Opieka nad sosnowiórką szarą nie stwarza problemów, ani nie jest zajęciem czasochłonnym. Nie można to stworzenie zdominować, ale wyłącznie trzeba kontrolować. Sosnowiórka czerwona dobrze traktowana stanie się towarzyszem dnia codziennego i zapełni wolny czas swojemu opiekunowi.
Opieka nad sosnowiórką szarą wymaga dużej odpowiedzialności ze strony jej opiekuna. Nie należy niepokoić pupila, który może stać się nieufny i nerwowy. Zwierzątko to nie nadaje się dla ludzi, którzy lubią w domu idealny porządek. Gryzonie często wysypują ściółkę i ziarno z klatki. Mogą również zrzucać drobne przedmioty z półek czy podgryzać meble. Sosnowiórka hodowana w domu nie hibernuje.
Klatka albo woliera
Opieka nad sosnowiórką szarą wiąże się z zakupem klatki lub zamontowanie zewnętrznej woliery. Zwierzęta powinny mieć w mieszkaniu stworzone odpowiednie warunki do życia. Nadmierny hałas stresuje gryzonia, który może stać się nieufny. Sosnowiórka powinno mieć możliwość poznania klatki i otoczenia. Pupila należy wypuszczać z klatki, żeby mógł się wybiegać minimum dwie godziny dziennie.
Wskazana jest klatka ocynkowana z solidnymi prętami oraz plastykową i głęboką kuwetą, którą łatwo można utrzymać w czystości. Istnieją również modele z dnem metalowym i wysuwaną szufladą. Klatka powinny być zbudowane z metalowych prętów i mocnej siatki. Wiewiórka jest w stanie przegryźć słabej jakości drucianą siatkę. Nie stosować drewnianych konstrukcji, które zostaną przegryzione ostrymi zębami gryzonia.
Dobrym rozwiązaniem jest klatka o wymiarach: 80 x 60 x 120 cm. Mniejszych rozmiarów może być przyczyną stresu. Jednak najwygodniejszym miejscem dla wiewiórki będzie zewnętrzna woliera, w której pupil mógłby wygrzewać się na słońcu. Klatka czy woliera powinny posiadać solidne zamknięcie, żeby gryzoń nie był w stanie wydostać się na zewnątrz.
Dno klatki należy wysypać grubą warstwą ściółki. Popularnym materiałem są wióry czyli powszechnie znane trociny, które charakteryzują się wydajnością i niewysoką ceną. Nie są wskazane wióry zapachowe, które mogą podrażnić drogi oddechowe tych zwierząt. Odpowiednią ściółką jest mieszanina torfu, siana i kory drzewnej.
Wyposażenie klatki
Opieka nad sosnowiórką szarą dotyczy również odpowiedniego wyposażenia klatki lub woliery jeszcze przed przybyciem nowego domownika. Gryzoniowi należy poświęcić codziennie trochę czasu. Trzeba też regularnie sprawdzać jego wygląd i zachowanie.
Do podstawowego wyposażenia klatki należą:
- Domek, który może być drewniany, gliniany czy kartonowy.
- Miski na pokarm i wodę.
- Paśnik lub podwieszona kula na siano.
- Drabinki i półki.
- Duży i pełny kołowrotek, najlepiej bez metalowych prętów.
- Stabilne konary.
- Zabawki, które nadają się do gryzienia, np. gałązki drzew owocowych czy kawałki drewna.
Higieniczne warunki
Opieka nad sosnowiórką szarą to przestrzeganie regularnych zabiegów higienicznych. Trzeba systematycznie podawać świeżą wodę i usuwać resztki niezjedzonego pokarmu. Miseczki należy utrzymywać w czystości, myjąc je po zjedzonym posiłku. Karmę trzeba kupować w sprawdzonych sklepach i dobrej firmy. Mieszanka powinna być z przeznaczeniem dla gryzoni, bez oznak stęchlizny i zagrzybienia.
Poza tym do zadań opiekuna należy także częste sprzątanie kuwety i wymienianie ściółki w klatce lub wolierze. Czynności te wykonuje się w zależności od potrzeb i rodzaju ściółki. Podłoże nigdy nie powinno być zawilgocone. Dobrze jest również umyć kuwetę przed wymianą ściółki. Higieniczne warunki pozwolą gryzoniowi być radosnym i cieszyć się dobrym zdrowiem.
Dom bez zagrożeń
Opieka nad sosnowiórką szarą nie jest skomplikowana. Należy pod nadzorem człowieka wypuszczać codziennie podopiecznego z klatki. Taka sytuacja wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Dobrym rozwiązaniem jest wypuszczenie gryzonia w pomieszczeniu bez mebli, aby zwierzątko nie podgryzało ich i nie zaklinowało się pomiędzy nimi.
Zabezpieczone powinny zostać wszystkie kable od urządzeń elektrycznych, żeby sosnowiórka szara nie miała możliwości ich przegryzienia, co grozi porażeniem pupila prądem. Drzwi i wszystkie okna pomieszczenia, w którym biega sosnowiórka szara trzeba pozamykać. W ten sposób pupil nie zaginie w domu.
Trzeba też pochować lekarstwa, trujące rośliny i środki chemiczne. W zasięgu podopiecznego nie należy pozostawić foliowych torebek i plastikowych na zakupy. Wiewiórki szarej nie wolno wypuszczać na wolność, gdyż może zagrozić populacji wiewiórek rudych. Trzeba sumiennie przestrzegać zasad bezpieczeństwa.
Podsumowując
Opieka nad sosnowiórką szarą to bardzo ciekawe i pełne wyzwań zajęcie. Gryzoń ten polecany jest ludziom odpowiedzialnym, którzy będą zaangażowani w sumienne wychowanie pupila przez jego całe życie. Sosnowiórka szara uwielbia wygrzewać się w promieniach słonecznych, dlatego warto jest to jej udostępnić.
