Piżmak amerykański to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, typ; strunowce, rząd: gryzonie. Należy on do rodziny chomikowatych i rodzaju piżmaków. Gryzonie te pochodzą z różnych części Ameryki Północnej w zależności od podgatunku. Obecnie w środowisku naturalnym zamieszkują również w Europie, Azji i na całym terenie Polski.
Piżmak amerykański nazywany jest także szczurem piżmowym, piżmoszczurem i piżmakiem. Gryzoń ten należy do podrodziny karczowników. Jest to gatunek ziemno-wodny, który nie wchodzi w interakcję z człowiekiem. Łatwo przystosowuje się do panujących warunków. Piżmak obejmuje 15 podgatunków.
Krótka historia piżmaka
Piżmak amerykański jest zwierzęciem stadnym. Został on opisany po raz pierwszy w 1766 roku przez szwedzkiego przyrodnika i lekarza Karola Linneusza. Żyje w koloniach, liczących kilkanaście sztuk.
Piżmak został wprowadzony sztucznie do:
- większości krajów Europy,
- Północnej i Środkowej Azji,
- Chińskiej Republiki Ludowej,
- Rosyjskiego Dalekiego Wschodu,
- Południowego Chile,
- Japonii,
- Południowej Argentyny,
- Północno-wschodniej Korei.
Do Europy piżmak amerykański trafił z Ameryki Północnej w 1905 roku. Sprowadził go tam jako zwierzę futerkowe książę z rodziny szlacheckiej Colloredo-Mansfeld. Cała obecna populacja tych gryzoni żyje w Europie, ponieważ uciekła z farmy znajdującej się w Czechach. W Polsce zagościły te zwierzęta w latach 30 ubiegłego stulecia.
Wygląd zewnętrzny
Piżmak amerykański to niemały gryzoń o krępej sylwetce i pięknym, gęstym futrze. Długość ciała dorosłego gryzonia mieści się w przedziale 27-35 cm, a ogon jest płaski i mierzy 20-28 cm. Waga jego waha się w granicach 0,7-1,8 kg. Posiada dużą głowę i krótką szyję.
Ma małe oczy koloru czarnego i również nieduże uszy zaokrąglone na końcach i gęsto porośnięte sierścią. Posiada chwytne przednie kończyny. Natomiast tylne stopy piżmaka zakończone są długimi palcami, które porośnięte są po bokach włosami. Ułatwia to zwierzęciu pływanie.
Futro jest gęste, szczeciniaste i wodoodporne, zwykle koloru ciemnobrunatnego na głowie i grzbiecie. Sierść na brzuchu ma barwę szaro-rdzawą. Palce i ogon pozbawione są sierści. Piżmaki są zwierzętami roślinożernymi.
Charakter i temperament
Piżmak amerykański to bardzo aktywny gryzoń, który prowadzi nocny tryb życia. Jego aktywność zwiększa się już w godzinach popołudniowych. Do domu piżmaka prowadzą nory, który sam kopie na płytkiej wodzie, przy brzegach jezior czy rzek. Takie nory mogą osiągać długość około 12 metrów i znajdują się pod wodą.
Prowadzą one do komnaty gryzonia, która umieszczony jest na twardym gruncie. Dom piżmaka zbudowany jest z ziemi i roślin. Wysokość jego nad poziomem wody wynosi 1-1,5 m. W swoim mieszkaniu piżmak gromadzi pokarm na zimę. Pożywieniem jego są rośliny wodne, a także kukurydza z pól. Rzadko spożywa skorupiaki i mięczaki, na które żeruje w pobliżu zbiornika.
Potrafi skonsumować w ciągu doby więcej niż wynosi jego masa ciała. Piżmak amerykański rozmnaża się kilka razy w roku. Samica chodzi w ciąży około 4 tygodni. Na świat przychodzi potomstwo w ilości około 7 osobników. Maluchy rodzą się ślepe, dopiero po 10 dniach zaczynają widzieć. Noworodki karmione są przez samicę trzy tygodnie. Po 5 miesiącach samica zdolna jest do rozrodu.
Podsumowując piżmak amerykański świetnie pływa i może pod wodą przebywać do 10 minut. Zwierzęta te często wywołują szkody niszcząc stawy z rybami i groble przeciwpowodziowe. Zagrożeniem dla tego gryzonia jest norka amerykańska z rodziny łasicowatych. Z tego względu na przestrzeni lat zmniejszyła się liczebność piżmaków. Dawniej zwierzęta te cenione były ze względu na swoje gęste futro.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
