Opieka nad szopem praczem wymaga zaangażowania i jest czasochłonna. W Ameryce Północnej skąd pochodzi trzymany jest na farmach. W Europie zwierzęta te najliczniej występują w Niemczech, gdzie ich populacja ciągle się rozrasta. Ze względu na swój przyjazny wygląd często jest zwierzęciem domowym.
Opieka nad szopem praczem dotyczy zwierząt bytujących na wolności i w niewoli. Dzikie i zdrowe zwierzęta świetnie radzą sobie w przyrodzie. Szop pracz wypycha nawet rodzime gatunki. Jednak czasami potrzebuje ludzkiej pomocy, zwłaszcza w przypadku choroby, okaleczenia czy osierocenia młodych szopów.
Po znalezieniu rannego zwierzęcia oddane jest ono do specjalnego ośrodka rehabilitacyjnego. Po zagojeniu ran i odzyskaniu zdrowia nie jest wypuszczany na wolność. Poddany jest tam kastracji w celu zmniejszenia populacji tych zwierząt. Niektórzy biorą szopa z ośrodka rehabilitacyjnego i trzymają jako zwierzę domowe.
Szop w chowie domowym
Opieka nad szopem praczem to duże wyzwanie dla jego opiekuna. Niektóre z nich są trudne do ułożenia. Bywają również uparte i ciekawskie. Zainteresuje ich każdy zakamarek domu. Niekiedy trudno przewidzieć ich zachowanie wobec innych zwierząt czy ludzi. Posiadają często cechy zarówno psów, jak i kotów. Szopy oswojone nie są agresywne.
Do nowych warunków życia łatwiej przyzwyczajają się młode osobniki. Szopowi trudno jest przestrzegać zasad panujących w domu. Wiele z nich uwielbia pieszczoty i zabawy z ludźmi, psami czy kotami. Szopom należy także dostarczyć rozmaite zabawki. Niektóre osobniki można nauczyć różnych sztuczek.
Młodego szopa pracza można oswoić i nauczyć załatwiania się do kuwety. Na spacery może być wyprowadzany tylko w szelkach i na smyczy. Istotną rolę odgrywa zakup zdrowego osobnika. Poczatkujący hodowca i opiekun szopowatego powinien skorzystać z pomocy doświadczonej osoby.
Pomieszczenie szopa pracza
Opieka nad szopem praczem polega na stworzeniu mu dobrych warunków do życia. Dotyczy to zarówno zwierząt w domowym chowie, jak również w ogrodach zoologicznych i hodowlach. Pomieszczenie dla szopa należy dostosować do jego naturalnych potrzeb. Można trzymać szopowatego w dużej metalowej klatce.
Dobrym rozwiązaniem jest pokój bez mebli, przeznaczony wyłącznie dla szopa pracza. Wspaniale dla tych zwierząt sprawdza się woliera ogrodowa o solidnej konstrukcji z betonową wylewką. Powinna być obciągnięta mocną siatką. Dla pary szopów wystarczy pomieszczenie o wymiarach 2 x 2 x 2,5 metra.
Opieka nad szopem praczem to również zakup legowiska i nauczenia go czystości. Należy regularnie podawać świeżą i czystą wodę i usuwać niedojedzony posiłek. Naczynia na pokarm powinny być wykonane z metalu czy porcelany. Można również wychodzić z nim na spacery w szelkach i na smyczy, aby tam załatwił swoje fizjologiczne potrzeby.
Wyposażenie klatki
Opieka nad szopem praczem to zapewnienie mu odpowiednich warunków do życia. Trzeba liczyć się z tym, że spędzi on z nami kilkanaście lat życia. Obszerna klatka lub woliera pokojowa wymaga odpowiedniego wyposażenia. W pomieszczeniu dla szopa powinno znaleźć się legowisko i kuweta, gdzie będzie załatwiał tam swoje potrzeby.
W klatce trzeba umieścić różne ciekawe zabawki, takie jak dla psów czy kotów. Latem należy wstawić naczynie z letnią woda do kąpieli. Nie powinno również zabraknąć domku, wyścielonego liśćmi i sianem. Trzeba również zamontować półki. Wyposażeniem mieszkania szopowatego są też: konary, hamaki czy opony zawieszone na linie.
Dom bez zagrożeń
Opieka nad szopem praczem to ciekawe zajęcie i jednocześnie hobby, zwłaszcza dla miłośników tych zwierząt. Urozmaicimy pupilowi życie, gdy go wypuścimy z klatki w celu poznania otoczenia. Dom nie powinien stanowić zagrożenia dla naszych zwierząt, gdy przestrzegamy zasad bezpieczeństwa.
Należy zabezpieczyć wszystkie przewody od urządzeń elektrycznych, aby pupil nie mógł ich przegryźć. Drzwi pomieszczenia, gdzie biega szop pracz należy zamknąć. Uniemożliwia to ucieczkę podopiecznego do innych pomieszczeń w domu bądź na dwór. Szopa pracza nie należy izolować od psa czy kota, gdyż lubi on wspólne z nimi zabawy.
Poza tym trzeba również pochować lekarstwa, środki chemiczne ostre przedmioty czy trujące rośliny. Nie wolno zostawiać w zasięgu szopa plastikowych toreb na zakupy i otwartych okien. Nie należy zostawiać go samego w domu, bez nadzoru człowieka. Na czas nieobecności domowników powinien być pozostawiony w klatce lub pokoju bez mebli.
Szop pracz polecany jest ludziom odpowiedzialnym, którzy potrafią zaangażować się w wychowanie pupila przez jego całe życie. Poza tym właściciel szopa powinien być osobą zdyscyplinowaną i odpowiedzialną. Obserwacja pupila i wspólna z nim zabawa przynosi wiele radości dla opiekuna i szopa.
Szop pracz w mini ZOO
Opieka nad szopem praczem to nie tylko obowiązek, ale również przyjemność i wspaniałe hobby. W Białymstoku znajduje się wyjątkowe miejsce dla zwierząt. Można tam pogłaskać, przytulić i pobawić się z szopem, a także innymi mieszkańcami mini ZOO. Szopy uwielbiają głaskanie po brzuszku.
Specjalnie przygotowanym wcześniej pokarmem można nakarmić szopa, a nawet zrobić z nim zdjęcie. Stworzone są tam wybiegi i boksy dla zwierząt zgodnie z ich wymaganiami i potrzebami. Zapewniona jest opieka fachowa i medyczna. Zwierzęta są tam regularnie odrobaczane i szczepione.
Regulacje prawne chowu i hodowli
Importowanie, przetrzymywanie, prowadzenie hodowli, rozmnażanie i sprzedawanie szopów praczy reguluje Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 roku. Dotyczy ono roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska naturalnego mogą zagrażać gatunkom rodzimym bądź siedliskom przyrodniczym.
Od dnia 5 kwietnia 2012 roku konieczne jest zezwolenie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na importowanie, prowadzenie hodowli, przetrzymywanie, rozmnażanie, a także sprzedawanie szopów praczy. Zwierzęta te trzeba regularnie odrobaczać i szczepić przeciwko wściekliźnie i nosówce.
Podsumowując opieka nad szopem praczem wymaga fachowej wiedzy i dużej cierpliwości, ponieważ jest on nieprzewidywalny. Pozostawiony sam w mieszkaniu może zrobić niezły bałagan. Bez trudu otwiera drzwi i szafki, wyrzucając ich zawartość na podłogę. Potrzebuje on ludzkiego dozoru i opieki. Niektóre osobniki powinny być kastrowane, zwłaszcza gdy nie są przeznaczone do rozrodu.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
