Szczepienia psa są niezbędne w celu utrzymania zwierzęcia w zdrowiu i dobrej kondycji. Specjalistyczną opiekę zapewnia czworonogowi lecznica dla zwierząt, gdzie lekarz weterynarii udziela fachowych porad, wykonuje szczepienia, a także leczy zwierzęta i przeprowadza operacje w wydzielonych klinikach.
Szczepienia psa wykonywane są nie wcześniej, niż w wieku sześciu tygodni. Przed szczepieniem pupil powinien zostać odrobaczony, a w dniu szczepienia zdrowy. Szczepienia nie tylko odgrywają ważną rolę w życiu czworonoga ze względu na jego stan zdrowia, ale także chronią go przed śmiertelną chorobą, jaką jest wścieklizna, która w konsekwencji doprowadza zwierzę do śmierci.
Pierwsza wizyta w lecznicy zwierząt
Szczepienia psa nie powinny być traumatycznym wydarzeniem dla pupila, ponieważ najlepiej wcześniej zaplanować wizyty, podczas których nie będą dokonywane na zwierzęciu żadne zabiegi. W ten sposób pupil nie będzie miał niepożądanych skojarzeń i zaznajomi się z zapachem kliniki. Nie musi lubić to miejsce, ale przynajmniej je tolerować.
W lecznicy dla zwierząt niejednokrotnie można zaobserwować agresywne zachowana psa, który zapiera się łapkami przed samym wejściem do klinki lub, jak najszybciej próbuje z niej się wydostać, ponieważ spowodowane jest to panicznym lękiem.
Nie jest wskazane, aby wizyta w gabinecie weterynaryjnym była walką o przetrwanie zwierzęcia.
Warto zbudować pozytywne skojarzenia psiaka z wizytą w lecznicy dla zwierząt, gdzie pierwsze wizyty powinny być dla pupila wspomnieniem przyjemnym i pozbawionym zabiegów. Najlepiej, jak będą kojarzyły się czworonogowi z zabawą i smakołykami, co sprawi, że kolejne będą przebiegać bezproblemowo.
Dlatego wskazane jest, żeby przy pierwszych wizytach weterynarz tylko głaskał szczeniaka i zaglądał mu do pyszczka, za co pupil zachowujący się spokojnie powinien zostać nagrodzony smakołykiem. Po dwóch czy trzech takich wizytach młody piesek powinien przywyknąć do zapachów i warunków panujących w lecznicy. Dopiero później można wykonywać szczepienia.
Rodzaje szczepień
Szczepienia psa nie powinny odbywać się wcześniej, niż w wieku sześciu czy siedmiu tygodni, ponieważ większość szczepionek niszczy cenne przeciwciała, które zawarte są w mleku psiej mamy. Obowiązkowym szczepieniem w Polsce, które powinno być wykonywanie regularnie jest przeciw wścieklizna. W krajach, gdzie odnotowuje się przypadki wścieklizny, to wszystkie psy powinny być systematycznie szczepione.
W Europie największymi roznosicielami wścieklizny są lisy.
Wścieklizna rozwija się w ciągu dwóch tygodni nawet do sześciu miesięcy i jest roznoszona poprzez ślinę chorych zwierząt, najczęściej w przypadku ugryzienia. Może być również przeniesiona poprzez kontakt zarażonej śliny z błoną śluzową: oka, jamy ustnej czy nosa, a także w skutek kontaktu z raną. Wirus wędruje wzdłuż nerwów do mózgu wywołując zapalenie i wiele innych powikłań. W końcowej fazie dociera do gruczołów ślinowych i śliny.
Zarażane psy wścieklizną przeważnie unikają światła i z natury łagodne zwierzę staje się agresywne, a w miarę rozwoju choroby, aż 25% czworonogów rzuca się na ludzi i zwierzęta. Zwykle w ciągu sześciu dni od pojawienia się objawów zapadają w śpiączkę i kończą życie. Wścieklizną mogą zarazić się nie tylko zwierzęta, ale również ludzie, dlatego spotykając na swojej drodze zwierzę o nietypowych objawach należy zachować szczególną ostrożność.
