5 Ciekawostek o bażantowatych

5 Ciekawostek o bażantowatych poszerzy naszą wiedzę w zakresie tych ptaków z rzędu grzebiących. Zamieszkują one najczęściej Azję i Europę, do której sprowadzone zostały z Chin. Z Afryki pochodzi paw kongijski. Natomiast przepiórki z Azji i Australii. Do Polski pierwsze bażanty trafiły w XVI wieku.

5 Ciekawostek o bażantowatych przeznaczonych jest dla miłośników ptaków. Cenione są przede wszystkim za swoje piękne upierzenie. Do bażantowatych należy około 16 rodzajów i 52 gatunki z licznymi podgatunkami. Różnią się one między sobą rozmiarami, kolorem upierzenia, zachowaniem i długością życia.

Samica bażanta nazywana jest kurą, a samiec kogutem. Ptaki te budują najczęściej gniazda na ziemi oraz wykładają je źdźbłami traw i suchymi liśćmi. Jednak nie wszystkie bażantowate budują gniazda. Pospolity i łatwy w hodowli jest uszak siwy. Inna jego nazwa polska to uszak niebieski. Pierwsze wzmianki o dziko żyjących bażantach w Polsce pochodzą z 1567 roku.

Wybrane ciekawostki o bażantach

5 Ciekawostek o bażantowatych to cenne informacje o ich zwyczajach i zachowaniu. Przedstawiciele tej podrodziny to w większości dobrze zbudowane ptaki średniej wielkości. Istnieją również gatunki małych i dużych bażantów. Występują one na obszarach zalesionych, w górzystych terenach i rozległych zaroślach. Można je również spotkać na polach uprawnych.

Bażanty należą do najbardziej kolorowych przedstawicieli ptaków z rzędu grzebiących i rodziny kurowatych. Sporadycznie w hodowli można natrafić na uszaka popielatego, który jest hybrydą uszka białego i siwego. W hodowli rzadko jest spotykany uszak biały. Najbardziej zagrożonym gatunkiem z uszaków jest brunatny.

5 Ciekawostek o bażantowatych pomoże wybrać gatunek ptaka hodowlanego. Najłatwiejszym i często spotykanym w hodowli jest bażant srebrzysty. Można go trzymać w wolierze i na wolnej przestrzeni. Jednak niektóre jego podgatunki są bardzo rzadkie. Bażant srebrzysty odporny jest na choroby. Odchów piskląt jest łatwy i bezproblemowy. Polecany jest początkującym hodowcom.

Do wybranych pięciu ciekawostkach o bażantowatych należą:

Zwierzęta te są wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego. W naturze żywią się nasionami traw, owocami, zielonymi częściami roślin i owadami oraz bezkręgowcami. Ze ściółki chętnie wygrzebują korzonki i pierścienice. W hodowli ich pokarmem są ziarna zbóż, drobne warzywa i granulat dla bażantów. Pisklęta tych ptaków powinny otrzymywać dużo pokarmu pochodzenia zwierzęcego. Na wybiegu jedzą dżdżownice i owady. W zdobywaniu pożywienia pomagają im mocno zbudowane kończyny, posiadające pokaźne pazury.
Między osobnikami bażantów w większości występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samice są przeważnie znacznie mniejsze od samców i skromnie ubarwione. Jedynym wyjątkiem są uszaki z podrodziny bażantów, u których dymorfizm płciowy jest mało widoczny. U tych gatunków kura dorównuje wielkością kogutowi. Długość ciała bażantowatych mieści się w granicach 13-250 cm wraz z ogonem lub trenem. Ptaki te mogą ważyć od 40 g do 6 kg. Kogut posiada piękne, kolorowe upierzenie. W warunkach hodowlanych istnieje wiele odmian barwnych tych ptaków.
Bardzo interesującym okazem jest kuropatnik nepalski zwany też bażantem krwistym. Znacznie różni się ten gatunek od większości bażantów. Pod względem wielkości i umaszczenia bardziej przypomina kuropatwę. Na wolności ptaki te żerują w grupach. Podgatunki kuropatników różnią się między sobą wielkością, intensywnością upierzenia i ilością czerwonych piór na piersi. Gatunek ten jest raczej monogamiczny. Jedyna hodowla tych bażantów znajduje się w Belgii. Nie powiodło się zaklimatyzowanie ich w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Ameryce. Kuropatnik nepalski nie jest dostępny w prywatnych hodowlach.
Najmniejszym przedstawicielem z podrodziny bażantów jest przepiórka chińska. Długość jej ciała wynosi 13 cm, a waga mieści się w przedziale 40-50 g. W hodowli są spotykane o różnych odmianach i barwach. Samica jest mniej barwna od samca. Posiada brązowe umaszczenia, natomiast samiec granatowo-brązowe. Występuje w Azji i Australii. Ptaki te rozmnażają się bez problemu. Długość życia przepiórki chińskiej wynosi około 10 lat. Jest to gatunek najmniejszej troski. Przepiórka chińska rzadko spotykana jest w Polsce.
Największym przedstawicielem bażantowatych jest paw indyjski. Paw uznawany jest za najstarszego ptaka egzotycznego. Hodowano go na dworach królewskich, które otoczone były dużymi parkami i ogrodami. Długość samca może osiągnąć 230 cm wraz z trenem, a masa ciała 6 kg. Paw indyjski jest gatunkiem poligamicznym, samcowi towarzystwa dotrzymują od 2 do 5 samic. Gatunek ten czczony był w Indiach. Może żyć nawet 25 lat. Jest to gatunek niezagrożony wyginięciem, a jego populacja została uznana za stabilną. Jest to ptak hodowlany, spotykany na całym świecie. W hinduizmie jest on świętym ptakiem.

Wiele gatunków bażantów lubi żyć w haremach. Koguty w naturalnych warunkach gromadzą wokół siebie kilka kur, a nawet kilkanaście. W warunkach hodowlanych trzeba stworzyć im podobne warunki. Najlepiej przydzielić kogutowi kilka kur w zależności od gatunku jaki nabędziemy. Jednak nie wszystkie samice dają połączyć się z jednym samcem. Niektóre gatunki bażantów polecane są dla początkujących hodowców.

5 Ciekawostek o bażantowatych pozwoli poznać styl tych barwnych ptaków. Jest to wiedza przydatna w hodowli i rozmnażaniu tych zwierząt. Bażanty w większości nie są zagrożone wyginięciem. W Polsce nie występują zbyt licznie. Jest to ptak łowny z okresem ochronnym. Ptaki te nie potrafią dobrze latać, ale szybko biegają. Bażanty należą do ptaków ozdobnych.