Opieka nad jeżem w dużym stopniu zależy od ludzkiej wiedzy i pomocy. Nie wszystkie zwierzęta żyjące na wolności są w stanie same zadbać o swoje bezpieczeństwo i jedzenie. Poza tym okaleczone albo chore są często bezradne i trudno będzie im przetrwać bez pomocy człowieka.
Opieka nad jeżem dotyczy gatunków europejskich, zamieszkujących Azję i Afrykę oraz hodowlanych. Zwierzęta te żyją na wolności często w lasach na terenach parków czy ogrodów. Część z nich przystosowała się do warunków panujących w ogrodach zoologicznych. Stworzenia te często są pod szczególną ochroną ze względu na grożące im wyginięcie. Ludzkie wsparcie może uratować życie wolno żyjącym jeżom.
Opieka nad jeżem hodowlanym
Opieka nad jeżem hodowlanym wymaga określonej wiedzy i troskliwej opieki. Należy stworzyć tym zwierzętom miejsce do życia i higieniczne warunki bytowania, które powinny być zgodne z ich potrzebami. Rosnące osobniki muszą otrzymywać witaminy i substancje mineralne, gdyż tylko w taki sposób mogą osiągnąć wagę „snu zimowego”. Młode o wadze 600-700 g i dorosłe jeże o wadze 1000-1200 g są gotowe hibernować.
Opieka nad jeżem to przygotowanie zwierzęciu miejsce do przebywania i spania. Pomieszczenie jeża powinno być zaopatrzone w kryjówki i górne zamknięcie. Od spodu należy izolować licznymi warstwami papieru gazetowego. Do budowy kryjówek trzeba użyć dużo pogniecionego papieru. Wybieg powinien wynosić co najmniej 2m2. Zalecane jest, aby ogrodzenie wybiegu było proste i miało nie mniej niż pół metra wysokości.
Niektóre jeże przeznaczają na wybiegu stałe miejsce na pozostawianie odchodów. Spore warstwy papieru zapewnią utrzymanie wybiegu w czystości. Warto jest zapamiętać, że kał zdrowych osobników jest walcowaty i w zależności od pobieranego pokarmu przybiera kolor brązowy do zielonobrązowego. W przypadku większej ilości jeży zwiększa się teren wybiegu i ilość sypialni.
Hibernacja jeża
Jeż nie musi zapadać w sen zimowy, jeżeli temperatura otoczenia jest wysoka. Jeż hibernuje po spełnieniu określonych warunków.
Przede wszystkim musi posiadać:
- odpowiednią wagę ciała,
- odłożony zapas tłuszczu,
- zmiany hormonalne.
Ponadto musi nastąpić zmiana temperatury otoczenia, aby jeż hibernował. Tłuszcz pokrywa zapotrzebowanie na energię. W okolicy łopatek umiejscowiony jest tłuszcz brunatny. Jest on określany jako „narząd snu zimowego”.
Podczas snu zimowego wszystkie przemiany materii są znacznie ograniczone:
- słabnie tętno,
- maleje częstość oddechów,
- temperatura ciała obniża się w zależności od temperatury otoczenia, a nawet spada do 1oC.
Opieka nad jeżem w ZOO
Opieka nad jeżem w ogrodzie zoologicznym polega na zatrudnieniu wykwalifikowanej kadry, która odpowiednio zajmie się zwierzętami. Dlatego podawanie posiłku o określonej porze jest bardzo ważne dla właściwego funkcjonowania tych stworzeń. Pracownicy w ZOO są odpowiednio pod tym względem przeszkoleni i przygotowani do pracy z jeżami. Często mają ukończone studia wyższe na kierunku weterynaryjnym.
W ogrodzie zoologicznym zwierzęta oprócz regularnie podawanego posiłku i wody mają zapewnioną opiekę medyczną oraz odpowiednie warunki bytowania. Na przykład potomstwo przychodzące na świat otrzymuje potrzebne szczepienia. Opiekunowie nie oswajają zwierząt, zajmując się nimi na dystans.
Niejednokrotnie w ogrodach zoologicznych jak najwierniej odtworzone jest naturalne środowisko. Budowana jest duża otwarta przestrzeń, przypominająca środowisko naturalne Afryki czy Azji. Takie rozwiązanie podoba się zwierzętom i zwiedzającym. Jest to wspaniały raj dla mieszkańców ogrodów zoologicznych.
Podsumowując opieka nad jeżem przekłada się na jego kondycję, prawidłowy rozwój samopoczucie, rozmnażanie i długość życia. Wiele tych zwierząt należy do gatunków zagrożonych. Kula ziemska traci bezpowrotnie bogactwo gatunków jeży w skutek niszczycielskiej działalności człowieka. Ludzie naruszają równowagę środowiska, w którym żyją i dopuszczają do wymierania gatunków ze świata fauny.
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
