Opieka nad sosnowiórką czerwoną nie stwarza problemów, ani nie jest zajęciem czasochłonnym. Nie można to stworzenie zdominować, ale wyłącznie kontrolować. Sosnowiórka czerwona dobrze traktowana stanie się towarzyszem dnia codziennego i zapełni wolny czas swojemu opiekunowi.
Opieka nad sosnowiórką czerwoną wymaga dużej odpowiedzialności ze strony jej opiekuna. Nie należy niepokoić pupila, który może stać się nieufny i nerwowy. Zwierzątko to nie nadaje się do ludzi, którzy lubią w domu idealny porządek. Gryzonie często wysypują ściółkę i ziarno z klatki. Mogą również zrzucać drobne przedmioty z półek czy podgryzać meble. Sosnowiórka hodowana w domu nie hibernuje.
Klatka lub woliera
Opieka nad sosnowiórką czerwoną wiąże się z zakupem klatki lub zamontowanie zewnętrznej woliery. Zwierzątko powinno mieć w mieszkaniu stworzone odpowiednie warunki. Nadmierny hałas stresuje gryzonia, który wobec domowników może stać się nieufny. Stworzenie powinno mieć możliwość poznania klatki i otoczenia.
Poza klatką pupil powinien wybiegać się minimum dwie godziny dziennie.
Wskazana jest klatka ocynkowana z solidnymi prętami oraz plastykową i głęboką kuwetą, którą łatwo można utrzymać w czystości. Istnieją również modele z dnem metalowym i wysuwaną szufladą. Klatka czy woliera powinny być zbudowane z metalowych prętów i mocnej siatki. Wiewiórka jest w stanie przegryźć słabej jakości metalową siatkę.
Nie wolno stosować drewnianych konstrukcji, które pupil przegryzie ostrymi zębami.
Dobrym rozwiązaniem jest klatka o wymiarach: 80 x 60 x 120 cm. Mniejszych rozmiarów może być przyczyną napięć stresowych u gryzonia. Jednak najwygodniejszym miejscem dla wiewiórki będzie zewnętrzna woliera, w której wiewiórka może pozostać na zimę. Klatka czy woliera powinny posiadać solidne zamknięcie, żeby gryzoń nie był w stanie wydostać się na zewnątrz.
Dno klatki należy wysypać grubą warstwą ściółki. Popularnym materiałem są wióry czyli powszechnie znane trociny, które charakteryzują się wydajnością i niewysoką ceną. Nie są wskazane wióry zapachowe, które mogą podrażnić drogi oddechowe pupila. Odpowiednią ściółką jest mieszanina torfu, siana i kory drzewnej.
Wyposażenie klatki
Opieka nad sosnowiórką czerwoną dotyczy również odpowiedniego wyposażenia klatki czy woliery jeszcze przed przybyciem nowego członka rodziny.
Do podstawowego wyposażenia klatki należą:
- Domek, który może być drewniany, gliniany czy kartonowy.
- Miski na pokarm i kulkowe poidełko.
- Paśnik lub podwieszona kula na siano.
- Drabinki i półki.
- Duży i pełny kołowrotek, najlepiej bez metalowych prętów.
- Stabilne konary.
- Zabawki, które nadają się do gryzienia, np. gałęzie drzew owocowych czy kawałki drewna.
Higieniczne warunki
Opieka nad sosnowiórką czerwoną to także przestrzeganie regularnych zabiegów higienicznych. Trzeba systematycznie podawać świeżą wodę i usuwać niedojedzony pokarm. Miseczki należy utrzymywać w czystości, myjąc je systematycznie, po zjedzonym pokarmie. Karmę należy kupować w sprawdzonych sklepach i dobrej firmy.
Mieszanka powinna być z przeznaczeniem dla gryzoni, bez oznak stęchlizny i zagrzybienia.
Poza tym do zadań opiekuna należy także częste sprzątanie kuwety i wymienianie ściółki w klatce czy wolierze. Czynności te wykonuje się w zależności od potrzeb i rodzaju ściółki. Podłoże nigdy nie powinno być zawilgocone. Dobrze jest również umyć kuwetę przed wymianą ściółki. Higieniczne warunki pozwolą gryzoniowi być radosnym i cieszyć się dobrym zdrowiem.
Bezpieczny dom
Opieka nad sosnowiórką czerwoną nie wymaga dużo obowiązków. Pupilowi umilamy życie, wypuszczając go z klatki w celu biegania po mieszkaniu. Taka sytuacja wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Dobrym rozwiązaniem jest wypuszczenie gryzonia w pomieszczeniu bez mebli, aby zwierzątko nie podgryzało je i nie zaklinowało się pomiędzy nimi.
Zabezpieczone powinny zostać wszystkie kable od urządzeń elektrycznych, żeby gryzoń nie miał możliwości ich przegryzienia, co grozi porażeniem pupila prądem. Drzwi i wszystkie okna pomieszczenia, w którym biega sosnowiórka czerwona trzeba pozamykać. W ten sposób pupil nie zaginie w domu.
Wiewiórki czerwonej nie wolno wypuszczać na wolność, gdyż może zagrozić populacji wiewiórek rudych.
Ponadto trzeba również pochować lekarstwa, środki chemiczne ostre przedmioty czy trujące rośliny, np. fiołka afrykańskiego. Nie zostawiać w zasięgu gryzonia plastikowych toreb na zakupy. Opiekun powinien wiedzieć, że sosnowiórka uwielbia wygrzewać się w promieniach słonecznych, dlatego należy jej to udostępnić.
Opieka nad sosnowiórką czerwoną to satysfakcja i radość dla jej właściciela. Jest to gryzoń dla ludzi odpowiedzialnych, którzy potrafią zaangażować się w wychowanie pupila przez jego całe życie. Obserwacja wiewiórki jest dobrym sposobem na spędzanie wolnego czasu, który nie obciąża dodatkowo domowego budżetu.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
