Najbardziej drapieżny kot na świecie to dziki kot czarnołapy. Jest to gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów i rodzaju kota. To niezwykły łowca, który posiada zdolności do przetrwania w przyrodzie. Jest najmniejszym przedstawicielem rodziny kotowatych w Afryce. Żyje w norach wykopanych przez inne zwierzęta.
Najbardziej drapieżny kot na świecie zamieszkuje tereny Południowej Afryki, gdzie bytuje w swoim naturalnym środowisku. Występuje w Republice Południowej Afryki (RPA), Botswanie, Nambii, Mozambiku i Zimbabwe. Zamieszkuje pustynie i sawanny. Ten uroczy kot jest doświadczonym myśliwym budzącym grozę wśród swoich ofiar.
Jest jedną z najmniejszych ras kotów na świecie. W 1824 roku został opisany przez brytyjskiego przyrodnika Williama Johna Burchella. Znane są dwa podgatunki kota czarnołapego. Populacja kotów czarnołapych wynosi koło 10 tysięcy osobników. Jest to rzadki gatunek, którego trudno spotkać w jego naturalnym środowisku.
Wygląd zewnętrzny kota czarnołapego
Najbardziej drapieżny kot na świecie zwany jest również mrowiskowym tygrysem. Te urocze koty można podziwiać w kilku ogrodach zoologicznych w Europie na wewnętrznych wybiegach. Kot czarnołapy wyglądem przypomina kota domowego, ale jest od niego mniejszy i lżejszy. Dojrzała samica jest znacznie mniejsza od dorosłego samca.
Długość kota czarnołapego waha się w granicach 36-52 cm, a wysokość w kłębie sięga do 25 cm. Masa ciała kotki mieści się w przedziale 0,8-1,2 kg, a kota wynosi 1,6-2,1 kg. Futrzak ten posiada duże oczy i małe zaokrąglone na końcach uszy. Stopy jego smukłych kończyn zakończone są czarnymi podeszwami i stąd wywodzi się jego nazwa.
Najbardziej drapieżny kot na świecie ma cienki i spiczasty ogon. Długość jego mieści się w granicach 15-22 cm. Jest kotem krótkowłosym o pięknej sierści. Wyróżnia się ciekawym umaszczeniem z wyrazistym wzorem. Wzdłuż szyi i tułowia widać ułożone rzędami okrągłe cętki i pierścienie o barwie brązowo-czarnej.
Charakter i temperament
Najbardziej drapieżny kot na świecie to bardzo świetny myśliwy o szybkim refleksie i silnym instynkcie łowieckim. Prowadzi samotny styl życia. Poluje najczęściej nocą. Wspinaczki nie są jego mocną stroną. Potrafi sprawnie i szybko zaatakować swoją zdobycz. Większość jego polowań, aż w 60% kończy się sukcesem. Takim wynikiem nie mogą się nawet poszczycić lwy.
Najbardziej drapieżny kot na świecie żywi się: owadami, małymi gadami i ptakami oraz gryzoniami. W ciągu jednej nocy potrafi zabić około 12 małych zwierząt i przejść ponad 32 km w poszukiwaniu ofiar. Pomaga mu w tym jego wspaniały słuch i wzrok. Spożywa w nocy 25 dag jedzenia i co 50 minut zjada upolowaną zdobycz.
Koty te komunikują się między sobą wydając ciche odgłosy mruczenia i gulgotania. Gdy znajdują się w niebezpieczeństwie potrafią syczeć i warczeć, wydając przy tym głośne dźwięki. Zagrożeniem dla tego gatunku są drapieżniki, takie jak: węże, szakale czarnogrzbiete, karakale i sowy. Zaatakowany kot walczy zawzięcie i odważnie.
Rozmnażanie kotów czarnołapych
Najbardziej drapieżny kot na świecie jest mieszkańcem ogrodów zoologicznych, gdzie nie jest łatwy do rozmnażania. Głośne i burzliwe ruje samic trwają 1-2 dni. W okresie godowym koty te rezygnują z samotniczego trybu życia. Kocica chodzi w ciąży około 63-88 dni. Na świat przychodzi zwykle od 1 do 2 kociąt, ale mogą też urodzić się 3-4 osobniki.
Maluchy nie widzą i mają zamknięte oczy, a ich waga wynosi w granicach 60-84 gramów. W celu zapewnienia bezpieczeństwa kocia matka po tygodniu od porodu przenosi noworodki w bezpieczne miejsce, do innej nory. Kocięta w stosunku do innych kocich ras rozwijają się dość szybko. Po 2 tygodniach zaczynają chodzić, a po 4 tygodniach jedzą stały pokarm.
Samodzielność uzyskują po około 4 miesiącach. Kocięta dojrzewają w wieku 12-21 miesięcy. Samica pozwala młodym jeszcze przez kilka miesięcy korzystać ze swojego terytorium łowieckiego. W ciągu roku rodzą się dwa mioty. W środowisku naturalnym koty czarnołape żyją w granicach 2-5 lat. Natomiast w ogrodach zoologicznych dożywają nawet do 15 lat.
Najbardziej drapieżny kot na świecie jest zagrożony wyginięciem z powodu niszczycielskiej działalności człowieka. Zmniejsza się liczba naturalnych siedlisk tego drapieżnika ze względu na rozwój rolnictwa i wypas bydła. Zabronione są polowania na niego w RPA i w Botswanie. Prowadzone są działania mające na celu uratowanie tego wspaniałego gatunku.
