Koci ból i cierpienie może mieć wiele przyczyn. Najczęściej jest wynikiem zatrucia, infekcji lub stanu zapalnego. Zdrowie kota w dużym stopniu zależy od kociego opiekuna. Człowiek powinien posiadać wiedzę w zakresie stylu życia kociego towarzysza i zapobiegać schorzeniom.
Koci ból i cierpienie widoczne jest najczęściej po zachowaniu zwierzęcia. Kot powinien być w jak najmniejszym stopniu narażony na nieszczęśliwe wypadki i choroby. Należy unikać niepożądanych skutków spowodowanych złym odżywianiem, brakiem dozoru, higieny ciała i rozrodu. Koty mające wolny wybieg na dwór najbardziej narażone są na nieszczęśliwe wypadki czy zatrucia.
Objawy chorobowe
Koci ból i cierpienie to oznaka pogorszenia się stanu zdrowia kota. Mogą pojawić się pewne zmiany w jego zachowaniu. Koci przyjaciel może być mniej aktywny niż zwykle, spokojniejszy czy ignorować zaproszenie do zabawy. Miewa również mniejszy apetyt i wzmożone pragnienie. Z tego względu warto obserwować pupila przez 1-2 dni.
Należy skontaktować się z lekarzem weterynarii, jeżeli zostały zauważone u kota, któreś z objawów:
- ma kaszel,
- ma przechyloną głowę i mocną nią potrząsa,
- często pije wodę,
- brzuch jest powiększony,
- ma powiększone węzły chłonne,
- posiada blade śluzówki,
- oczy łzawią i ropieją,
- posiada nadmierny apetyt albo nie chce jeść,
- ma biegunkę lub zaparcie,
- znacznie stracił lub przybrał na wadze,
- ma gorączkę,
- oddech jest utrudniony,
- występuje ślinotok,
- ma wymioty,
- nienaturalny wyciek z któregoś z organów, np. z oczu, uszu czy nosa,
- mocno się drapie i wystąpiły zmiany skórne,
- z trudnością wstaje lub kładzie się,
- ma opuchliznę,
- zaczyna kuleć,
- jest apatyczny lub szybko się męczy,
- stał się ospały, agresywny albo nadpobudliwy.
Prawie przy wszystkich schorzeniach występują takie objawy, jak zmiany w sposobie zachowania się, chudnięcie i zanik apetytu. Jeżeli nietypowy stan utrzymuje się dłużej trzeba podjąć dalsze działania. Wybierając się do lecznicy dla zwierząt należy poinformować lekarza weterynarii o zaistniałych zmianach u zwierzęcia.
Sygnały świadczące o bólu
Koci ból i cierpienie może ulec nasileniu w ciężki stanach chorobowych czy w nagłych wypadkach. To do opiekuna należy zastosowanie odpowiednich środków bezpieczeństwa i higieny, aby zdrowie i życie kota nie było zagrożone. Najwcześniejszym objawem choroby jest przeważnie ból.
Kot zwykle dosyć wyraźnie sygnalizuje, że dzieje się z nim coś złego pomimo, że nie umie mówić. Może popiskiwać przy kładzeniu się i wstawaniu, gdy bolą go stawy. Kot ociera się o przypadkowe przedmioty albo trze oko łapą, gdy go boli. Natomiast z powodu bólu ucha najczęściej przekrzywia głowę i często nią potrząsa.
Jeżeli nasz koci przyjaciel zrani sobie łapę zaczyna kuleć albo podnosi ją do góry. W ten sposób stara się nie obciążać kończyny. Jeżeli nadepniemy mu niechcąco na łapę zapiszczy z bólu. Przy podrażnieniu gruczołów okołoodbytowych zwierzę szoruje zadem po ziemi i często obwąchuje okolice ogona.
Kot zwykle nie pozwala sobie na dotykane obolałego miejsca. Może wówczas popiskiwać, drapać, syczeć, a nawet próbować ugryźć. Należy pamiętać, że trudniejsze do wykrycie mogą być schorzenia głowy czy narządów wewnętrznych. Jedyną oznaką złej kondycji kota niekiedy jest zmiana w jego zachowaniu.
