Żywienie i zdrowie gekona

Żywienie i zdrowie gekona wpływa na jego zachowanie i wygląd. Zwierzętom tym trzeba stworzyć odpowiednie warunki do życia. Powinny być one zbliżone do ich środowiska naturalnego. Gadom tym należy podawać świeży pokarm, żeby zachowały siły witalne i nie chorowały.

Żywienie i zdrowie gekona jest bardzo ważne w ich hodowli i rozmnażaniu. Należy pamiętać, że chore zwierzęta rozpoznaje się po ich wyglądzie i zachowaniu. Nie wolno jaszczurek leczyć samodzielnie. Prawidłowo żywione i trzymane w higienicznych warunkach będą zdrowe i żywotne. Zwierzęta te posiadają swoich miłośników na całej kuli ziemskiej. Gekony w porównaniu z innymi gadami nie są zbyt wymagającymi zwierzętami.

Catering gekona

Żywienie i zdrowie gekona ma wpływ na jego kondycję i samopoczucie. Dla każdego pasjonata tych gadów największym wyzwaniem jest zapewnienie im pełnowartościowego pokarmu, podawanego w odpowiednich proporcjach. Pożywieniem niedużych gekonów są głównie owady. Natomiast większe osobniki preferują pokarm zwierzęcy.

Spożywają one małe kręgowce, takie jak ptaki czy gryzonie. Mięso i owady nie są bogate w wapń, dlatego gekony powinny mieć w terrarium zapewnione dodatkowe źródło wapnia. Wybierając dla siebie odpowiedni pokarm posługują się głównie węchem. Dlatego do błędów pielęgnacyjnych zaliczone jest nieprawidłowe żywienie gekonów.

Przykładem może być zbyt mała zawartość białka czy tłuszczów w diecie. Jeżeli na przykład młode osobniki w okresie intensywnego rozwoju nie otrzymają dostateczną ilość wartościowego pokarmu, dochodzi do opóźnienia we wzroście. Potomstwo, które przyjdzie na świat powinno mieć podawany obfity pokarm.

W pożywieniu młodych gekonów bardzo ważne są owady karmowe. Insekty karmowe po zakupie trzeba napoić i nakarmić. Nie wolno podawać wycieńczonych i chorych owadów, aby zwierzęta te nie zostały narażone na rozmaite choroby. Owady podawane tym gadom są bogate w białko i tłuszcze.

Pożywieniem jaszczurek są: mącznik młynarek, szarańcza wędrowna, muchy plujki czy świerszcz śródziemnomorski. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie poideł kroplowych, które powinny być często zmieniane. Świeżą wodę przede wszystkim należy podawać w czystych pojemnikach.

Zdrowie gekona

Żywienie i zdrowie gekona uzależnione jest od troskliwej i prawidłowej opieki jego opiekuna. Zwierzęta te są zmiennocieplne, dlatego wymagają właściwego zakresu temperatury. Powinien zostać dokładnie określony dla każdego gatunku. Czynnik ten warunkuje apetyt, trawienie, tempo metabolizmu i przyswajanie składników pokarmowych.

Poza tym wpływa na efektywność reakcji odpornościowych i jest wyznacznikiem aktywności godowej. Wiele z nich lubi wygrzewać się na słońcu. Z tego względu najlepiej czują się w temperaturze 32-37^oC. Większość gekonów woli temperaturę powyżej 24^oC. Część z nich prowadzi dzienny styl życia, a inne nocny.

Gekony często zapadają na różne choroby spowodowane niewiedzą ich opiekunów. Na przykład ilość pokarmu należy dostosować do dziennego zapotrzebowania tych zwierząt.

Oznaką dobrego żywienia zwierzęcia jest jego aktywność i dobra kondycja.

