Świnka miniaturowa

Świnka miniaturowa to świat: zwierząt, gromada: ssaków, podgromada: żyworodnych i podrząd: świniokształtnych. Należy do rodziny świniowatych i rodzaju świni. Zwierzęta te szybko się rozwijają, co ułatwia ich rozmnażanie. Krewnymi świnek miniaturowych są świnie domowe.

Świnka miniaturowa nazywana jest też: świnką karłowatą, miniświnką, mikroświnką i amerykańską miniświnką. Zwierzęta te wykorzystywane były do badań medycznych ze względu na anatomiczne, fizjologiczne i biochemiczne podobieństwo do ludzi. Doskonale sprawdzają się jako zwierzęta domowe. Świnka miniaturowa wykorzystywana jest również w różnych rodzajach terapii.

Wspaniale sprawdza się w domach opieki i w szpitalach. Może również wspomagać dzieci z autyzmem i ze stanami lękowymi. Znana jest para miniaturowych świnek, które certyfikowane są przez Amerykańskie Stowarzyszenie Mini Świnek czyli American Mini Pig Association jako zwierzęta terapeutyczne. Ich opiekunem i trenerem była dziesięcioletnia Claire Barrow.

Rasy miniaturowych świnek

Świnka miniaturowa jest rasą stworzoną przez hodowców na bazie najmniejszych ras całego świata. Stworzenie to charakteryzuje się zadartym ryjkiem, co dodaje jej uroku. Zwierzęta te zdobyły wiele zwolenników na całym świecie. W Polsce również znajdują się zarejestrowane hodowle. Jednak mikroświnki nie są jeszcze tak popularna w naszej ojczyźnie jak w innych krajach.

Do najbardziej znanych i podstawowych ras świnek miniaturowych należą:

Wietnamska zwisłobrzucha, która pochodzi z Azji. Do Europy trafiła w 1866 roku w czasie otwarcia ZOO w Budapeszcie. Dorasta do 50 cm wysokości i maksymalnej wagi 60 kg.
Getyńska z miasta Göttingen w Niemczech, które jest znane w Polsce pod nazwą Getynga. Hodowla tych świnek została rozpoczęta w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia w Instytucie Hodowli Zwierząt i Genetyki na Uniwersytecie w Niemczech. Została wyselekcjonowana ze względu na jak najmniejszą masę ciała. Waga dorosłego osobnika wynosi około 30 kg, a wysokość sięga 30 cm. Współcześnie hodowana jest na szeroką skalę w wielu różnych lokalizacjach na świecie. Powstała w celu przeprowadzania badań biomedycznych, a stała się znanym zwierzęciem domowym.
Juliana, które są małymi świnkami i posiadają lekką budowę. Posiadają dłuższą sylwetkę niż wyższą. Charakterystyczną cechą tych zwierząt są kolorowe łaty.
Kunekune z Nowej Zelandii, gdzie została sprowadzona przez handlarzy i wielorybników w XIX wieku. Zwierzęta te są bezwonne i spokojne. Chętnie wykonują polecenia opiekuna.
Choctaw, która została w XVI wieku przywieziona do Ameryki Północnej przez hiszpańskich odkrywców. Palce ich kończyn są zrośnięte tworząc pojedynczą racicę. Charakteryzują sią mięsistymi koralami, które znajdują się po obu stronach szyi. Populacja ich uległa znacznemu zmniejszeniu. Obecnie szacuje się na około 100 osobników.

W wyniku krzyżowania rożnych ras świnek powstały nowe. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku najmniejsze miniaturowe świnki przyszły na świat w Wielkiej Brytanii i Kanadzie. Świnki miniaturowe różnią się między sobą przede wszystkim rozmiarem, masą ciała, długością i ubarwieniem sierści.

Świnka miniaturowa wychowywana w odpowiednich warunkach jest bardzo sympatyczna i towarzyska. Młode osobniki można oswoić bardzo szybko. Zwierzęta te są bardzo przyjacielskie w stosunku do ludzi. Uwielbiają nie tylko przytulać się do człowieka, ale również spać razem z opiekunem.

