OPIEKA NAD NIMFĄ

Opieka nad nimfą wymaga podstawowej wiedzy i zaangażowania ze strony opiekuna. Najlepiej, jak jest to miłośnik ptaków, który posiada doświadczenie hodowlane. Przed zakupem skrzydlatego towarzysza, trzeba się bardzo dobrze zastanowić i zapoznać z fachową literaturą na temat życia papug, a szczególnie nimf.

Opieka nad nimfą nie jest skomplikowana pod warunkiem, że został kupiony zdrowy osobnik. Codziennie trzeba poświęcić papudze trochę czasu, ponieważ nie może być ona w domu uciążliwym dodatkiem. Decyzja o zakupie egzotycznego ptaka powinna być skonsultowana ze wszystkimi członkami rodziny, którzy wspólnie mieszkają. Na czas urlopu czy wyjazdu w delegację należy znaleźć osobę, która zaopiekuje się naszym pupilem.

Wybór i zakup

W zależności od oczekiwań opiekuna, powinien zostać wybrany pojedynczy ptak lub para. Samotną i młodą nimfę można szybko oswoić, która nie tylko będzie siadała na ramieniu opiekuna po wypuszczeniu z klatki, ale także po odpowiednim szkoleniu będzie potrafiła wypowiadać kilka wyrazów, a nawet gwizdać wyuczone piosenki. Decydując się na samczyka będzie można podziwiać jego śpiew.

Natomiast kupując parkę opiekun może obserwować naturalne zachowania ptaków względem siebie. Na przykład zaloty, macierzyństwo czy wzajemne stosunki samca i samiczki oraz stosunek ptasiej pary do dzieci.

Ma to walory poznawcze i dydaktyczne. Poza tym należy zastanowić się i wybrać najbardziej odpowiadający nam kolor upierzenia nimfy. Na przykład szary, perłowy czy srebrny. Człowiek który decyduje się na papugę powinien wiedzieć, co w tym przypadku jest dla niej najważniejsze.

Do podstawowych czynności, jakie należy wykonywać, żeby papuga była szczęśliwa i zdrowa trzeba zaliczyć:

Nie trzymanie nimfy w klatce o owalnych kształtach, ponieważ źle to wpływa na jej samopoczucie.
Zaglądanie do klatki z papugą, nie mniej niż dwa razy dziennie w celu sprawdzenia czy wygląd ptaka nie zmienił się, a zwłaszcza czy podopieczny nie uległ skaleczeniu.
Nie używanie w pokoju, gdzie znajduje się nimfa środków owadobójczych, które mogłyby zatruć ptaka.
Upewnienie się, że druty klatki rozstawione są na odpowiedniej szerokości, która uniemożliwi papudze włożenie głowy pomiędzy pręty lub wydostanie się z niej na zewnątrz.
Zamknięcie okien lub zabezpieczenie ich specjalną siatką w przypadku wypuszczenia papugi z klatki.
Nie wystawianie klatki na promieniowanie słoneczne, w przeciągach i miejscach często uczęszczanych przez ludzi, aby nie stresować pupila i go nie przeziębić.
Zamontowanie poidła w ten sposób, żeby spadające krople nie zanieczyszczały pokarmu.
Mycie każdego dnia naczyń przeznaczonych na pokarm i poidła.
Dostarczanie codziennie czystej i świeżej wody i owoców czy warzyw, nie zapominając o zieleninie.
Pozwolenie papudze co najmniej trzy razy w tygodniu wykąpać się. Najlepiej, jak opiekun ptaka wykona to rano, aby papuga zdążyła do wieczora wyschnąć.
Uniemożliwienie nimfie dostępu do grzejników, gorącej wody czy toksycznych roślin.
Wymienianie w miarę potrzeby zabrudzonego podłoża w klatce czy wolierze.

Klatka czy woliera

Hodowla nimf nie jest trudna. Papugi te mogą być trzymane zarówno w pokaźnej klatce, a także polecane jest hodowanie nimf w wolierze ogrodowej. Duże klatki są doskonałym rozwiązaniem dla pojedynczej nimfy, jak również pary. Pomieszczenia takie powinny być jednak odpowiedniej wielkości, im większe wymiary klatki tym lepiej.

Klatki w kształcie kuli czy walca nie nadają się do żadnych ptaków, ponieważ mogą je doprowadzić do choroby nerwowej.