Do najczęstszych chorób, które atakują jaszczurki należy zaliczyć:

1. Choroby zakaźne:

Adenowirus powoduje ogniskowe zmiany zapalne w miąższu wątroby. Objawy to najczęściej apatia i okresy zmieniającego się łaknienia. Zakażenie powoduje anoreksję, wychudzenie i śmierć jaszczurki.
Infekcje z udziałem salmonella często występują u gekonów. Powodem zakażenia mogą być skorupki kurzych jaj i jama lęgowa. W większości przypadków gady te są zdrowymi nosicielami choroby. Objawy chorobowe to: apatia, brak apetytu i wyniszczenie organizmu zwierzęcia, a nawet nagła śmierć.
Powstawanie ropni to również częste schorzenia u gekonów. Powierzchnie zmienionej skóry są obrzękłe i szorstkie w dotyku. Na palcach ich obwód może ulec zwiększeniu. Schorzenie to wywołują bakterie.
Papillomatoza, gdzie choroba wirusowa rozwija się ponad dwa lata. Grzyby rozwijają się w uszkodzonym naskórku. Zmieniona część skóry przybiera biały wygląd. Samica ma zwykle zaatakowane okolice miednicy, a samiec okolicę ramion i kark. Po przebytej chorobie pozostają trwałe blizny.

2. Grzyby:

Grzybica systemowa to częste przypadki u gekonów.
Grzybica skóry, gdzie infekcja jest rzadsza nić u węży. Objawy to strzępki białych miejsc naskórka lub zakrwawione strupy. Bardzo ważną role odgrywa tu pełnowartościowy pokarm.

3. Pasożyty:

Amebeza to zarażenie organizmu gekonów amebami. Pasożyty te z przewodu pokarmowego przedostają się do innych narządów. Objawami są: brak łaknienia, apatia i szybkie chudniecie. Na skórze mogą pojawić się zniekształcenia z powodu ropiejących zmian zapalnych.
Kokcydioza jest rozpowszechniona u gekonów. Na skutek choroby następują zmiany w pęcherzyku żółciowym i drogach żółciowych. Objawy to utrata apetytu, wychudzenie i zapalenie jelit. Nierzadko zdarzają się wypadki śmiertelne.
Pierwotniaki to ruchliwe wiciowce, które zasiedlają przewód pokarmowy gekonów. Objawami tego schorzenia są: brak łaknienia, wychudzenie, a czasami cuchnące biegunki.
Roztocza, które są ektopasożytami. Rozpowszechnione są u gekonów trzymanych długo w terrariach i pochodzących ze środowiska naturalnego. Gady te ocierają się i są niespokojne. Skóra pokrywa się białą warstwą skorupek jajowych i pozostałościami wilinek. W wyniku choroby następuje spadek odporności i brak łaknienia. W ciężkich przypadkach występuje niedokrwistość.

4. Choroby skóry i jej wytworów:

Problemy z linieniem są najczęściej następstwem przebytej lub trwającej choroby. Strzępy naskórka starego utrzymują się przez długi czas na nowej skórze. W niektórych miejscach może nagromadzić się nawet kilka warstw starego naskórka.
Zapalenie skóry to częste przypadki u gekonów. Schorzenie dotyczy pojedynczych zwierząt bądź małych grup.
Okaleczenia są częstymi przypadkami u gekonów i wszystkich jaszczurek. Ich przyczynami są najczęściej:
- skoki na szyby, ściany terrarium,
- upadki gekonów, które trzymane są w sposób nieprawidłowy przez dzieci,
- wzajemne walki spowodowane brakiem porozumienia w terrarium. Najczęściej walka o hierarchię bądź zbiornik.
Oparzenia, które najczęściej występują w okolicy brzucha. Takie oparzenia mają miejsca, gdy gad odpoczywa na gorącym grzejniku. Często również na osłonach pomp grzewczych czy na matach grzewczych, zamontowanych w podłożu.
Poparzenia chemiczne, które pojawiają się z niewiedzy właścicieli tych gadów. Oznacza to, że opiekunowie niegroźne rany często próbują leczyć nieodpowiednimi środkami dezynfekującymi. Najczęściej preparaty mają zbyt wysokie stężenie. Miejsce rany nie powinno być również spryskiwane zbyt często. Do lecznicy dla zwierząt trafiają gekony z nieodwracalnymi poparzeniami skóry.

Podsumowując żywienie i zdrowie gekona wpływa na jego metabolizm i zależy od poziomu wiedzy jego opiekuna. Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Istnieją lecznice weterynaryjne dla gadów i płazów. Na przykład najczęstszym objawem złego samopoczucia gekonów to złe warunki bytowania. Schorzenia mogą być również wynikiem nieodpowiedniej i mało urozmaiconej diety.