Wspólne cechy mikroświnek

Świnka miniaturowa wyróżnia się małym rozmiarem i niedużą wagą w porównaniu ze świnią domową, której masa ciała dochodzi nawet do 400 kg. Miniświnka mierzy w granicach 20-50 cm, a warzy w przedziale 25-60 kg. Dojrzałość płciową osiąga już w wieku 5-6 miesięcy. Cykl hormonalny świnek zaczyna się co trzy tygodnie.

Do wspólnych cech miniświnek należą:

zaokrąglona głowa,
krótki pysk,
zadarty ryjek,
krótka szyja,
pulchna sylwetka,
krótkie kończyny, które zakończone są racicami,
niski wzrost,
krótki ogon zakończony na końcu gęstą sierścią.

Świnka miniaturowa maksymalną masę ciała osiąga w ciągu 3-5 lat. Mikroświnki nie nadają się do zamieszkania wyłącznie w mieszkaniu, ponieważ nie jest ono naturalnym środowiskiem tych zwierząt. Dobrym dla nich rozwiązaniem jest dom z ogrodem, gdzie będą mogły ryć w ziemi. Nie mogą tylko przebywać w domu, muszą mieć kontakt z naturą, wystarczy trawnik. Zadbane świnki miniaturowe mogą żyć około 15 lat.

Zachowanie i temperament

Świnka miniaturowa jest zwierzęciem przyjacielskim, które lubi zabawy. Świetnie czuje się w towarzystwie ludzi i osobnika swojego gatunki, a zwłaszcza ze swoim opiekunem. Akceptuje również inne zwierzęta, w tym psy i koty. Miniświnka jest bardzo inteligentna i pojętna. Można nauczyć ją różnych sztuczek i komend.

Świnka miniaturowa po odpowiednim szkoleniu będzie, jak kot załatwiała się do kuwety o przystosowanych do niej wymiarach. Może również przychodzić na zawołanie i wychodzić na spacer w szelkach i na smyczy. Lubi pieszczoty i przytulać się do człowieka, a także głaskanie po brzuszku i za uszami. Do jej rozwoju niezbędną są różnego rodzaju zabawki.

Mikroświnki są bardzo czystymi stworzeniami. Lubią również kąpiele błotne i wodne. W świecie świnek miniaturowych knury są niżej w hierarchii. Oznacza to, że samice posiadają przewagę w stadzie. Troszczą się bardziej o rodzinę niż samce. Za pozwoleniem opiekuna świnka lubi dominować.

Zwierzęta te są żarłoczne. Z tego względu należy ograniczyć jedzenie, żeby nie miały nadwagi. Posiłki powinna otrzymywać dwa razy na dobę, najlepiej rano i wieczorem. Jest to stworzenie wszystkożerne. Jednak jej dieta powinna być odpowiednio wyważona. Dzienne zapotrzebowanie żywieniowe świnki wynosi w granicach 1-2% jej aktualnej masy ciała.

Doskonałym pokarmem dla świnek miniaturowych są rozmaite warzywa, zielenina, zboża, orzechy i w małej ilości owoce. Dobrze jest podawać grubo zmielone ziarna jęczmienia i pszenicy. Karma dla psów i kotów nie nadaje się dla tych zwierząt. Przysmakiem ich są banany i arbuz. Świnki również chętnie spożywają chleb gruboziarnisty. Oczy, uszy i skóra tych zwierząt wymaga regularnego sprawdzania.

Podsumowując świnka miniaturowa jest towarzyskim i przyjaznym zwierzęciem. W Polsce mamy obowiązek zarejestrowania świnki miniaturowej w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR). Zwierzęta te można kupić bądź zaadoptować. W zależności od rozmiarów i rasy cena jest zróżnicowana. Świnkę miniaturową w Polsce można kupić w granicach 300-1000 zł. Najmniejsze osobniki są najdroższe.