GeoZoo » Ptak » OPIEKA NAD NIEROZŁĄCZKAMI RUDOGŁOWYMI
Śpiąca nierozłączka rudogłowa

OPIEKA NAD NIEROZŁĄCZKAMI RUDOGŁOWYMI

Opieka nad nierozłączkami rudogłowymi nie jest trudna. Najlepiej, jak opiekunem ptaków jest miłośnik przyrody, który kocha zwierzęta. Nierozłączki to ptaki stadne, dlatego warto je trzymać parami. Trzeba codziennie i badawczo obserwować stan zdrowia oraz kondycję ptaków.

Opieka nad nierozłączkami rudogłowymi nie stwarza problemów, pod warunkiem nabycia zdrowych osobników. Zwierzęta nie powinny być domowym dodatkiem. Należy traktować je, jak członków rodziny. Nie wolno zaniedbywać skrzydlatych pupili. Na czas wyjazdu w delegację czy na urlop, należy znaleźć osobę chętną do zaopiekowania się papugami.

Bezpieczny dom

Opieka nad nierozłączkami rudogłowymi to nie tylko dbanie o ich pożywienie i zdrowie, ale również troska o bezpieczne bytowanie ptaków. Przed wypuszczeniem papużek z klatki należy zamknąć drzwi i wszystkie okna, aby pupile nie wyleciały na dwór. Na wolności oswojone ptaki nie poradzą sobie i czeka tam ich wiele niebezpieczeństw.

Podstawowymi zajęciami, jakie trzeba wykonać w trosce o zdrowie ptaków to:

  • Zamontowanie klatki w widnym miejscu pokoju, bez przeciągów i bezpośredniego nasłonecznienia.
  • Zaglądanie do klatki dwa razy dziennie w celu sprawdzenia czy zachowanie ptaków i ich wygląd nie odbiega od normy.
  • Sprawdzanie każdego dnia prawidłowość rozstawienia drutów w klatce.
  • Brak rozpylania środków owadobójczych w pokoju, gdzie zamieszkują skrzydlate pupile.
  • Uniemożliwienie ptakom dostępu do gorących grzejników, lekarstw i toksycznych roślin.
  • Zabezpieczenie okien siatką lub ich zamknięcie, jeżeli ptaki wypuszczone są z klatki.
  • Podawanie codziennie świeżej i czystej wody oraz owoców czy warzyw. Nie  należy zapominać o zieleninie.
  • Zamontowanie poideł kulkowych i karmników.
  • Mycie codziennie naczyń z przeznaczeniem na pokarm i wodę.
  • Zabranie niezjedzonego przez ptaki miękkiego pokarmu.
  • Pozwolenie papużkom na korzystanie z kąpieli w plastikowym baseniku czy miseczce.
  • Dokonywanie korekcji długości pazurów.
  • Wymienianie w miarę potrzeby zabrudzonego podłoża w klatce czy wolierze. 

Klatka lub woliera

Opieka nad nierozłączkami rudogłowymi zwykle należy do jego opiekuna. Jak wszystkie zwierzęta trzymane w domowych warunkach, ptaki powinny mieć swoje pomieszczenie. Muszą posiadać własną klatkę lub wolierę, z których można je wypuszczać, ale tylko pod nadzorem człowieka. Wynika to przede wszystkim z troski o bezpieczeństwo ptaków. Fruwając mogłyby wyrządzić sobie krzywdę.

Mieszkaniem papużek żyjących w niewoli jest klatka lub woliera. Wielkość klatki zależna jest od ilości osobników i predyspozycji ptaków. Minimalne długość dla pary nierozłączek wynosi 80 cm. Najlepsze są woliery, w których ptaki chętnie się rozmnażają. Im większe jest pomieszczenie dla skrzydlaków, tym lepiej. Przegęszczenie jest stresującym czynnikiem.

W ciasnej klatce ptaki czują się źle. 

Klatka metalowa z plastykowym dnem jest dobrym rozwiązaniem, ze względu na łatwość dezynfekcji. Dobrze, jak pręty zamontowane są w poziomie, o małym odstępie między nimi. Bezpiecznym rozwiązaniem są pręty chromowane. Najlepiej, jak pomieszczenie posiada wysuwaną szufladą ze względu na łatwość sprzątania i niestresowania podopiecznych. Dno klatki lub szufladę trzeba wysypać piaskiem. 

Drzwiczki w klatce pełnią ważną rolę. Powinny mieć odpowiednią wielkość z przystosowaniem do wkładania naczyń z pokarmem, żerdek, a także odłapywanie ptaków. Drzwiczki powinny posiadać solidne zamknięcie, żeby ptaki nie mogły wydostać się na zewnątrz. Dobrze, jak znajdują się w dolnej części pomieszczenia, ponieważ nie stresują papużek.

Nierozłączka rudogłowa siedząca na dłoni opiekuna.

Wyposażenie klatki

Wyposażeniem klatki  to naczynia na wodę i ziarno, które powinny być stabilne i łatwe do mycia. Ptaki nie powinny mieć możliwości przewrócenia naczyń czy zanieczyszczenia wody odchodami. Doskonałe do suchego pokarmu i wody są zawieszone na klatce dozowniki. Głównym elementem składowym klatki są żerdki, na które najlepiej nadają się: gałązki wierzby, czarnego bzu, klonu, brzozy czy topoli.

Ich rozmieszczenie ma wpływ na samopoczucie ptaków.

Nierozłączki rudogłowe uwielbiają wodne kąpiele, jak kanarki czy zeberki. W tym celu dobrze jest zawiesić w otworze drzwiczek specjalny basenik, który uniemożliwi rozpryskiwanie wody po całej klatce. Do ptasiego pomieszczenia można również wstawić porcelanową miseczkę z wodą. Po kąpieli basenik lub miseczkę należy zabrać i wymyć.

Roczne nierozłączki rudogłowe zdolne są już do rozmnażania. Pary powinny mieć zapewnione drewniane budki lęgowe, o wymiarach 18 x 18 x 25 cm. Najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie jej w górnym narożniku klatki. Natomiast w wolierze lepiej zamontować budkę lęgową w najwyższym położeniu.

W komfortowo wyposażonej wolierze papugi czują się wspaniale.

Opieka nad nierozłączkami rudogłowymi spełnia ważną rolę w życiu tych barwnych ptaków. Skrzydlaci przyjaciele powinni swoje życie spędzać w zdrowiu i radości. Papużki nierozłączki mogą urozmaicać życie domownikom. Szybko uczą się prostych sztuczek. Mowę ludzką naśladują z trudem. Dawniej hodowano je parami. W dzisiejszych czasach panuje pogląd, że papugi te lubią towarzystwo własnego gatunku.


Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie

ZOBACZ TAKŻE

[pt_view id=”6f01e38f2y”]