Aleksandretta

12/06/2022 Wyłączono przez AKS

Podziel się

Aleksandretta to królestwo: zwierząt, typ: strunowce, gromada: ptaki i rząd papugowe. Należy ona do rodziny papug wschodnich i rodzaju Psittacula. Aleksandretta obejmują gatunki średnich i dużych papug. Są to egzotyczne ptaki o ciekawym ubarwieniu. Aleksandretty odporne są na niesprzyjające warunki atmosferyczne.

Aleksandretta to śliczna papuga, której nazwa aleksandretta wielka wywodzi się od Aleksandra Wielkiego. Pochodzą one z Środkowej Afryki i Półwyspu Indyjskiego wraz z Cejlonem. Aleksandretta sprowadzono do Ameryki Północnej, na Bliski i Daleki Wchód. Introdukowana została również w wielu krajach europejskich, a także w Polsce, gdzie żyje dziko. Jest to ptak niezwykle inteligentny i aktywny.

Klasyfikacja aleksandretty

Aleksandretta po raz pierwszy została opisana w 1951 roku przez indyjskiego Ornitologa Biswamoy Biswas. Układ systematyczny ptaków polega na przyporządkowaniu gatunków do poszczególnych jednostek systematycznych wyższego rzędu. Celem takiego podziału jest uporządkowanie wspólnych cech ptaków. Oznacza to, że gatunek połączony jest w rodzaje, natomiast rodzaje w rodziny.

Rodziny podporządkowane są rzędom, rzędy gromadom, a gromady połączone są w typy. Metody podziału aleksandretty można oprzeć na porównaniu anatomii tych ptaków, ich morfologii, badań DNA i głosów. Ważną rolę odgrywają tu także umiejętności i zachowania papug. Podział ptaków w układzie systematycznym to: królestwo, gromada, rząd, rodzina, rodzaj, gatunek.

W systematyce można porównać przedstawicieli rzędów czy rodzin. Aleksandretta podzielona została na podgatunki, do popularnych należą:

Aleksandretta obrożna zamieszkująca Środkową i Wschodnią Afrykę, Półwysep Indyjski z Cejlonem.
Aleksandretta śliwogłowa występująca w Azji Południowej w Sri Lance, Indiach, Pakistanie, Neapolu.
Aleksandretta chińska bytująca w Południowo-Zachodnich Chinach i w Indiach.
Aleksandretta większa żerująca na Półwyspie Indochińskim w Azji Południowo-Wschodniej.
Aleksandretta krótkosterna, którą można podziwiać na terenie Azji Południowej
Aleksandretta różana, która występuje na terenach Azji Południowo-Wschodniej.
Aleksandretta różowogłowa zamieszkująca Azję Południowo-Wschodnią i Południową.

Ogólna charakterystyka aleksandretty

Aleksandretta to piękny ptak ozdobny. W ubarwieniu tej papugi przeważa kolor zielony. Długość tych ptaków przekracza nawet 60 cm. Na wolności gniazduje w dziuplach, najczęściej palm, sporadycznie w budynkach. Samica składa jaja, które wysiaduje. Pokarmem aleksandretty w naturze są: nasiona roślin uprawnych i dziko rosnących, pąki, kwiaty oraz owoce i nektar. Ulubionym przysmakiem są orzechy.

W hodowli należy podawać tym ptakom gotowe mieszanki dla średnich i dużych papug. Dodatkiem powinna być zielenina, owoce i warzywa oraz witaminy i minerały. Ptaki te potrafią przetrwać w trudnych warunkach pogodowych i zadbać o swoje pożywienie, również na terenie Europy.

Dwa gatunki tych papug zadomowiły się na stałe w Polsce. Do nich należą: aleksandretta większa i obrożna.

Na wolności aleksandretta dostosowuje się do środowiska i broni swojego terytorium. W Polsce te papugi żyją dziko. Doskonale radzą sobie w zimie, zajmując dziuple innych ptaków. Jest to papuga hałaśliwa. W niewoli potrzebuje dużo przestrzeni do zabawy i latania. Aleksandretta wymaga obszernej woliery zewnętrznej, w której może przebywać podczas łagodnej zimy. Posiada ona silny dziób i dlatego klatki powinny być metalowe o mocnej konstrukcji.

Łatwa do oswojenia jest aleksandretta obrożna. Potrafi ona również naśladować niektóre dźwięki i doskonale ludzką mowę. Szybko przywiązuje się do swojego opiekuna pod warunkiem, że jest to bardzo młody osobnik. Papudze hodowanej pojedynczo należy poświęcać dużo czasu, aby nie zaznała dyskomfortu i stresu. Jest ona zwierzęciem wyjątkowo głośnym, co trzeba wziąć pod uwagę przy jej zakupie.

Podsumowując aleksandretta jest ptakiem stadnym, nielubiącym samotności. W środowisku naturalnym niektóre gatunki tych ptaków zagrożone są wyginięciem. Przede wszystkim jest to spowodowane kłusownictwem miejscowej ludności, utratą siedlisk i nielegalnym handlem. Papugi te w niektórych rejonach uważane są za szkodniki. Populacja europejskich gatunków pochodzi od ptaków, które uciekły. W Polsce zagościła w domach i na wolności.