Z powodu bólu głowy kot może:
- posiadać tępe spojrzenie,
- mieć przymknięte powieki,
- regularnie, ale ostrożnie potrząsać głową,
- przyciskać czubek głowy do rozmaitych przedmiotów.
Z przyczyny bólu kręgosłupa kot może:
- nie trzymać moczu,
- mieć trudności przy wypróżnianiu,
- nie panować nad ruchami zadu,
- kuleć,
- wyginać grzbiet i drżeć lub mieć tylko jeden z tych objawów.
Z powodu bólu narządów wewnętrznych kot może:
- zachowywać się agresywnie bez wyraźnej przyczyny,
- szukać sobie zacisznego miejsca i wykazywać niepokój,
- garbić się lub mieć napięte mięśnie brzucha,
- leżeć zwinięty w kłębek,
- regularnie napinać mięśnie jak przy defekacji.
Nie jest łatwo stwierdzić przyczyny kulawizny. Najlepiej dokona tego weterynarz. Przy drobnych i nieprzewidzianych wypadkach wystarczy obserwować kota. Jeżeli ból utrzymuje się przez kilka godzin to najlepiej zgłosić się z pupilem do lecznicy dla zwierząt. Podobnie należy postąpić, gdy ból jest wynikiem poważnej kontuzji.
Przyczyny kociego cierpienia
Koci ból i cierpienie nie zawsze jest łatwe do wykrycia, ponieważ podobne objawy ma wiele chorób. Zaufany lekarz weterynarii postawi właściwa diagnozę, a nawet może przybyć do domu kociego pacjenta. Nie należy leczyć zwierzęcia samodzielnie, a zwłaszcza podawać mu leki, które przeznaczone są dla ludzi.
Przyczyny niektórych wybranych chorób:
- Gorączki – schorzenia układu oddechowego, katar, zapalenie nerek, ropomacicze, zaraza kotów.
- Kaszlu – schorzenie układu oddechowego, kłaczki włosów, ciało obce, glisty.
- Wymiotów – złe żywienie, niedrożność jelit, zaraza kotów, ciało obce, kamienie moczowe, zapalenie nerek, białaczka, zatrucie, szok, robaki.
- Zapachu nieprzyjemnego z jamy ustnej – zła dieta, chore zęby czy dziąsła, kamień nazębny.
- Powiększonych węzłów chłonnych – schorzenie układu oddechowego, katar, leukoza.
- Ślinotoku – ciało obce, zatrucie, ból zębów czy dziąseł.
- Utrudnionego oddechu – schorzenia dróg oddechowych, katar, szok, zatrucie, białaczka, ciało obce, robaki.
- Wzmożonego pragnienia – zła dieta, kamienie moczowe, schorzenia nerek, zatrucie, leukoza, ropomacicze.
- Biegunki – złe żywienie, leukoza, zaraza kotów, zatrucie, szok, zarobaczenie.
- Zaparcia – nieodpowiednie żywienie, niedrożność jelit, zaraza kotów, ciało obce, zapalenie nerek, kamienie moczowe, szok.
Koty dobrze utrzymane w domowych warunkach są często długowieczne, zwłaszcza te pozbawione wybiegu na dwór. Długość ich życia wynosi zwykle w granicach 15-20 lat, a nawet więcej. Natomiast futrzaki podwórkowe często żyją krótko około 4 lat. Niejednokrotnie powodem tego jest niedożywienie, choroby i brak schronienia.
Koci ból i cierpienie można minimalizować. Jednak należy pamiętać, że koty są bardzo wrażliwe na choroby zakaźne. Natomiast na urazy zwierzęta te są bardziej odporne. Wskazane jest, żeby opiekun wybrał kompetentnego weterynarza i jego zastępcę. W porę przeprowadzona kuracja zwiększa szansę na wyleczenie i skraca cierpienie zwierzęcia.
