GeoZoo » Kot » Orientacja kotów w terenie
Orientacja kotów w terenie

Orientacja kotów w terenie

Orientacja kotów w terenie pomaga im w codziennym funkcjonowaniu. Koty należą do urodzonych eksploratorów i wynika to nie tylko z ich uwarunkowań łowieckich, ale również z silnej potrzeby terytorialności. Koty wspaniale orientują się w terenie.

Orientacja kotów w terenie ułatwia im polowanie na ptaki czy małe gryzonie. Koty przeważnie posiadają swoje terytorium, które starają się chronić i panować nad nim. Potrzeba eksploracji terenu należy do elementarnych kocich potrzeb. Nie jest ważne czy kot żyje w środowisku naturalnym czy w domu, posiada on ciągłą potrzebę przeszukiwania obszaru.

Przestrzeń życiowa kota

Orientacja kotów w terenie wynika to z ich naturalnych potrzeb. Koci przyjaciel odziedziczył badanie terenu i łowiectwo po swoich przodkach. Koty są zwierzętami ruchliwymi i chętnie wykorzystują możliwości poruszania się we wszystkich trzech kierunkach, a nie tylko w poziomie. Dobrze czują się gdy mogą dowolnie przebywać w domu, gdzie są bezpiecznie.

Większość kotów pomimo, że są zwierzętami terytorialnymi nie oddala się zbytnio od miejsca swojego zamieszkania. Nie muszą wówczas odnajdywać drogi powrotnej. Często wykazują umiejętność powracania nawet jak są przewiezione na odległość kilku kilometrów od domu w torbie lub osłoniętym koszu.

Drogą przez las kot może powrócić do miejsca pobytu nawet z odległości kilkunastu kilometrów. Droga miejska jest dla niego znacznie bardziej skomplikowana i niebezpieczna. Zagrożeniem są tu dla niego przede wszystkim inne psy i ruch uliczny. Taka podróż z odległości jednego kilometra będzie dla kota niemałym wyczynem.

Koty lubią także wychodzić do ogrodu czy na podwórko. Z dużą zręcznością potrafią pokonać płoty i siatki. Niekiedy koty wychodzące z domu mogą oddalić się o kilkaset metrów. Droga powrotna nie powinna sprawić im problemu, ponieważ doskonale orientują się w terenie. Jednak najbezpieczniejszym miejscem dla kotów domowych jest dom.

Rola zmysłów w orientacji przestrzennej

Orientacja kotów w terenie może przebiegać bez zarzutów dzięki doskonale rozwiniętym narządom zmysłów i włosom czuciowym. Najlepiej rozwinięty jest narząd słuchu. Zakres słyszalności fal dźwiękowych jest u kotów znacznie szerszy, niż u ludzi. Obejmuje częstotliwość drgań od 10 do 65000, a nawet do 80000 na sekundę.

Kot wyczuwa nawet najmniejszy ruch i słyszy bardzo ciche dźwięki o wysokiej częstotliwości. Futrzaki posiadają wyższą, niż u ludzi zdolność widzenia w mroku. Natomiast koci dotyk wspomagany jest przez włosy czuciowe czyli wibrysy. Pozwalają one określić odległość od określonego przedmiotu czy przeszkody. Koty mają zwykle 24 ruchome włosy czuciowe.

Te wyostrzone zmysły pomagają kotu doskonale orientować się w terenie. Kocie łapy również spełniają ważną rolę w życiu kota. Potrafią one skradać się bezszelestnie. Służą one także do zbierania informacji o otoczeniu. Znajdujące się w nich liczne połączenia nerwowe pozwalają dokładnie zbadać podłoże czy otaczające kota przedmioty.

Kot na drzewie

Koci terytorializm

Orientacja kotów w terenie jest na wysokim poziomie zarówno w dzień jak i w nocy. Koci wzrok porą nocną jest wyostrzony. Kocie terytorium jest bardzo zróżnicowane i zależy od wielu czynników. Mogą to być małe obszary, jak również duże terytoria. Mały obszar jest bardziej kontrolowany przez kociego towarzysza i silniej odczuwa on zachodzące w nim zmiany.

Koty potrafią również spokojnie egzystować w równoległych przestrzeniach, gdy ich drogi nie przecinają się zbyt często. W przeciwnym razie może dochodzić do konfliktów, a nawet kocich walk. Relacje panujące pomiędzy kotami stają się bardziej napięte w przypadku większej liczby osobników rywalizujących o jedno terytorium.

Orientacja kotów w terenie to jeden z najważniejszych elementów życia futrzaka. Jest to silnie zakorzenione dziedzictwo po przodkach, co należy respektować. Trzeba kota zrozumieć i wspierać w utrzymaniu własnego terytorium i panowania nad nim. Koty podobnie jak inne zwierzęta wykazują również poczucie czasu najczęściej w obrębie doby. Mogą również wyczuć upływ dłuższych odcinków czasu, np. jednego tygodnia.


ZOBACZ TAKŻE

[pt_view id=”6f01e38f2y”]