Paka nizinna to: królestwo: zwierząt, gromada: ssaków, rząd: gryzoni. Należy ona do jeżozwierzowców z rodziny pakowatych i rodzaju paki. Zamieszkuje tropikalne i subtropikalne regiony Ameryki Środkowej i Południowej. Paka nizinna to niezwykle interesujący gatunek dużego i masywnego gryzonia.
Paka nizinna zainteresowana jest różnorodnym siedliskiem. Preferuje lasy wiecznie zielone i tropikalne lasy półzrzucające liście. Niejednokrotnie budują nory wokół stref nadrzecznych, gdzie najlepiej czuje się w tego rodzaju środowisku. Można spotkać te gryzonie również w lasach sosnowo-dębowych i mglistych oraz namorzynach.
Na zagęszczenie populacji tych zwierząt wpływ mają:
- Występujące drzewa owocowe.
- Rodzaj lasu.
- Liczebność drapieżników.
- Dostępność miejsc do zakładania legowisk.
- Obecność wody.
- obszary, na których występuje presja łowiecka. Na takich terenach przypada zaledwie 6 osobników na km2.
W sprzyjających warunkach liczebność tych gryzoni może sięgać ponad 90 osobników na km2. Zagęszczenie tych gryzoni jest największe, zwłaszcza ze względu na dostępność pożywienie. Paki w siedliskach o nierównym terenie wykorzystują nienaruszone strefy lasu jako korytarze rozprzestrzenienia. Zostało wyróżnionych 5 podgatunków paki nizinnej.
Wygląd zewnętrzny
Paka nizinna to duży gryzoń, gdzie samice są trochę mniejsze od samców. Osobnik męski osiąga długość w granicach 60-80 cm, a osobnik żeński mieści się w przedziale 60-70 cm. Masa ciała tego gryzonia może przekraczać nawet 10 kg. Stworzenie to posiada dużą głowę z charakterystycznymi wąsami. Uzębienie paki składa się z 40 zębów po 20 w szczęce i żuchwie.
Paka nizinna posiada krótkie nogi i ogon, który jest praktycznie niewidoczny, o długość w granicach 1-2 cm. Sierść paki jest ciemnobrązowa z charakterystycznymi białymi plamami po bokach ciała, które układają się w jasne pręgi. Natomiast brzuch jest koloru białego. W łuku brwiowym znajduje się jama, wykorzystywana przy wydawania dźwięków.
Styl życia
Paka nizinna prowadzi nocny tryb życia. Na lądzie porusza się powolnie i niezdarnie, ale jest dobrym pływakiem. W ciągu dnia odpoczywa w norach lub gęstej roślinności. Należy do gryzoni prowadzących samotniczy styl życia. Zwierzęta te spotykają się jedynie w okresie rozrodu. Każda paka ma swój własny teren, który broni przed innymi osobnikami.
Paka nizinna jest zwierzęciem roślinożernym. W skład diety wchodzą przede wszystkim: owoce, nasiona, korzenie i zielone części roślin. Pożywienia przeważnie szuka blisko zbiorników wodnych. W odnajdywaniu pokarmu i unikania drapieżników pomagają pakom bardzo dobrze rozwinięte zmysły: słuchu i powonienia.
Gryzonie te mają bardzo rozbudowane nory, które wykorzystują jako schronienie przed drapieżnikami i niesprzyjającymi warunkami pogodowymi oraz do wychowywania młodych. Potrafią wydawać dźwięki przypominające świst, służący do międzyosobniczej komunikacji. Ze względu na ich mięso, odbywają się polowania na paki. W Niektórych kulturach uważane są za zwierzęta przynoszące szczęście.
Rozmnażanie pak
Paka nizinna przed kopulacją angażuje się w pewne rytuały godowe, które służą do wzajemnego rozpoznania i oceny partnera. Choć dokładny okres rozrodczy może się różnić w zależności od regionu, paki zazwyczaj rozmnażają się sezonowo, kiedy dostępność pokarmu jest największa. Ciąża trwa kilka miesięcy i po tym okresie samica rodzi zazwyczaj 1-2 młode.
Te jest nieliczne potomstwo, ale dzięki temu ma lepszą opiekę ze strony matki i zwiększoną szansę na przeżycie. Samica opiekuje się młodymi w swojej norze. Maluchy karmione są mlekiem przez kilka tygodni. Młode paki rosną dość szybko i po kilku miesiącach są już w stanie samodzielnie zdobywać pokarm.
Jednak przez pewien czas pozostają jeszcze w pobliżu matki. Na wolności paki mogą żyć w granicach 10-15 lat, co jest uzależnione od wielu czynników, takich jak dostępność pokarmu, choroby, liczebność drapieżników czy warunki środowiskowe. W niewoli gryzonie te mogą żyć nawet 20 lat, ponieważ mają stały dostęp do pokarmu, ochronę przed drapieżnikami i opiekę weterynaryjną.
Paka nizinna nie są gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Jednak ich populacja w niektórych regionach uległa zmniejszeniu, przede wszystkim z powodu utraty siedlisk i w wyniku polowań. Paki odgrywają ważną rolę w ekosystemie, ponieważ rozprowadzając nasiona roślin przyczyniają się do ich rozsiewania. Poza tym są ważnym elementem łańcucha pokarmowego, jako posiłek dla wielu drapieżników.
