GeoZoo » Kot » Schorzenia układu nerwowego u kota
Schorzenia układu nerwowego u kota

Schorzenia układu nerwowego u kota

Schorzenia układu nerwowego u kota mogą zostać wywołane błahymi, jak również poważnymi przyczynami. Trzeba bacznie obserwować wygląd i zachowanie zwierzęcia. W przypadku powtarzających się dolegliwości należy zabrać kociego przyjaciela do lecznicy dla zwierząt.

Schorzenia układu nerwowego u kota mogą przebiegać łagodnie albo być tragiczne w skutkach. Układ nerwowy pełni bardzo ważną rolę w świecie zwierząt i ludzi. Przyczyn schorzeń może być wiele. Przeważnie to przypadłości wrodzone albo nabyte. Jakość życia kota wpływa na funkcjonowanie tego narządu i długość życia zwierzęcia.

Budowa i funkcjonowanie układu nerwowego

Schorzenia układu nerwowego u kota wpływają niekorzystnie na jego stan zdrowia psychicznego i fizycznego. Układ nerwowy ma za zadanie regulować wszystkie funkcje życiowe zachodzące w organizmie i zapewnić współpracę, a także koordynację czynnościową różnych jego struktur.

Układ nerwowy umożliwia również łączność funkcjonalną pomiędzy organizmem i środowiskiem zewnętrznym. Dokonuje tego przy użyciu receptorów, w których następuje pobudzenie przekazywane do narządów i innych struktur wykonawczych zwanych efektorami.

Droga przebyta przez pobudzenie od receptora do efektora jest łukiem odruchowym, utworzonego przez wiele nerwów. Układ nerwowy budowany jest głównie przez tkankę nerwową, składającą się z komórek nerwowych czyli neuronów i gleju, powstałego z komórek glejowych.

Neuron zbudowany jest z:

  • dendrytów,
  • aksonu,
  • osłonki mielinowej,
  • zakończenia aksonu.

W skład układu nerwowego wchodzą:

  • układ nerwowy ośrodkowy,
  • układ nerwowy obwodowy,
  • układ nerwowy autonomiczny.

Układ nerwowy ośrodkowy zbudowany jest z:

  • rdzenia kręgowego,
  • mózgowia,
  • opon mózgowia i opon rdzenia kręgowego.

Rdzeń kręgowy leży w kanale kręgowym i posiada kształt sznura, który jest trochę spłaszczony grzbietowo-brzusznie. Łączy on mózgowie z resztą ciała. Umożliwia też przekazywanie informacji z narządów i ze środowiska zewnętrznego do mózgowia. Sygnały płynące z mózgowia pozwalają na kontrolę funkcjonowania organizmu i przekazanie odpowiedzi na zewnętrzne bodźce.

Mózgowie stanowi część układu nerwowego ośrodkowego, który umiejscowiony jest w jamie czaszkowej. Pokryty jest oponami mózgowia i podzielony jest na 5 głównych części: kresomózgowie nazywane mózgiem, międzymózgowie, śródmózgowie, tyłomózgowia wtórnego i rdzenia przedłużonego. W skład tyłomózgowia wchodzą: most i móżdżek, który u zwierząt kształtem zbliżony jest do kuli.

Opony mózgowia i opony rdzenia kręgowego mają za zadanie chronić te narządy, do których należą. Zbudowane są z opony twardej, pajęczynówki i opony miękkiej.

Układ nerwowy obwodowy komórki nerwowe z wyjątkiem czuciowych ma zlokalizowane w układzie nerwowym ośrodkowym. Zbudowany jest z neuronów rdzeniowych, nerwów rdzeniowych, nerwów czaszkowych i zwojów nerwowych.

Układ nerwowy autonomiczny funkcjonuje somatycznie poza świadomością zwierząt i ma główny aspekt czynnościowy. Większość jego czynności nie zależy bezpośrednio od woli zwierząt. Mogą być realizowane podczas snu, a także utraty przytomności. Układ nerwowy autonomiczny znajduje pod wpływem układu nerwowego ośrodkowego i gruczołów dokrewnych.

Układ ten ma inaczej rozmieszczone neurony niż układ nerwowy somatyczny. Większość jego neuronów leży na obwodzie w zwojach autonomicznych. Jest on podzielony na części: współczulną i przywspółczulną. Układ nerwowy autonomiczny wpływa na pracę narządów wewnętrznych zwierzęcia, odpowiedzialnych za procesy krążenia krwi, przemiany materii i rozmnażania.

Powszechne choroby układu nerwowego u kota

Schorzenia układu nerwowego u kota dotyczą wszystkich ras w mniejszym lub większym stopniu. Mogą częściej atakować kocich seniorów lub samców w zależności od choroby i jej przyczyny. Trzeba dbać o zdrowie zwierząt. Nie wolno jednak leczyć kota samodzielnie ani podawać mu lekarstw przeznaczonych dla ludzi.

Powszechnie występujące schorzenia kociego układu nerwowego:

  • Padaczka czyli epilepsja, powodująca skurcze mięśni, drgawki albo konwulsje.
  • Zapalenie opon mózgowych, przy których niezbędna jest natychmiastowa pomoc. Objawami tej choroby są: konwulsje, drgawki, podpieranie głowy o przedmioty, ból głowy.
  • Zapalenie ucha środkowego lub wewnętrznego. W skutek choroby następuje brak równowagi i koordynacji ruchów.
  • Udar, który powoduje szereg objawów odbiegających od normy. Stworzenie chodzi w kółko, jest częściowo sparaliżowane. Poza tym ma przymknięte powieki, a oczy rozbiegane.
  • Tężec powodujący szereg nieprawidłowości. Zwierzę przewraca się, łapy są sztywne, widoczne są trzecie powieki, ogon jest wyprostowany. Poza tym występują skurcze pyska. Choroba ta częściej atakuje psy niż koty.
  • Dyskopatia w odcinku piersiowym albo lędźwiowym. W wyniku tej choroby następuje porażenie tylnej części ciała, któremu może towarzyszyć ostry ból.
  • Wścieklizna, która jest śmiertelną chorobą. Powoduje ślinotok i widoczne zmiany w zachowaniu i wyglądzie kota.
  • Zatrucie, w skutek którego występuje ślinotok, ale mogą również pojawić się inne objawy.
  • Nowotwór mózgu, który jest u kota przyczyną skurczy mięśni, drgawek albo konwulsji. Występuje również utrata równowagi.
  • Choroby móżdżku prowadzące do niedorozwoju czy zwyrodnienia. W wyniku tego schorzenia następuje utrata równowagi i brak koordynacji ruchów.
  • Choroby błędnika czyli infekcja, nowotwór albo stan zapalny. Występują niekontrolowane ruchy gałek ocznych, nietypowe odchylenie głowy, brak koordynacji ruchów, utrata równowagi.
  • Niedobór tiaminy, w wyniku której występuje utrata równowagi i brak koordynacji ruchów. Przyczyną może być zjedzenie przez kota surowej ryby. Trzeba w takim przypadku jak najszybciej zabrać kota do lecznicy dla zwierząt. Lekarz zrobi zwierzęciu zastrzyk z tiaminy. Przyczyną niedoboru tiaminy jest zła dieta, którą należy zmienić.

Schorzenia układu nerwowego u kota mają różne przebiegi w zależności od ich przyczyn. W każdym przypadku należy udać się do lekarza weterynarii, który zbada kociego pacjenta, postawi diagnozę i zastosuje odpowiednie leczenie. Niektóre choroby układu nerwowego wymagają leczenia w klinice dla zwierząt, szczególnie w przypadku nowotworów.

Scroll to Top