Innymi chorobami przeciwko którym wskazane są szczepienia psa, ale nieobowiązkowe to:
- nosówka,
- parwowiroza,
- zakaźne zapalenie wątroby,
- kaszel kenelowy,
- leptospiroza,
- koronowiroza.
Nosówka jest pierwszą chorobą wirusową atakująca psy, przeciw której została wynaleziona szczepionka. Na początku choroba objawia się utratą apetytu, kaszlem, bólem gardła i wyciekiem żółtej wydzieliny z oczu i nosa, a także może wystąpić biegunka i zapalenie jelit. W ciągu następnych trzech tygodni choroba może ulec nasileniu i wówczas występuje u zwierzęcia drżenie mięśni, ataki padaczkowe, co w rezultacie może doprowadzić do paraliżu. Szczeniaki mają przeważnie uszkodzone zęby. Po przebytej nosówce układ nerwowy psa może ulec uszkodzeniu.
Parwowiroza może być wynikiem mutacji kociego wirusa, zakażenie psa następuje w wyniku kontaktu czworonoga z chorym osobnikiem lub jego odchodami. U najmłodszych szczeniąt choroba często powoduje zapalenie mięśnia sercowego, co kończy się nagłą śmiercią, a w razie pokonania choroby pupil dochodzi do zdrowia przez kilka tygodni.
U starszych szczeniąt i osobników dorosłych objawami choroby to zapalenie jelit i gorączka wraz z wymiotami i biegunką.
Zakaźne zapalenie wątroby jest bardzo zaraźliwe idotyka przeważnie młode psiaki powodując niejednokrotnie ciężkie uszkodzenie wątroby. Dużo czworonogów nie ma żadnych objawów, a inne mają złą kondycję. W każdym z tych przypadków choroba zostaje rozprzestrzeniona poprzez wydalany mocz. Chore osobniki tracą apetyt, mają wyciek z oczu i nosa oraz duże pragnienie, czasem pojawia się krwawa biegunka. Najlepiej jest jak najszybciej zdiagnozować chorobę.
Kaszel kenelowy należy do niegroźnych chorób, które dotykają psy w różnym wieku i samoistnie ustępuje. Suchy kaszel o różnym nasileniu powoduje zapalenie tchawicy i oskrzeli, przy czym mogą towarzyszyć problemy z przełykaniem i nudności. Choroba zostaje rozprzestrzeniona drogą kropelkową wśród psów, które znajdują się na ograniczonej przestrzeni, szczególnie latem w psich hotelach.
Leptospiroza wywoływana jest przez różne szczepy bakterii i roznoszona jest przez zakażony mocz i może być niebezpieczna także dla człowieka. Atakuje ona nerki w skutek czego następuje chroniczna niewydolność nerek. Poważny stan choroby to: nieświeży oddech, owrzodzenie jamy ustnej, wymioty i apatia. U osobników, które przeszły chorobę dochodzi do trwałego uszkodzenia nerek.
Koronowiroza to zaraźliwa choroba występująca na całym świecie, która objawia się zapaleniem żołądka i jelit oraz wymiotami i biegunką. Przebieg jej jest przeważnie łagodny. Narażone są psy w każdym wieku i wszystkich ras, a choroba szczególnie atakuje szczeniaki w wieku 6 – 12 tygodni. Zbliżony jest do koronowirusów występujących u ludzi, kotów i świń. U większości dorosłych psów choroba przebiega bezobjawowo.
Szczepienia psa mogą być przeprowadzane w postaci zastrzyków czy kropli do nosa.
Na rynku istnieją szczepionki, które produkowane są przeciwko kilku chorobom, co zmniejsza ilość wizyt w gabinecie weterynaryjnym, a tym samym jest to mniej stresujące dla pupila. W takim przypadku najlepiej doradzi weterynarz. Dorosły pies co rocznie powinien być obowiązkowo szczepiony przeciw wściekliźnie, natomiast inne szczepienia są dobrowolne, o czym należy pamiętać.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie