Kot birmański jest atrakcyjnym, średniej wielkości futrzakiem o łagodnym usposobieniu. Zaliczany jest do półdługowłosych kotów. Jest energiczny, nieustraszony i niezwykle gadatliwy. Ze względu na swój wygląd i charakter zajmuje szczególne miejsce w świecie kotów.
Kot birmański jest nadzwyczaj inteligentny i czuły oraz lojalny. Jak jego nazwa wskazuje pochodzi z Birmy. Jest łatwym w pielęgnacji i niewymagającym zwierzęciem. Nie znosi on samotności. Uwielbia ludzkie towarzystwo, dlatego doskonale nadaje się dla rodzin z dziećmi. Jest bardzo oddany swojemu opiekunowi, tworząc z nim nierozerwalną więź.
Historia rasy
Kot birmański jest zwierzęciem owianym tajemnicą. Nie jest znane dokładnie jego pochodzenie. Zwany jest on świętym kotem birmańskim. Znany jest przeważnie z legend. W klasztorze znajdującym się w Birmie mnichom towarzyszyła ta kocia rasa. Wierzyli oni, że kiedy umrą ich dusza w cieli się w ciało kota, aby ponownie odrodzić się w ciele człowieka.
Znana legenda na podstawie której powstał firm głosi, że mieszkańcy Birmy wybudowali dla swojej bogini Tsun – Kyan – Kse świątynie Lao – Tsun. Pewnego wieczoru Bramirowie prześladujący lud Birmańczyków zamordowali w niej modlącego się tam kapłana Mun – Ha. W świątyni mieszkała biała kotka o imieniu Sinh.
Kotka usiadła na martwym ciele kapłana i patrzyła na posąg bogini. W pewnym momencie pomieszczenie wypełnił blask. Spowodował on, że biała kotka zmieniła barwę na złotożółtą. Oczy jej przybrały kolor niebieski, a nogi stały się brązowe. Białe pozostały tylko jej palce schowane w ciele kapłana.
Palce były symbolem czystości. Kotka przez siedem dni pilnowała nieżyjącego kapłana. Po tym czasie sama padła martwa i jak głosi legenda zabrała duszę Mun – Ha do nieba. Pozostałe koty zamieszkujące świątynie również przybrały barwę złotożółtą.
Po raz pierwszy koty birmańskie zostały przywiezione do Europy w 1920 roku.
Trafiły one wówczas do Francji za sprawą amerykańskiego miliardera Vanderbilda. Kupił on parę kotów od zakonnika ze świątyni Lao Tsun, znajdującej się w Birmie. Podróż przeżyła tylko kotka, która była w ciąży i wydała na świat potomstwo. II wojna światowa spowodowała niemal wyginięcie tej rasy. W tamtych czasach przy życiu pozostały tylko dwa osobniki. Z tego powodu odnowienie hodowli trwało dwadzieścia lat.
Do Polski koty birmańskie po raz pierwszy trafiły za sprawą Ireny Nalewaj. Miało to miejsce na początku dziewięćdziesiątych latach XX wieku. Została sprowadzona kocia para, która pochodziła z Holandii. Kotka miała na imię Heidi of Midway, a kot nazywał się Kazar. Dało to początek hodowli tej rasy w Polsce.
Wygląd kota
Kot birmański jest futrzakiem średniej wysokości. Ma piękne niebieskie oczy o kształcie owalnym, które potrafią oczarować człowieka. Waga jego powinna wynosić w granicach 4,5 – 8 kg. Można zaliczyć go do kotów długowiecznych, ponieważ żyje około 15 lat. Głowa jego jest duża i ma kształt trójkąta lub serca. Na niej umiejscowione są małe i zaokrąglone uszy, które pozbawione są włosów na czubku.
Rasa ta ma długi i masywny tułów oraz krótkie i silne kończyny. Posiada charakterystyczny średniej długości ogon, który jest bujnie owłosiony. Słabe podszycie ma okrywa włosowa i jest długa lub średnio długa. Na grzbiecie sierść powinna mieć barwę złoto – beżową oraz jasną na korpusie i brzuchu.
Znane są podstawowe umaszczenia koloru: kremowego, rudego, niebieskiego, liliowego, czekoladowego i czarnego.
Kot birmański posiada charakterystyczny ciemny pyszczek, brązowe kończyny, które zakończone są białymi palcami. Są to tzw. kocie rękawiczki. Kot birmański jest dostojnym i eleganckim zwierzęciem.
Koci temperament
Kot birmański jest nieprzeciętnie inteligentny. Należy do stworzeń łagodnych, spokojnych, ciekawskich i towarzyskich. Jest uroczym futrzakiem, który porusza się z gracją. Uwielbia zabawy i wykonywanie przeróżnych sztuczek. Zapewnia rozrywkę swoim domownikom.
Nie powinien zostawać w domu sam, ponieważ lubi przebywać w gronie ludzi.
Jest bardzo rozmowny i lubi być w centrum uwagi. Niezauważany daje znać swoim gardłowym i chrapliwym pomrukiem. Kot ten wszędzie podąża za swoim opiekunem, nawet do łóżka. Niekiedy potrafi być uparty i wymuszać na człowieku spełnienie jego życzenia. W takiej sytuacji nie jest łatwo namówić go do zmiany zdania.
Zalecane jest, żeby kot ten miał do swojej dyspozycji dużo przestrzeni. Jednak rasa ta nie lubi spacerować i polować, o czym opiekun powinien pamiętać. Doskonale nadaje się do zabawy z dziećmi w różnym wieku. Nie protestuje przed pieszczotami i noszeniem na rękach.
Toleruje psy i inne zwierzęta żyjąc z nimi w zgodzie.
Podsumowując kot birmański jest zwierzęciem długowiecznym. Odpowiednio żywiony i pielęgnowany będzie cieszył się dobrym zdrowiem. Koci opiekun powinien bacznie obserwować wygląd i zachowanie kota, które nie powinno odbiegać od normy. Dodatkowo profilaktycznie należy kontrolować stan jego zdrowia. Rasa ta potrafi wnieść do domowego ogniska wiele radości i ciepła.
Akt prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Quiz Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt Żywienie
ZOBACZ TAKŻE
[pt_view id=”6f01e38f2y”]
