Polski owczarek nizinny to średniej wielkości pies pasterski. Posiada silny instynkt stróżowania. Jest psem wesołym i odważnym, ale jednocześnie dosyć hałaśliwym. Dzięki poczuciu bezpieczeństwa i wykorzystaniu nadmiaru energii jest czworonogiem szczęśliwym. Polski owczarek nizinny to świetny przyjaciel człowieka.
Polski owczarek nizinny to współcześnie pies stróżujący i do towarzystwa. Doskonałym sportem dla niego są agility. W Skandynawii zdobyły popularność jako psy ratownicze. Polecany jest dla sportowców, ludzi aktywnych i energicznych. Rasa ta również nadaje się dla alergików. Może występować pod inną nazwą: PON lub Polish lowland sheepdog.
Historia rasy
Polski owczarek nizinny jest psem starożytnym. Przodek tej rasy pochodzi prawdopodobnie z Tybetu. Psy dzięki handlarzom trafiły do Europy. Krzyżowano je z owczarkami węgierskimi, które sprowadzili w IV wieku Hunowie. Pierwsze źródła z zapiskami o tej rasie pojawiły się w XVI wieku. Prawdopodobnie mogły one dać początek rasie bearded collie. W Polsce zapiski o tych czworonogach pochodzą z XVII wieku.
Przebywały głównie na Podlasiu i Lubelszczyźnie. W tamtych czasach z powodu wartości użytkowej, psy towarzyszyły przede wszystkim chłopom. Nie zwracali oni uwagi na czystość rasy. Czworonogi te przez wieki pomagały pasterzom wypasać owce. Zainteresowania nimi na podłożu kynologicznym rozpoczęły się z początkiem ubiegłego stulecia.
W tym czasie planowaną hodowlę rozpoczęły trzy ziemianki. Były to: Marta Czetwertyńska-Grocholska oraz Wanda i Róża Żółtowskie. Wszystkie prace hodowlane przerwała II wojna światowa. Odrestaurowywanie tej rasy rozpoczęło się dopiero od 1950 roku. Polski owczarek nizinny został uznany przez FCI w 1963 roku.
Legenda o polskim owczarku nizinnym o imieniu Psyche głosi, że żył on w czasie II wojny światowej. Był bardzo inteligentnym i nie złomnym zwierzęciem. Potrafił wyczuć nadchodzące bombardowanie, ostrzegając przed nim ludzi. Dzięki odważnemu polskiemu owczarkowi nizinnemu ludzie zdążyli zejść do schronów.
Cechy zewnętrzne
Polski owczarek nizinny posiada prostokątną sylwetkę o krępej budowie. Klatka piersiowa jest głęboka o umiarkowanej szerokości. Grzbiet jest silnie umięśniony i równy. Waga jego mieści się w przedziale 14-20 kg. Wysokość suki wynosi 42-47 cm, a psa waha się w granicach 45-50 cm. Ma średniej wielkości i mocno owłosioną głowę.
Silną, muskularną i średniej długości szyję, bez podgardla, nosi raczej poziomo. Jego owalne oczy są wyraziste o barwie orzechowej z ciemnymi obwódkami. Posiada wiszące, średniej wielkości uszy w kształcie serca. Duża trufla może być czekoladowa bądź czarna. Ogon może być szczątkowy albo długi z obfitym włosem. Posiada dwuwarstwową szatę.
Włos okrywowy jest długi i gęsty, a podszerstek obfity i miękki. Szata u owczarka nizinnego nie może być falista ani wełniasta jak u pudla. Umaszczenie może być: jednolite, beżowe, szare, czarno-podpalane, czekoladowe. Pożądane jest również łaciate: białoczarne, albo białe z łatami beżowymi, szarymi czy brązowymi. Długość jego życia waha się w granicach 10-14 lat, a niekiedy dłużej.
Charakter i temperament
Polski owczarek nizinny to pies przeznaczony do pilnowania i zaganiania. Jest energiczny i żywiołowy oraz potrzebuje dużo ruchu. Może długo biegać bez większego wysiłku. Porusza się płynnym i długim krokiem. Jest bardzo zwinny i silny. Najlepiej sprawdza się w pasterstwie. Uwielbia przebywać na świeżym powietrzu.
Wymaga dziennie około czterech godzin ruchu. Na spacer powinien być wyprowadzany co najmniej trzy razy w ciągu dnia. Spacer nie powinien trwać poniżej 45 minut. Doskonale sprawdza się w stróżowaniu i pasterstwie oraz uwielbia agility. W stosunku do innych psów i zwierząt jest bardzo przyjazny.
Uwielbia pieszczoty i zabawy z ludźmi. Przyjaźnie nastawiony jest do dzieci, które nie robią mu krzywdy. Nie jest odporny na upały, ale zupełnie nie przeszkadza mu mroźna zima. Jest to pies zrównoważony i opanowany. Wygląda efektownie i budzi zainteresowanie.
Jest oddany swojemu opiekunowi, ale nie ufny w stosunku do obcych.
Pielęgnacja
Polski owczarek nizinny wygląda super, jeżeli jego gęste i długie włosy są odpowiednio zadbane. Futro tej rasy wymaga regularnej pielęgnacji. Szczenięta powinny być czesane codziennie po kilka minut. Młode psy do dwóch razy w tygodniu. Starszym psom wystarczy co tygodniowe szczotkowanie z użyciem odżywki, która ułatwia rozczesywanie. Kąpany powinien być w razie konieczności.
Od samego początku należy przyzwyczajać psa do dotykania, sprawdzania oczu, uszu i zębów oraz delikatnego szczotkowania. Należy zbierać jego wyczesane włosy, które nadają się do przędzenia. Polski owczarek nizinny nie jest psem chorowitym. Zalecane są badania oczu i bioder.
Wszyscy kynolodzy stwierdzają zgodnie, że jest to zdecydowanie polska rasa.
Podsumowując polski owczarek nizinny jest inteligentnym i pełnym pomysłów psem, który kocha ludzi. Nie jest łatwy do szkolenia, ale przy odpowiednim podejściu szybko się uczy. To prawdziwy przyjaciel, który nigdy nie zdradzi. Nie jest polecany dla ludzi, którzy nie lubią dużej dawki ruchu. Należy zapewnić mu wystarczającą ilość atrakcji, aby nie miał czasu na nudę. Jest to pies godny polecenia.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
