miękką wyściółkę. Jest ono umieszczone nisko nad ziemią. Ciąża trwa około 28 dni. W ciągu roku na świat przychodzą dwa mioty. W każdym z nich może urodzić się od 3 do 7 osobników, które są bezradne.
Młode po urodzeniu są ślepy. Oczy zaczynają otwierać po 2 tygodniach. Przez 4 tygodnie karmione są mlekiem samiczki. Potomstwo orzesznicy leszczynowej staje się samodzielne w wieku 10-12 miesięcy. Długość życia tych gryzoni wynosi w granicach 3-4 lat, jeżeli nie padną ofiarą zwierząt drapieżnych.
Orzesznica leszczynowa to bardzo sympatyczny gryzoń. W Polsce jest najmniejszym przedstawicielem rodziny popielicowatych. W innych krajach gatunek ten nie jest narażony na wymarcie. Orzesznica leszczynowa w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych posiada status najmniejszej troski.