Klatki metalowe z plastykowym dnem są dobrym wyborem ze względu na funkcjonalność i łatwość dezynfekcji. Minimalne wymiary klatki dla pary nimf to: 80 x 70 x 70 cm. Ważna jest powierzchnia klatki, żeby nie przypominało to zamknięcia ptaków w ciasnej celi. Papugi powinny swobodnie się w niej poruszać. Nimfy lubią często chodzić po dnie klatki.

Najlepszym materiałem na ścianki klatki jest siatka zgrzewana, o oczkach 2 cm. Klatka powinna posiadać wysuwaną szufladę, co ułatwia jej sprzątanie, a ptaki nie potrzebnie nie wpadają w panikę. Dno klatki lub szufladę należy wysypać piaskiem, który jest niezbędny w procesie trawienia. Głównym elementem składowym klatki są żerdki, na które najlepiej nadają się: gałązki wierzby, czarnego bzu, topoli i klonu. Od ich jakości i rozmieszczenia zależy dobre samopoczucie ptaków.

Wyposażeniem klatki czy woliery są również naczynia na wodę i ziarno, które powinny być łatwe do mycia i stabilne, aby nimfa nie mogła ich przewrócić.

Do suchego pokarmu i wody mogą być zawieszone na klatce dozowniki. Jednak należy nie zapominać, że nimfy żerują na ziemi, dlatego wybierając ziarno przeważnie rozsypują je na dno klatki.

Ważną rolę w klatce pełnią drzwiczki, które powinny posiadać odpowiednią wielkość z przystosowaniem do swobodnego wkładania naczyń z pokarmem, żerdek oraz odłapywania ptaków. Najlepiej, jak drzwiczki znajdują się w najniższej części klatki, a nigdy w górnej, ponieważ ptaki zagrożone od góry zwykle wpadają w panikę, co jest naturalnym odruchem obronnym.

Woliera to duże iprzestronne pomieszczenie, które jest obciągnięte metalową siatką i może być wysokie lub niskie. Ciekawym i praktycznym rozwiązaniem jest wybudowanie letniej woliery balkonowej czy ogrodowej, która powinna być zabezpieczona od wiatru i słońca. Najlepszym rozwiązaniem jest, jak połączona jest z pomieszczeniem wewnętrznym, w którym papugi mogłyby się schronić przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych.

Coraz częściej w przydomowych ogródkach można zobaczyć woliery dla ptaków.

Nimfa spośród egzotycznych ptaków nadaje się najbardziej do wolierowej hodowli. Może tam przebywać nawet cały rok, pod warunkiem stworzenia odpowiednich warunków w tym pomieszczeniu. Woliera powinna być tak zbudowana, żeby przy mrozach można jej część całkowicie zamknąć i dogrzać. Natomiast przy udziale elektrycznego oświetlenia przedłużyć dzień, co jednocześnie umożliwia zwiększenie życiowej aktywności papug w ciągu doby.

Kształty i wielkości wolier może być rozmaita w zależności od kreatywności człowieka i możliwości powierzchniowych. Budowa zewnętrznej woliery jest kosztowna i trzeba ją zabezpieczyć przed kotami czy szczurami. Kolekcja barwnych nimf, przebywających w mieszkaniowej wolierze bardzo upiększa i urozmaica wygląd pokoju. Woliery zewnętrzne mogą zostać obsadzone roślinnością, a także zaopatrzone w baseniki z wodą przepływową. Możliwości jest wiele.

Opieka nad nimfą związana jest z posiadaniem wiedzy na temat żywienia, opieki i chorób papug, żeby zapewnić pupilowi odpowiednie warunki życia.

W przypadku posiadania w domu innego zwierzęcia, nowego przybysza należy z nim zapoznać. Jeżeli będzie to kot trzeba się zastanowić czy nasz drapieżnik zaakceptuje ptaka w klatce, który będzie nowym domownikiem. Zawsze jednak istnieje niebezpieczeństwo, że nimfa po wypuszczenia z klatki może stać się ofiarą kota.

Opieka nad nimfą jest bardzo ważna w życiu tych sympatycznych, średniej wielkości papug. Nimfa może żyć nawet do 20 lat, jeżeli będzie miała stworzone odpowiednie warunki bytowania i zapewnioną należytą opiekę. Przez jej niekrótki żywot można nawiązać z nią trwałą więź. Są to papugi przyjaźnie nastawione do człowieka i towarzyskie. Ponadto nie są hałaśliwe i zbyt aktywne i cieszą się dużą popularnością wśród hodowców.