Chory pies wymaga spokoju i zrozumienia ze strony opiekuna i wszystkich domowników. Bardziej specjalistycznej pomocy należy spodziewać się ze strony lekarza weterynarii. Pies zmożony przez chorobę nie jest skory do zabawy, co należy uszanować. W razie poważnych objawów chorobowych niezbędny jest specjalista.
Chory pies potrzebuje troskliwej opieki ze strony opiekuna oraz nierzadko przeprowadzenia badań i specjalistycznej diagnozy. Choremu psu należy zapewnić spokojny odpoczynek i lekko strawny posiłek. Nie należy nakłaniać na siłę czworonoga do spożywania pokarmu, jeżeli nie ma apetytu. Nie wolno też leczyć psa według własnych pomysłów ani nie korzystać z porad znajomych.
Układ immunologiczny psa
Chory pies ma osłabiony układ odpornościowy. Ludzie i zwierzęta posiadają wiele mechanizmów obronnych, które chronią ich przed mikroorganizmami. Naturalna odporność organizmu jest bardziej trwała, niż odporność, jaką dają szczepienia. Z tego względu szczepienia trzeba ponawiać w wyznaczonym terminie.
Organizm zwierzęcia natychmiast rozpoczyna produkcję przeciwciał, jeżeli szkodliwy czynnik pokona barierę pierwszego rzędu. Białe krwinki, które umiejscowione są głównie w węzłach chłonnych i śledzionie wytwarzają przeciwciała, które krążą w krwiobiegu. Mechanizmy obronne układu immunologicznego są niezawodne, gdy pies jest zdrowy.
Wyróżnia się odporność bierną i czynną organizmu. Odporność bierną posiada nowo narodzone szczenię. Suka przekazuje mu przeciwciała, gdyż jego układ immunologiczny nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Natomiast odporność czynna oznacza reakcję organizmu na chorobę lub szczepionkę. Polega ona na wytwarzaniu przeciwciał przez własny układ immunologiczny psa.
Gabinet weterynaryjny
Chory pies niejednokrotnie wymaga szybkiej pomocy ze strony właściciela, który powinien zapewnić mu podstawową opiekę i odpowiednio wyważoną dietę. Niezbędne w życiu czworonogów są regularne spacery po miękkiej i twardej nawierzchni. Ważne są też powtarzane szczepienia w gabinecie weterynaryjnym.
Najgroźniejszymi chorobami dla psów są: wścieklizna i nosówka oraz parwowiroza. Z tego względu należy profilaktycznie poddawać czworonogi szczepieniom przeciw tym groźnym chorobom. Obecnie wystarczy jedna szczepionka przeciwko kilku schorzeniom, która najczęściej mieści się w strzykawce.
Przeciw nosówce po raz pierwszy powinien być pies zaszczepiony w wieku 3 miesięcy, a przeciw wściekliźnie w wieku 3-4 miesięcy życia. Szczepienia trzeba powtarzać corocznie. Pierwszą szczepionkę przeciwko nosówce, parwowirozie i zakaźnemu zapaleniu wątroby otrzymują niektóre szczeniaki już w wieku 6 tygodni.
W ostatnich latach doszło do znacznego rozwoju weterynarii, gdzie nie tylko można zrobić badanie krwi czy prześwietlenie rentgenowskie, ale także przeprowadzić diagnostykę w postaci ultrasonografii, tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego. Wykorzystywane są zarówno stare i innowacyjne metody diagnostyczne i terapeutyczne.
Oznaki chorobowe
Chory pies nie jest tak sprawny jak stworzenie zdrowe. Schorzenia mogą być genetyczne lub spowodowane osłabieniem organizmu czy ze względu na wiek zwierzęcia. Psi senior nie ma tak sprawnego układu immunologicznego, jak jego młody krewny. W razie choroby czy wieku pies nie powinien znaleźć się w kojcu czy na łasce obcych mu ludzi.
Chorobę pies zdradza:
- Brakiem apetytu i zaburzeniami w trawieniu.
- Nadmiernym pragnieniem.
- Osowiałością albo nadmierną ruchliwością.
- Zmiennym wyrazem oczu.
- Zmienioną temperaturą ciała. Normalna temperatura powinna wynosić 38-39o.
- Zmianą tętna, które normalnie ma 60-120 uderzeń, co uzależnione jest od wzrostu i wieku psa. Czworonogi małe mają tętno szybsze.
- Zmianą oddechu, gdzie normalny wynosi 12-28. Im osobnik jest większy, to tym oddech jest wolniejszy
Chory pies czasami ma zmieniony chód, wyje czy skomli. Chory czy w wieku geriatrycznym wart jest serdecznej opieki. Jeżeli jesteśmy faktycznie przyjacielem psa, to nie będziemy narażać go na stres i nieprzyjemne doznania. Należy stworzyć naszemu pupilowi miłe warunki do życia i traktować go cały czas godnie, jak członka rodziny.
Pies dobrze wychowany przez swojego właściciela darzy go przywiązaniem i wzruszającym zaufaniem. Od wieku szczenięcego należy psa przyzwyczajać do otwierania pyska, oglądania zębów czy zaglądania do gardła. Ćwiczenia takie są szczególnie przydatne przy badaniach i zabiegach leczniczych oraz pielęgnacyjnych.
Chory pies jest zwykle smutny i mniej ruchliwy, nie mający ochoty na zabawę, a nawet spacer. Podopiecznego należy obserwować i zareagować na jego odbiegające od normy zachowanie czy wygląd. Poza tym troskliwy psi opiekun nigdy nie powinien zapominać o potrzebach swojego pupila.
