5 Ciekawostek o szynszyli małej przybliży nam styl życia tych interesujących gryzoni. Szynszyla mała pochodzi z Ameryki Południowej. Zamieszkuje suche i jałowe obszary Andów. Na wolności bytuje w dużych stadach. Szynszyle dostosowują się do niesprzyjających warunków atmosferycznych.
5 Ciekawostek o szynszyli małej pogłębi naszą wiedzę w temacie tych zwierząt. Schronieniem szynszyli są groty, szczeliny skalne bądź nieduże przedsionki, które tworzą się w usypiskach kamieni. Zwierzęta te są skoczne, ruchliwe i zwinne dzięki tylnym kończynom. Hodowla szynszyli w Stanach Zjednoczonych wzięła swój początek w 1923 roku.
Wybrane ciekawostki o szynszyli małej
5 Ciekawostek o szynszyli małej dotyczy jej funkcjonowania w przyrodzie, zachowania i umiejętności. Dorosłe osobniki ważą w granicach 0,5-1 kg. Gatunek ten spokrewniony jest z szynszylą dużą. Jest to zwierzątko długowieczne. Szynszyla mała może żyć około 15 lat, a nawet dłużej. Gryzoń ten jest wyjątkowy zarówno pod względem wyglądu, jak również usposobienia.
Szynszyle prowadzą nocny tryb życia, co oznacza, że odpoczywają w dzień. Niewielkie podobieństwo łączy te zwierzęta z koszatniczkami, które występują w niższych partiach Andów. Zbilansowana dieta, troskliwa opieka i odpowiednia dawka ruchu gwarantuje zachowanie dobrej kondycji tych gryzoni. Szynszyla mała uwielbia spacery poza klatką.
Do wybranych pięciu ciekawostek o szynszyli małej należą:
- Szynszyla nie jest zwierzęciem wymagającym pod względem pielęgnacji. Nie wymaga czesania czy wodnych kąpieli. Najważniejsze i pożądane są dla niej pyłowe kąpiele. Odbywają się one w specjalnym piasku z dodatkiem minerałów szlachetnych, które można kupić w sklepie zoologicznym. Do piasku potrzebny jest odpowiedniej wielkości pojemnik.
Kąpiele piaskowe mogą odbywać się poza klatką dwa lub trzy razy w tygodniu. Tego rodzaju zabiegi pielęgnacyjne zapewniają szynszyli zdrowie i piękne futro. Gryzoń cierpiący z powodu przegrzania nie powinien korzystać z pyłowych kąpieli, gdyż grozi to udarem cieplnym. Częstymi objawami przegrzania są: przekrwione uszy, leżenie na boku i ciężki oddech. - Szynszyla mała posiada piękną i gęstą sierść. Futro zwierzęcia jest jedwabiste, puszyste i sprężyste. Posiada również właściwości izolacyjne i delikatny połysk. Na 1 cm2 skóry może przypadać nawet 25 tysięcy rozmieszczonych grupowo włosów. Z każdej cebulki włosowej może wyrosnąć ponad 100 włosów. Futro szynszyli dawniej miało zastosowanie w przemyśle skórzanym. Obecnie nie jest to w dobrym guście.
- Dieta szynszyli małej powinna być odpowiednio zbilansowana. Nie należy podawać tym zwierzętom nadmiernej ilości ziaren zbóż, które źle wpływają na proces ścierania siekaczy. Do poważnych problemów zdrowotnych prowadzą:
- przeterminowany granulat,
- nieświeże lub pokryte pleśnią siano,
- przekarmianie zwierzęcia smakołykami, bogatymi w cukier i tłuszcze,
- nieświeża woda,
- nagłe zmiany w diecie.
- Siekacze szynszyli małej rosną przez całe jej życie podobnie, jak u innych gryzoni. Górne rosną szybciej niż dolne. Siekacze rosną w tempie 6-7 cm na rok. Przyczyną niewłaściwego ścierania zębów nie jest tylko zła dieta, ale może być również wadliwy zgryz. Zwierzęta mające zbyt długie siekacze mają problemy ze spożywaniem pokarmu, aż w końcu przestają jeść.
- Szynszyla mała osiąga dojrzałość płciową w wieku 6 miesięcy. Zwierzęta te najlepiej jest zacząć rozmnażać nie wcześniej, jak w wieku 9 miesięcy. Do kopulacji przeważnie dochodzi wczesnym rankiem albo w nocy. Na okres ciąży i poporodowy należy włożyć do klatki dodatkową kostkę wapienną. Dostarcza ona potrzebnego samicy budulca. Ciąża trwa około 111 dni. Na świat przychodzi od 1 do 4 osobników.
Potomstwo rodzi się z zębami, otwartymi oczami i gęstym futrem. Samica zwykle radzi sobie z porodem. Po urodzeniu noworodków zjada łożysko, myje, ogrzewa i karmi maluchy. Dwutygodniowe młode szynszyle zaczynają interesować się pokarmem stałym. Zmiana w odżywianiu następuje przeważnie w wieku 6-8 tygodni życia. Potomstwo może zostać odłączone od matki nie wcześniej, jak w wieku 3 miesięcy.
5 Ciekawostek o szynszyli małej to wiedza potrzebna przy hodowli i rozmnażaniu tych wspaniałych zwierząt. Szynszyla potrzebuje czasu, żeby przywyknąć do nowego domu, ludzi, klatki i otoczenia. Największym zagrożeniem dla szynszyli małej jest człowiek, który przyczynił się do znacznego wyginięcia tych zwierząt w naturze. Wrogami tych gryzoni są też węże, lisy czy drapieżne ptaki.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
