Orientacja psów w terenie uzależniona jest od rasy i indywidualnych predyspozycji czworonoga. Zmysł orientacji pomaga w codziennym funkcjonowaniu i w wykonywaniu powierzonych zadań. Niektóre psy wspaniale orientują się w terenie i należą do urodzonych eksploratorów.
Orientacja psów w terenie nie jest tak mocno rozwinięta, jak u ptaków. Niektóre psie rasy lepiej orientują się w przestrzeni, a inne słabiej. Orientacja w terenie jest trudna do wyrobienia przez naukę czy wychowanie. Można ją natomiast udoskonalić przez częste ćwiczenia. Nos służy czworonogom, jako najważniejszy narząd do poznawania świata.
Psie zmysły w orientacji przestrzennej
Orientacja psów w terenie możliwa jest dzięki narządom zmysłów, gdzie główne role odgrywa węch i słuch. Wzrok nie jest tak bardzo istotny, jak u ludzi. Jedynie charty posiadają bardzo dobrze rozwinięty narząd wzroku, który wykorzystują podczas polowania i zawodów. W przypadku tej rasy węch jest mniej istotny.
Czworonogi potrafią zwęszyć niektóre zapachy z odległości 1 km. Istnieją psy o szczególnych umiejętnościach. Doskonałym przykładem jest nowofundland, który jest w stanie zwietrzyć ląd nawet z odległości 16 km. Swoje wyczucie lądu sygnalizuje głośnym szczekaniem. Jest to niezwykle pomocne dla ustalenia właściwego kursu kutra rybackiego.
Znane są przypadki, kiedy nowofundlandy odnalazły wraki samolotów, które zostały zatopione w akwenach wodnych. Większość psów nie musi dobrze orientować się w terenie, ponieważ żyjąc wśród ludzi nie oddalają się zbytnio od miejsca swojego zamieszkania. Nie muszą więc odnajdywać drogi powrotnej.
Psy lubią wychodzić do ogrodu czy na podwórko, a niekiedy oddalić się od domu. Psie postrzeganie opiera się głównie na węchu. Pies może odczuwać zapachy nawet 10 tysięcy razy lepiej, niż człowiek. Towarzystwo czworonożnego przyjaciela może zapewnić osobom starszym i niepełnosprawnym wiele korzyści.
Psi węch został wykorzystany w służbie człowiekowi. Tropiąc, węsząc i analizując oraz segregując zapachy dzięki specjalistycznym szkoleniom, psy pomagają, np. służbom mundurowym, lekarzom, myśliwym czy osobom niepełnosprawnym. Ich praca w służbach ratowniczych jest nie zastąpiona.
Psy myśliwskie
Orientacja psów w terenie wielokrotnie była badana i obserwowana. Zdarzało się, że pies przywieziony pociągiem czy innym środkiem lokomocji w zamkniętym pomieszczeniu powrócił do domu. Przebył on drogę przez nieznane sobie okolice, którymi nigdy wcześniej nie biegał. Psy myśliwskie, jak również inne rasy obdarzone tym zmysłem są szczególnie cenione.
Niezastąpionym źródłem informacji dla czworonoga są zapachy. Poruszając obydwoma nozdrzami wie z którego kierunku napływa zapach. Psy tropiące są w stanie iść za śladem na lądzie, a nawet w wodzie. Poza tym potrafią określić czas pozostawienia zapachu i wskazać kierunek, w jakim podążyła osoba poszukiwana.
Istnieje specjalna grupa psów, które posiadają cechy wrodzone do wykonywania określonych zadań. Należą do niej wyżły, które przeznaczone są do: aportowania, wyszukiwania i polowania w wodzie. Przykładem jest wyżeł portugalski, który jest łagodnym i wytrzymałym psem myśliwskim. Dostosowuje się do różnych warunków środowiskowych.
Pies myśliwski musi być dobrze wyszkolony, żeby mógł brać udział w polowaniu. Niezastąpioną pomocą podczas polowania okazuje się chęć psa do współpracy z człowiekiem. Psy można przydzielić do prac według wyglądu zewnętrznego, ze względu na predyspozycje i rodzaj wyszkolenia. Psy myśliwskie podzielone są na siedem podstawowych grup.
Podsumowując orientacja psów w terenie pomaga im odnaleźć drogę powrotną do domu. Pies myśliwski po specjalistycznym szkoleniu jest niezastąpiony w swoich zadaniach. Czworonogi podobnie jak inne zwierzęta wykazują także poczucie czasu i to najczęściej w obrębie doby. Niekiedy potrafią też wyczuć upływ dłuższych odcinków czasowych, jak na przykład jednego tygodnia.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
