Piżmak amerykański to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, typ; strunowce, rząd: gryzonie. Należy on do rodziny chomikowatych i rodzaju piżmaków. Gryzonie te pochodzą z różnych części Ameryki Północnej w zależności od podgatunku. Obecnie w środowisku naturalnym zamieszkują również w Europie, Azji i na całym terenie Polski.
Piżmak amerykański nazywany jest także szczurem piżmowym, piżmoszczurem i piżmakiem. Gryzoń ten należy do podrodziny karczowników. Jest to gatunek ziemno-wodny, który nie wchodzi w interakcję z człowiekiem. Łatwo przystosowuje się do panujących warunków. Piżmak obejmuje 15 podgatunków.
Krótka historia piżmaka
Piżmak amerykański jest zwierzęciem stadnym. Został on opisany po raz pierwszy w 1766 roku przez szwedzkiego przyrodnika i lekarza Karola Linneusza. Żyje w koloniach, liczących kilkanaście sztuk.
Piżmak został wprowadzony sztucznie do:
- większości krajów Europy,
- Północnej i Środkowej Azji,
- Chińskiej Republiki Ludowej,
- Rosyjskiego Dalekiego Wschodu,
- Południowego Chile,
- Japonii,
- Południowej Argentyny,
- Północno-wschodniej Korei.
Do Europy piżmak amerykański trafił z Ameryki Północnej w 1905 roku. Sprowadził go tam jako zwierzę futerkowe książę z rodziny szlacheckiej Colloredo-Mansfeld. Cała obecna populacja tych gryzoni żyje w Europie, ponieważ uciekła z farmy znajdującej się w Czechach. W Polsce zagościły te zwierzęta w latach 30 ubiegłego stulecia.
Wygląd zewnętrzny
Piżmak amerykański to niemały gryzoń o krępej sylwetce i pięknym, gęstym futrze. Długość ciała dorosłego gryzonia mieści się w przedziale 27-35 cm, a ogon jest płaski i mierzy 20-28 cm. Waga jego waha się w granicach 0,7-1,8 kg. Posiada dużą głowę i krótką szyję.
Ma małe oczy koloru czarnego i również nieduże uszy zaokrąglone na końcach i gęsto porośnięte sierścią. Posiada chwytne przednie kończyny. Natomiast tylne stopy piżmaka zakończone są długimi palcami, które porośnięte są po bokach włosami. Ułatwia to zwierzęciu pływanie.
Futro jest gęste, szczeciniaste i wodoodporne, zwykle koloru ciemnobrunatnego na głowie i grzbiecie. Sierść na brzuchu ma barwę szaro-rdzawą. Palce i ogon pozbawione są sierści. Piżmaki są zwierzętami roślinożernymi.
Charakter i temperament
Piżmak amerykański to bardzo aktywny gryzoń, który prowadzi nocny tryb życia. Jego aktywność zwiększa się już w godzinach popołudniowych. Do domu piżmaka prowadzą nory, który sam kopie na płytkiej wodzie, przy brzegach jezior czy rzek. Takie nory mogą osiągać długość około 12 metrów i znajdują się pod wodą.
Prowadzą one do komnaty gryzonia, która umieszczony jest na twardym gruncie. Dom piżmaka zbudowany jest z ziemi i roślin. Wysokość jego nad poziomem wody wynosi 1-1,5 m. W swoim mieszkaniu piżmak gromadzi pokarm na zimę. Pożywieniem jego są rośliny wodne, a także kukurydza z pól. Rzadko spożywa skorupiaki i mięczaki, na które żeruje w pobliżu zbiornika.
Potrafi skonsumować w ciągu doby więcej niż wynosi jego masa ciała. Piżmak amerykański rozmnaża się kilka razy w roku. Samica chodzi w ciąży około 4 tygodni. Na świat przychodzi potomstwo w ilości około 7 osobników. Maluchy rodzą się ślepe, dopiero po 10 dniach zaczynają widzieć. Noworodki karmione są przez samicę trzy tygodnie. Po 5 miesiącach samica zdolna jest do rozrodu.
Podsumowując piżmak amerykański świetnie pływa i może pod wodą przebywać do 10 minut. Zwierzęta te często wywołują szkody niszcząc stawy z rybami i groble przeciwpowodziowe. Zagrożeniem dla tego gryzonia jest norka amerykańska z rodziny łasicowatych. Z tego względu na przestrzeni lat zmniejszyła się liczebność piżmaków. Dawniej zwierzęta te cenione były ze względu na swoje gęste futro.
ZOBACZ TAKŻE
Kot himalajski
Opieka nad ślimakami
Czy ryby wydają dźwięki?
Żywienie i zdrowie mastomysy
Jak psu założyć kaganiec?
