Lęki psa schroniskowego dotyczą czworonogów adoptowanych, które są często trudne do wyszkolenia. Adoptując psa należy poświęcić mu wystarczająco dużo czasu na jego wychowanie. Trzeba być wyrozumiałym i cierpliwym, ponieważ taki pies jest najczęściej nieufny. Początki socjalizacji psa ze schroniska są trudne.
Lęki psa schroniskowego należy stopniowo zwalczać bez agresji i przemocy. Nie wolno psa karać za przewinienia, ponieważ musi się on wpierw wiele nauczyć od swojego nowego opiekuna. Przeważnie nie znamy jego poprzedniego życia. Najlepiej jak psa adoptuje doświadczony opiekun, który zna podstawy psiej psychologii. Z nowym członkiem rodziny, jakim jest pies trzeba nawiązać pozytywną komunikację.
Problemy separacyjne
Lęki psa schroniskowego mają często podłoże separacyjne. Czworonogi te mają problemy z pozostaniem w domu bez opieki, ponieważ mieszkając w schronisku zawsze miały towarzystwo innych psów. Niejednokrotnie pies pozostawiony sam w domu wpada w panikę i może się bardzo stresować.
W konsekwencji nasz podopieczny przez wiele godzin wyje i szczeka, a także drapie w drzwi, a nawet niszczy pościel i meble. Pozostawiony w domu sam powinien mieć pozytywne skojarzenia. Dobrze jest naszykować zwierzęciu miejsce do zabawy w pomieszczeniu z daleka od drzwi wejściowych. Powinien mieć pozostawionych dużo różnych zabawek i gryzaków.
Trudno jest pozostawić psa na wiele godzin za zamkniętymi drzwiami, gdy on boi się samotności. Jednak naukę rozpoczyna się małymi kroczkami. Zaczynamy od kilku minut i stopniowo wydłużamy czas, nawet do 8 godzin. Wpierw pozostawiamy naszego pupila samego w innym pokoju. Dopiero po pewnym czasie możemy zacząć wychodzić na dwór.
Ochrona psich zasobów
Lęki psa schroniskowego wymagają często dużego zaangażowania i solidnej pracy do ich opanowania. Te czworonogi po trafieniu do nowej rodziny budują sobie od początku poczucie bezpieczeństwa. Zaczynają mieć pozytywne skojarzenia w domu, do którego przybyły. Ciepłe legowisko, regularne posiłki oraz rozmaite zabawki i gryzaki.
To wszystko staje się dla psa schroniskowego zasobami, dlatego będzie tego zaciekle bronił. Nie należy wówczas podchodzić do niego i zabierać mu zabawki, ponieważ może różnie zareagować czując się zagrożony. Nie trzeba blisko podchodzi. Należy zachować bezpieczny dystans, jeżeli pies zaczyna warczeć.
Musimy przekonać psa, że nie mamy złych zamiarów. Do tego doskonale można wykorzystać smakołyk, którego podrzucamy psu do zjedzenia i odchodzimy, gdy on leży na naszej kanapie. Regularnie, konsekwentnie przeprowadzamy ten trening. Każdego następnego dnia podchodzimy z przysmakiem bliżej psa. Warto przy tym nauczyć pupila komendy „Zejdź”.
Strach przed ruchem ulicznym
Lęki psa schroniskowego są trudne do wyeliminowania i wymagają dużo czasu ze strony psiego opiekuna. Pies ze schroniska, a zwłaszcza po traumatycznych przeżyciach nie czuje się bezpiecznie na wąskich chodnikach, które są pełne ludzi. Nie przywykł również do odgłosów przejeżdżających samochodów, tramwajów czy motocykli.
Zgiełk uliczny wywołuje u psa ze schroniska lęk i stres przed nieznanym. Stworzenie niejednokrotnie trzęsie się i kuli. Do takiego spaceru trzeba psa przyzwyczajać stopniowo. Nierzadko tego typu lęki mogą się nasilać. Z tego względu terapia taka jest trudna oraz wymaga dużo cierpliwości i czasu. W tym przypadku warto jest skorzystać z pomocy behawiorysty.
Bardzo ważna jest tu indywidualna osobowość psa. Nie wszystkie ze schroniska muszą być strachliwe. Jeżeli nawet jeszcze nie poznały miasta nie muszą mieć problemów z adaptacją. Po adopcji czworonoga warto jest sprawdzić, co najbardziej go stresuje w ruchu ulicznym i dopiero później można przystąpić do leczenia jego leków.
Agresja wobec innych psów
Lęki psa schroniskowego dotyczą często agresji wobec innych czworonogów. Jednak można nauczyć pupila odpowiedniego zachowania, ponieważ jest on zwierzęciem społecznym. Do tego nie wystarczy samo szkolenie, ale potrzebna jest więź pomiędzy człowiekiem, a psem. Agresja wewnątrzgatunkowa nie jest rzadka, zwłaszcza u psów ze schroniska.
Przyczyn takiego zachowania może być wiele. Niekiedy jest to strach, obrona opiekuna lub brak sympatii do innego zwierzęcia. Trzeba obserwować zachowanie psów i dobierać te osobniki, które dobrze czują się w swoim towarzystwie. Nie należy na siłę zmuszać psa do zabawy z innymi czworonogami, jeżeli on nie ma na to ochoty.
Nie wolno zamykać razem psów, które są do siebie negatywnie nastawione i źle się czują w swoim towarzystwie. Taki przypadek wzmaga tylko wzajemną agresję. Nie jest również wskazane izolowanie czworonoga od innych psów, ponieważ powinien nauczyć się społecznych relacji. Dobrym rozwiązaniem jest zapoznanie psów odgrodzonych od siebie płotem.
Lęki psa schroniskowego dotyczą wielu problemów, z którymi stworzenie nie może sobie poradzić. Niekiedy będzie potrzebny do pomocy specjalista, który odpowiednio wyszkoli czworonoga. Do każdego zwierzęcia należy podchodzić indywidualnie. Pies ze schroniska polecany jest przede wszystkim ludziom zrównoważonym, cierpliwym i niezapracowanym.
